헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἐπεὶ δέ ποτε αὐτοῖσ ὁ οἶστροσ ἔληξε, σιωπὴ πολλὴ καὶ κατήφεια ἦν οἱᾶ νεκρῶν κειμένων.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 12 2:8)
κατήφεια δὲ πάντασ εἶχε πρὸσ τοὺσ Ῥουβήλου λόγουσ καὶ τῶν πραγμάτων μετάμελοσ, ὥσπερ οὖν καὶ τῶν ταῦτα ψηφισαμένων, ἐφ’ οἷσ δίκαιον ἔκρινον τὸν θεὸν κολαζόμενοι.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 2 140:2)
καὶ τί γὰρ ἢ καθάπερ λύττησ τινὸσ ἐμπεσούσησ κατ’ ἀλλήλων οἱ πάλαι φίλτατοι τεθηρίωντο, μήτ’ ἀπολογίασ μήτ’ ἐλέγχου τόπον ἑώσ ἀληθείασ ἐχόντων, ἀλλ’ ἀεὶ γινομένησ ἀκρίτου τινὸσ εἰσ ἅπαντασ ἀπωλείασ, καὶ τῶν μὲν δεσμά, τῶν δὲ θανάτουσ, τῶν δὲ τὸ ταῦτα μέλλειν ἐπ’ αὐτοῖσ ὀδυρομένων, ἡσυχία τε καὶ κατήφεια τὸ βασίλειον ἀπεκόσμει τῆσ πρώτησ εὐδαιμονίασ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 16 305:1)
ἔκπληξίσ τε καὶ κατήφεια ἦν, οὐδ’ ὅτι χρήσαιντο αὐτοῖσ τῶν ἀνθρώπων εἰδότων διὰ τὸ ἀνηρεθίσθαι τὸν Κλαύδιον ἐπ’ αὐτοῖσ, ἀλλήλοισ τε ἐλοιδοροῦντο, καὶ μετάμελοσ ἦν αὐτοῖσ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 19 297:1)
καὶ διὰ πάσησ μὲν τῆσ πόλεωσ ἐχαλκεύετο βέλη καὶ πανοπλία, πρὸσ ἀτάκτοισ δὲ γυμνασίαισ τὸ τῶν νέων πλῆθοσ ἦν, καὶ μεστὰ πάντα θορύβου, δεινὴ δὲ κατήφεια τῶν μετρίων, καὶ πολλοὶ τὰσ μελλούσασ προορώμενοι συμφορὰσ ἀπωλοφύροντο.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ λόγοσ β. 813:1)
πρὸσ ταῦτα τοῦ δήμου μὲν ἦν κατήφεια καὶ σιγή, πολλὰ δ’ ὁ τύραννοσ λοιδορηθείσ τε τῷ Ιὠσήπῳ καὶ καταρασάμενοσ τὸ τελευταῖον προσέθηκεν, ὡσ οὐκ ἄν ποτε δείσειεν ἅλωσιν·
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον . 109:1)
κατήφεια δὲ τὸ στρατόπεδον καὶ κραυγὴ τὸ πεδίον κατεῖχεν ἀνακαλουμένων τὸν Σκηπίωνα.
(플루타르코스, Aemilius Paulus, chapter 22 3:2)
εὐθὺσ οὖν ὁ Ἀλκιβιάδησ ἐνέκειτο μετὰ κραυγῆσ καὶ ὀργῆσ, ὥσπερ οὐκ ἀδικῶν, ἀλλ’ ἀδικούμενοσ, ἀπίστουσ καὶ παλιμβόλουσ ἀποκαλῶν καὶ μηδὲν ὑγιὲσ μήτε πρᾶξαι μήτ’ εἰπεῖν ἥκοντασ, ἐπηγανάκτει δ’ ἡ βουλή, καὶ ὁ δῆμοσ ἐχαλέπαινε, τὸν δὲ Νικίαν ἔκπληξισ εἶχε καὶ κατήφεια τῶν ἀνδρῶν τῆσ μεταβολῆσ, ἀγνοοῦντα τὴν ἀπάτην καὶ τὸν δόλον.
(플루타르코스, Ἀλκιβιάδης, chapter 14 9:1)
ὢν δὲ καὶ δήμῳ πιθανὸσ ἐντυχεῖν καὶ στρατὸν ἄγειν διὰ λόγου παρ’ ὁντινοῦν τῶν τότε πεφυκώσ, ἐξέλιπεν αὐτὸσ αἰσχύνῃ καὶ κατηφείᾳ τὸ παραθαρρῦναι τὸ πλῆθοσ, Δομίτιον δὲ Αἠνόβαρβον ἐκέλευε τοῦτο ποιῆσαι.
(플루타르코스, Antony, chapter 40 5:1)
ἐν ταύτῃ τῇ νυκτὶ λέγεται, μεσούσησ σχεδόν, ἐν ἡσυχίᾳ καὶ κατηφείᾳ τῆσ πόλεωσ διὰ φόβον καὶ προσδοκίαν τοῦ μέλλοντοσ οὔσησ, αἰφνίδιον ὀργάνων τε παντοδαπῶν ἐμμελεῖσ τινασ φωνὰσ ἀκουσθῆναι καὶ βοὴν ὄχλου μετὰ εὐασμῶν καὶ πηδήσεων σατυρικῶν, ὥσπερ θιάσου τινὸσ οὐκ ἀθορύβωσ ἐξελαύνοντοσ·
(플루타르코스, Antony, chapter 75 3:1)
καὶ γάρ τοῦτο προσέθηκε τὸ σοφὸν ὥσπερ παρακάλυμμα τῆσ αἰσχύνησ, ὁ μὲν οὖν δῆμοσ ἡσθεὶσ ὀμόσαντοσ ἀνεκρότησε καὶ κατευφήμησε, τοὺσ δὲ ἀρίστουσ κατήφεια δεινὴ καὶ μῖσοσ ἔσχε τοῦ Μαρίου τῆσ μεταβολῆσ, ὤμνυσαν οὖν ἅπαντεσ ἐφεξῆσ δεδιότεσ τὸν δῆμον ἄχρι Μετέλλου·
(플루타르코스, Caius Marius, chapter 29 4:2)
ἔφη πρέπειν αὐτοῦ ταῖσ τύχαισ τὸν κόσμον, ἀλλ’ ἐσθῆτι φαύλῃ κεχρημένοσ καὶ κομῶν ἀφ’ ἧσ ἔφυγεν ἡμέρασ, ὑπὲρ ἑβδομήκοντα γεγονὼσ ἔτη βάδην προσῄει, βουλόμενοσ μὲν ἐλεεινὸσ εἶναι, τῷ δὲ οἴκτῳ συμμέμικτο τὸ οἰκεῖον τῆσ ὄψεωσ αὐτοῦ πλέον τὸ φοβερόν, καὶ διέφαινεν ἡ κατήφεια τὸν θυμὸν οὐ τεταπεινωμένον, ἀλλ’ ἐξηγριωμένον ὑπὸ ̣
(플루타르코스, Caius Marius, chapter 41 4:1)
Κάτωνι δὲ οἱ πρῶτοι τῶν πολιτῶν συνηγανάκτουν καὶ συνηδικοῦντο μᾶλλον ἢ συνηγωνίζοντο, πολλὴ δὲ τὴν οἰκίαν αὐτοῦ κατήφεια καὶ φόβοσ εἶχεν, ὥστε τῶν φίλων ἐνίουσ ἀσίτουσ διαγρυπνῆσαι μετ’ ἀλλήλων ἐν ἀπόροισ ὄντασ ὑπὲρ αὐτοῦ λογισμοῖσ, καὶ γυναῖκα καὶ ἀδελφὰσ ποτνιωμένασ καὶ δακρυούσασ.
(플루타르코스, Cato the Younger, chapter 27 2:1)
ἑορτῆσ τε Δήμητροσ εἰσ τάσ ἡμέρασ ἐκείνασ καθηκούσησ βέλτιον ἐφάνη παραλιπεῖν ὅλωσ τάσ τε θυσίασ καὶ τὴν πομπήν ἢ τὸ μέγεθοσ τῆσ συμφορᾶσ ὀλιγότητι καὶ κατηφείᾳ τῶν συνερχομένων ἐλέγχεσθαι·
(플루타르코스, Fabius Maximus, chapter 18 2:1)
μετὰ δὲ τὴν ἀναγόρευσιν ὁ μὲν δῆμοσ οὐδέποτε νικήσασ μάχῃ πολεμίουσ τοσοῦτον ἐφρόνησεν ὅσον τότε φρονῶν καὶ γεγηθὼσ ἀπῄει, τὴν δὲ βουλὴν ἄχοσ ἔσχε καὶ κατήφεια δεινή, μεταμελομένην καὶ δυσφοροῦσαν ἐπὶ τῷ μὴ πάντα ποιῆσαι καὶ παθεῖν πρότερον ἢ περιιδεῖν ὑβρίσαντα καὶ χρησάμενον ἐξουσίᾳ τοσαύτῃ τὸν δῆμον.
(플루타르코스, Lives, chapter 20 5:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION