헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ αὐτόν τε Ἀλέξανδρον δίψει κατεχόμενον μόλισ μὲν καὶ χαλεπῶσ, πεζὸν δὲ ὅμωσ ἡγεῖσθαι·
(아리아노스, Anabasis, book 6, chapter 26 1:4)
τὸν γοῦν Ἡρακλέα φασίν, ἐπειδὴ οὐκ ἐδύνατο ἰάσασθαι τὸ σῶμα ὑπὸ νόσου δεινῆσ κατεχόμενον, τοὺσ υἱοὺσ καλέσαι πρώτουσ κελεύοντα ὑποπρῆσαι λαμπροτάτῳ πυρί·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), speech 60 76:2)
ἅμα δὲ τούτοισ πραττομένοισ Ἀκραγαντῖνοι τὸ Μότυον φρούριον κατεχόμενον ὑπὸ τῶν μετὰ Δουκετίου Σικελῶν ἐξεπολιόρκησαν, καὶ τὴν δύναμιν ἀπαγαγόντεσ πρὸσ τοὺσ Συρακοσίουσ νενικηκότασ ἤδη κοινῇ κατεστρατοπέδευσαν.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xi, chapter 91 5:1)
ὁ γὰρ Εὐρυμέδων ἐπιχειρήσασ περιπλεῖν τὸ κέρασ τῶν ἐναντίων, ὡσ ἀπεσπάσθη τῆσ τάξεωσ, ἐπιστρεψάντων ἐπ’ αὐτὸν τῶν Συρακοσίων ἀπελήφθη πρὸσ τὸν κόλπον τὸν Δάσκωνα μὲν καλούμενον, ὑπὸ δὲ τῶν Συρακοσίων κατεχόμενον.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xiii, chapter 13 4:2)
ἀσώματον δὲ τὸ οἱο͂́ν τε κατέχεσθαι ὑπὸ σωμάτων οὐ κατεχόμενον·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ISTORIWN Z, Kef. a'. ZHNWN 140:4)
ὡσ δὲ κἀκεῖνον ἔγνωσαν κατεχόμενον ὑπὸ τῶν πεζῶν, ἀποροῦντεσ ὅποι τράποιντο συνέτειναν εἰσ ὕλασ τε καὶ ὄρη.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 40 7:1)
αἱ νεοσφαγεῖσ τῶν θυομένων σάρκεσ μέχρι τούτου διατελοῦσι τρέμουσαί τε καὶ παλλόμεναι, ἑώσ ἂν τὸ κατεχόμενον ἐν αὐταῖσ συγγενὲσ πνεῦμα βιασάμενον τοὺσ πόρουσ ἅπαν ἐξαναλωθῇ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 16, chapter 6 2:2)
τούτων δὴ ὦν τῶν ἐθνέων τὸ μὲν Ἀττικὸν κατεχόμενόν τε καὶ διεσπασμένον ἐπυνθάνετο ὁ Κροῖσοσ ὑπὸ Πεισιστράτου τοῦ Ἱπποκράτεοσ τοῦτον τὸν χρόνον τυραννεύοντοσ Ἀθηναίων.
(헤로도토스, The Histories, book 1, chapter 59 2:1)
τότε δὲ ὡσ ἀνέλαβον οἱ Λακεδαιμόνιοι τοὺσ χρησμοὺσ καὶ τοὺσ Ἀθηναίουσ ὡρ́ων αὐξομένουσ καὶ οὐδαμῶσ ἑτοίμουσ ἐόντασ πείθεσθαι σφίσι, νόῳ λαβόντεσ ὡσ ἐλεύθερον μὲν ἐὸν τὸ γένοσ τὸ Ἀττικὸν ἰσόρροπον ἂν τῷ ἑωυτῶν γίνοιτο, κατεχόμενον δὲ ὑπὸ τυραννίδοσ ἀσθενὲσ καὶ πειθαρχέεσθαι ἕτοιμον·
(헤로도토스, The Histories, book 5, chapter 91 2:1)
Καὶ ἢν κατὰ λόγον τὰ εἰκότα γένηται, ἰσχνότερον μὲν αἰεὶ εὑρεθήσεται τὸ κατὰ τὸ ἕλκοσ, ἰσχνὸν δὲ καὶ τὸ ἄλλο πᾶν τὸ ὑπὸ τῆσ ἐπιδέσιοσ κατεχόμενον‧ καὶ αἵ τε ἐκπυήσιεσ ἔσονται θάσσουσ ἢ τῶν ἄλλωσ ἰητρευμένων ἑλκέων, ὅσα τε σαρκία ἐν τῷ τρώματι ἐμελάνθη καὶ ἐθανατώθη, θᾶσσον περιῤῬήγνυται καὶ ἐκπίπτει ἐπὶ ταύτῃ τῇ ἰητρείῃ, ἢ ἐν τῇσιν ἄλλῃσιν, ἐσ ὠτειλάσ τε θᾶσσον ὁρμᾶται τὸ ἕλκοσ οὕτωσ ἢ ἄλλωσ ἰητρευμένον.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΓΜΩΝ., 26.11)
εἰ ἐνθυμοῖο ὅτι τὸ βίᾳ κατεχόμενον τότε ἐν ταῖσ οἰκείαισ συμφοραῖσ καὶ πεπεινηκὸσ τοῦ δακρῦσαί τε καὶ ἀποδύρασθαι ἱκανῶσ καὶ ἀποπλησθῆναι, φύσει ὂν τοιοῦτον οἱο͂ν τούτων ἐπιθυμεῖν, τότ’ ἐστὶν τοῦτο τὸ ὑπὸ τῶν ποιητῶν πιμπλάμενον καὶ χαῖρον·
(플라톤, Republic, book 10 277:1)
καὶ πάθη καὶ ὁρμὰσ καὶ συγκαταθέσεισ σώματα ποιουμένουσ ἐν μηδενὶ φάναι κεῖσθαι μηδ’ ὑπάρχειν τόπον τούτοισ, ἕνα δὲ τὸν ἐν τῇ καρδίᾳ πόρον στιγμιαῖον ἀπολιπεῖν, ὅπου τὸ ἡγεμονικὸν συστέλλουσι τῆσ ψυχῆσ, ὑπὸ τοσούτων σωμάτων κατεχόμενον, ὅσων τοὺσ πάνυ δοκοῦντασ ἀφορίζειν καὶ ἀποκρίνειν ἕτερον ἑτέρου πολὺ πλῆθοσ διαπέφευγε.
(플루타르코스, De communibus notitiis adversus Stoicos, section 45 3:1)
ὁ γὰρ Νύψιοσ ὁρῶν οὐδὲν ὑγιαῖνον ἐν τῇ πόλει μέροσ, ἀλλὰ τὸν μὲν ὄχλον αὐλήμασι καὶ μέθαισ εἰσ νύκτα βαθεῖαν ἀφ’ ἡμέρασ κατεχόμενον, τοὺσ δὲ στρατηγοὺσ ἐπιτερπομένουσ τε τούτῳ τῷ πανηγυρισμῷ καὶ προσάγειν ἀνάγκην μεθύουσιν ἀνθρώποισ ὀκνοῦντασ, ἄριστα τῷ καιρῷ χρησάμενοσ ἐπεχείρησε τῷ τειχίσματι καὶ κρατήσασ καὶ διαθρύψασ ἐφῆκε τοὺσ βαρβάρουσ, κελεύσασ χρῆσθαι τοῖσ προστυγχάνουσιν ὡσ βούλονται καὶ δύνανται, ταχέωσ μὲν οὖν οἱ Συρακούσιοι τὸ κακὸν ᾔσθοντο, βραδέωσ δὲ καὶ χαλεπῶσ συνεβοήθουν ἐκπεπληγμένοι.
(플루타르코스, Dion, chapter 41 2:1)
γεγονότων δὲ τῶν πρὸσ τὴν σύλληψιν ἑτοίμων ἦν μὲν ἐκκλησία τῶν πολιτῶν, ὁ δὲ Νικίασ μεταξύ τι λέγων καὶ συμβουλεύων πρὸσ τὸν δῆμον ἐξαίφνησ ἀφῆκεν εἰσ τὴν γῆν τὸ σῶμα, καὶ μικρὸν διαλιπών, οἱο͂ν εἰκὸσ, ἡσυχίασ σὺν ἐκπλήξει γενομένησ, τὴν κεφαλὴν ἐπάρασ καὶ περιενεγκὼν, ὑποτρόμῳ φωνῇ καὶ βαρείᾳ, κατὰ μικρὸν συντείνων καὶ παροξύνων τὸν ἦχον, ὡσ ἑώρα φρίκῃ καὶ σιωπῇ κατεχόμενον τὸ θέατρον, ἀπορρίψασ τὸ ἱμάτιον καὶ περιρρηξάμενοσ τὸν χιτωνίσκον, ἡμίγυμνοσ ἀναπηδήσασ ἔθεε πρὸσ τὴν ἔξοδον τοῦ θεάτρου, βοῶν ὑπὸ τῶν Ματέρων ἐλαύνεσθαι.
(플루타르코스, Marcellus, chapter 20 5:1)
τοῦ μυστηρίου διδάσκοντοσ, ὅτι λόγῳ τε δεῖ χρῆσθαι παρὰ πότον θεωρίαν τινὰ καὶ μοῦσαν ἔχοντι, καὶ λόγου τοιούτου τῇ μέθῃ παρόντοσ, ἀποκρύπτεται τὸ ἄγριον καὶ μανικόν, ὑπὸ τῶν Μουσῶν εὐμενῶσ κατεχόμενον.
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 8, chapter 0 9:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION