헬라어 문장 내 검색 Language

μὴ τοίνυν νομίσητε τηλικοῦτον εἶναι κατηγόρημα τὸ πρὶν συναγωνίσασθαι μετατάξασθαι, ἡλίκον τὸ πολλῶν τισι καὶ μεγάλων ἀγώνων κεκοινωνηκότασ, εἶτ’ ἐναντία θέσθαι τὰ ὅπλα ῥᾳδίωσ, ἵν’ οὕτωσ ἐάσω τὸ κατὰ Θετταλοὺσ καὶ Ἀθηναίουσ οὐ φαῦλον διάφορον.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ β# ὑπὲρ Θηβαίων πρῶτος 11:1)
ὥσπερ γὰρ, οἶμαι, κυβερνήτῃ παρὰ μὲν τὸν χειμῶνα καὶ τὸν σκηπτὸν ἀφέντι τὴν ναῦν συγγνώμη, οὐρίᾳ δὲ παρὸν πλεῖν προεμένῳ κατηγόρημα καὶ μέμψισ ἄφυκτόσ ἐστιν, οὕτω καὶ ἐπὶ τῶν τοιούτων αἱ μὲν δυσκολίαι τῶν καιρῶν ἀπολογίασ ἐνδιδόασι τοῖσ ἀφεστηκόσιν, αἱ δ’ ἐν ταῖσ εὐτυχίαισ ἀγνωμοσύναι σαφῆ καὶ καθαρὰν τὴν μέμψιν ἐργάζονται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ β# ὑπὲρ Θηβαίων πρῶτος 12:10)
ἔστι τοίνυν τούτων οὐ μικρὸν κατηγόρημα, ὅτι Θηβαίοισ τουτοισὶ συνεξεῖλον Πλαταιὰσ καὶ παρέδοσαν, καὶ πάλιν τὸ τελευταῖον, ὅτι τοὺσ Ιὤνασ ἐκδότουσ ἐποίησαν ἐν ταύταισ ταῖσ συνθήκαισ ταῖσ πρὸσ βασιλέα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ γ# ὑπὲρ Λακεδαιμονίων δεύτερος 9:7)
ἀλλὰ καὶ τοῦτ’ αὐτὸ φαῦλόν ἐστι κατηγόρημα, ὅτι τὸν βελτίω καὶ τὸν οὐ καθ’ αὑτοὺσ οὐκ εἰών χρῆσθαι τῇ τέχνῃ, ἀλλ’ ὑπεσκέλιζον ὥσπερ οἱ τοὺσ ἐν τοῖσ δρόμοισ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 125:8)
ὅτι Μιλτιάδου μὲν ἴσωσ ἂν εἰή τι τοῦτο κατηγόρημα, Θεμιστοκλέουσ δὲ οὐκ ἂν ἔτι·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 126:11)
εἰ δὴ μηδὲν τῶν καθόλου δυνατὸν οὐσίαν εἶναι, καθάπερ ἐν τοῖσ περὶ οὐσίασ καὶ περὶ τοῦ ὄντοσ εἴρηται λόγοισ, οὐδ’ αὐτὸ τοῦτο οὐσίαν ὡσ ἕν τι παρὰ τὰ πολλὰ δυνατὸν εἶναι κοινὸν γάρ ἀλλ’ ἢ κατηγόρημα μόνον, δῆλον ὡσ οὐδὲ τὸ ἕν·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 10 32:2)
εἰ μὲν οὖν μὴ πᾶσιν ἦν ἔνοχοσ τούτοισ Τιμοκράτησ, καὶ παρὰ πάντα ταῦτ’ εἰσενηνόχει τὸν νόμον, ἓν ἂν αὐτοῦ τισ ἐποιεῖτο κατηγόρημα, ὅ τι δήποτε τοῦτ’ ἦν·
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Τιμοκράτους 23:1)
ῥῆμα δέ ἐστι μέροσ λόγου σημαῖνον ἀσύνθετον κατηγόρημα, ὡσ ὁ Διογένησ, ἤ, ὥσ τινεσ, στοιχεῖον λόγου ἄπτωτον, σημαῖνόν τι συντακτὸν περί τινοσ ἢ τινῶν, οἱο͂ν Γράφω, Λέγω·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ISTORIWN Z, Kef. a'. ZHNWN 58:3)
Ἔστι δὲ τὸ κατηγόρημα τὸ κατά τινοσ ἀγορευόμενον ἢ πρᾶγμα συντακτὸν περί τινοσ ἢ τινῶν, ὡσ οἱ περὶ Ἀπολλόδωρόν φασιν, ἢ λεκτὸν ἐλλιπὲσ συντακτὸν ὀρθῇ πτώσει πρὸσ ἀξιώματοσ γένεσιν.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ISTORIWN Z, Kef. a'. ZHNWN 64:1)
τοῦτο τὸ κατηγόρημα πολλὴν ἐποίησε τὴν ἐπὶ θάτερα μεταβολήν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 7, chapter 64 1:1)
ἕν ἔτι λείπεταί μοι μέροσ ἀπολογίασ δεόμενον, ἐπίφθονον μέν τι κατηγόρημα καὶ τοῖσ πολλοῖσ κεχαρισμένον, ῥᾳδίωσ δ’ ἐξελεγχθῆναι δυνησόμενον, ὡσ οὐκ ἔστιν ὑγιέσ.
(디오니시오스, Δε Τηυξψδιδισ ιδιοματιβυσ ̔επιστυλα αδ Αμμαευμ̓, chapter 41)
καὶ τὴν προβολὴν δὴ τὸν αἱρούμενον ἐκ τῶν ἐμπείρων ποιητέον, ἔν τε τῇ δοκιμασίᾳ κατηγόρημα ἓν τοῦτ’ ἔστω καὶ ἀπηγόρημα, τῶν μὲν ὡσ ἄπειροσ ὁ λαχών, τῶν δ’ ὡσ ἔμπειροσ·
(플라톤, Laws, book 6 97:2)
"καὶ ἀποκρίνεται οὐκ εὐόδον τὸ ἁπλοῦν ἐστι κατηγόρημα, τουτέστι πράξω μὲν οὐ βούλομαι δ’ ὁμολογεῖν.
(플루타르코스, Adversus Colotem, section 34 1:3)
οὐδὲν οὖν ἔτι δεῖ λέγειν τὸν χρόνον, τὸ κατηγόρημα, τὸ ἀξίωμα, τὸ συνημμένον, τὸ συμπεπλεγμένον οἷσ χρῶνται μὲν μάλιστα τῶν φιλοσόφων, ὄντα δ’ οὐ λέγουσιν εἶναι.
(플루타르코스, De communibus notitiis adversus Stoicos, section 30 17:2)
καινὸν δὲ κατηγόρησαν αὑτοῦ κατηγόρημα τὴν διανομὴν τῶν λαφύρων, ἃ λαβὼν ἐκ τῆσ Ἀντιατῶν χώρασ οὐκ ἀνήνεγκεν εἰσ τὸ δημόσιον, ἀλλὰ διένειμε τοῖσ μεθ’ αὑτοῦ στρατευομένοισ·
(플루타르코스, Lives, chapter 20 3:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION