헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

Ὁ δὲ Καῖσαρ ἠσχολεῖτο μὲν ὑπ’ ἀνάγκησ ἐσ Πομπήιον, καὶ Πομπηίου καθαιρεθέντοσ ἐσ τὰ ὑπόλοιπα τῆσ ἐκείνου στάσεωσ πολυμερῆ γενόμενα, καταστησάμενοσ δὲ πάντα ἐπανῆλθεν ἐσ Ῥώμην, καὶ ἐστράτευεν ἐπὶ Γέτασ τε καὶ Παρθυαίουσ.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 3 2:1)
ὡσ δὲ ἀμφὶ μέσασ νύκτασ ἐκράτησεν αὖθισ τῶν παρόδων, ἀνέπαυε τὴν στρατιὰν τὸ λοιπὸν τῆσ νυκτὸσ αὐτοῦ ἐπὶ τῶν πετρῶν, προφυλακὰσ ἀκριβεῖσ καταστησάμενοσ.
(아리아노스, Anabasis, book 2, chapter 8 2:1)
ἐπανελθὼν δὲ αὐτόσ [τε], εἰ δοκεῖ, ἐσ τὴν οἰκείαν καὶ τὴν μητέρα τὴν σαυτοῦ ἰδὼν καὶ τὰ τῶν Ἑλλήνων καταστησάμενοσ καὶ τὰσ νίκασ ταύτασ τὰσ πολλὰσ καὶ μεγάλασ ἐσ τὸν πατρῷον οἶκον κομίσασ οὕτω δὴ ἐξ ἀρχῆσ ἄλλον στόλον στέλλεσθαι, εἰ μὲν βούλει, ἐπ̓ αὐτὰ ταῦτα τὰ πρὸσ τὴν ἑώ ᾠκισμένα Ἰνδῶν γένη, εἰ δὲ βούλει, ἐσ τὸν Εὔξεινον πόντον, εἰ δέ, ἐπὶ Καρχηδόνα καὶ τὰ ἐπέκεινα Καρχηδονίων τῆσ Λιβύησ.
(아리아노스, Anabasis, book 5, chapter 27 7:3)
ὦ ἄνθρωπε, ἐγὼ Κῦρόσ εἰμι ὁ Καμβύσου ὁ τὴν ἀρχὴν Πέρσαισ καταστησάμενοσ καὶ τῆσ Ἀσίασ βασιλεύσασ.
(아리아노스, Anabasis, book 6, chapter 29 8:3)
καταστησάμενοσ δὴ ταῦτα διέκρινε τὰσ τιμὰσ καὶ τὰσ ἐξουσίασ, ἃσ ἑκάστουσ ἐβούλετο ἔχειν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 14 1:1)
ταῦτά τε δὴ καὶ τἆλλα τούτοισ ὅμοια καταστησάμενοσ πολιτεύματα μεγάλην ἐκ μικρᾶσ ἐποίησε τὴν ἀποικίαν, ὡσ αὐτὰ τὰ ἔργα ἐδήλωσεν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 16 3:1)
ταῦτα περὶ τῶν θρησκευόντων τοὺσ θεοὺσ καταστησάμενοσ διῄρει πάλιν, ὡσ ἔφην, κατ’ ἐπιτηδειότητα ταῖσ φράτραισ τὰ ἱερά, θεοὺσ ἀποδεικνὺσ ἑκάστοισ καὶ δαίμονασ, οὓσ ἔμελλον ἀεὶ σέβειν, καὶ τὰσ εἰσ τὰ ἱερὰ δαπάνασ ἔταξεν, ἃσ ἐχρῆν αὐτοῖσ ἐκ τοῦ δημοσίου δίδοσθαι.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 23 1:1)
ἀλλ’ ὁ τὰ σπέρματα καὶ τὰσ ἀρχὰσ αὐτοῖσ παρασχὼν καὶ τὰ κυριώτατα καταστησάμενοσ τῶν περὶ τὰ θεῖα νομίμων Ῥωμύλοσ ἦν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 23 9:2)
ὁ δὲ Ῥωμύλοσ οὔτε ἀνδρὶ κατὰ γυναικὸσ ἐγκλήματα δοὺσ φθαρείσησ ἢ τὸν οἶκον ἀδίκωσ ἀπολιπούσησ οὔτε γαμετῇ κατ’ ἀνδρὸσ αἰτιωμένῃ κάκωσιν ἢ ἄδικον ἀπόλειψιν οὔτε περὶ προικὸσ ἀποδόσεωσ ἢ κομιδῆσ νόμουσ θεὶσ οὔτε ἄλλο τῶν παραπλησίων τούτοισ διορίσασ οὐδ’ ὁτιοῦν, ἕνα δὲ νόμον ὑπὲρ ἁπάντων εὖ ἔχοντα, ὡσ αὐτὰ τὰ ἔργα ἐδήλωσε, καταστησάμενοσ εἰσ σωφροσύνην καὶ πολλὴν εὐκοσμίαν ἤγαγε τὰσ γυναῖκασ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 25 1:1)
κελεύσασ γὰρ ἑκάστῳ περιγράψαι τὴν ἑαυτοῦ κτῆσιν καὶ στῆσαι λίθουσ ἐπὶ τοῖσ ὁρ́οισ ἱεροὺσ ἀπέδειξεν ὁρίου Διὸσ τοὺσ λίθουσ, καὶ θυσίασ ἔταξεν αὐτοῖσ ἐπιτελεῖν ἅπαντασ ἡμέρᾳ τακτῇ καθ’ ἕκαστον ἐνιαυτὸν ἐπὶ τὸν τόπον συνερχομένουσ, ἑορτὴν ἐν τοῖσ πάνυ τιμίαν τὴν τῶν ὁρίων θεῶν καταστησάμενοσ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 74 3:2)
ἵνα δὲ καὶ τούτων ἡ πληθὺσ μὴ δυσεύρετοσ, ἀλλ’ εὐλόγιστοσ ᾖ καὶ φανερά, βωμοὺσ ἐκέλευσεν αὐτοῖσ ἱδρύσασθαι θεῶν ἐπισκόπων τε καὶ φυλάκων τοῦ πάγου, οὓσ ἔταξε θυσίαισ κοιναῖσ γεραίρειν καθ’ ἕκαστον ἐνιαυτὸν ἅμα συνερχομένουσ, ἑορτήν τινα καὶ ταύτην ἐν τοῖσ πάνυ τιμίαν καταστησάμενοσ, τὰ καλούμενα Παγανάλια·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 4, chapter 15 4:3)
ταῦτα καταστησάμενοσ ἐκέλευσεν ἅπαντασ Ῥωμαίουσ ἀπογράφεσθαί τε καὶ τιμᾶσθαι τὰσ οὐσίασ πρὸσ ἀργύριον ὀμόσαντασ τὸν νόμιμον ὁρ́κον, ἦ μὲν τἀληθῆ καὶ ἀπὸ παντὸσ τοῦ βελτίστου τετιμῆσθαι, πατέρων τε ὧν εἰσι γράφοντασ καὶ ἡλικίαν ἣν ἔχουσι δηλοῦντασ γυναῖκάσ τε καὶ παῖδασ ὀνομάζοντασ καὶ ἐν τίνι κατοικοῦσιν ἕκαστοι τῆσ πόλεωσ φυλῇ ἢ πάγῳ τῆσ χώρασ προστιθέντασ·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 4, chapter 15 9:1)
τοῦτο τὸ πολίτευμα καταστησάμενοσ καὶ πλεονέκτημα τοῖσ πλουσίοισ τηλικοῦτο δοὺσ ἔλαθε τὸν δῆμον, ὥσπερ ἔφην, καταστρατηγήσασ καὶ τοὺσ πένητασ ἀπελάσασ τῶν κοινῶν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 4, chapter 21 1:1)
τοιούτων ἔργων τὴν Ἀμφικτύονοσ τοῦ Ἕλληνοσ ἐπίνοιαν ἠγάσθη, ὃσ ἀσθενὲσ ὁρῶν καὶ ῥᾴδιον ὑπὸ τῶν περιοικούντων βαρβάρων ἐξαναλωθῆναι τὸ Ἑλληνικὸν γένοσ, εἰσ τὴν ἐπ’ ἐκείνου κληθεῖσαν Ἀμφικτυονικὴν σύνοδον καὶ πανήγυριν αὐτὸ συνήγαγε, νόμουσ καταστησάμενοσ ἔξω τῶν ἰδίων, ὧν ἑκάστη πόλισ εἶχε, τοὺσ κοινοὺσ ἅπασιν, οὓσ καλοῦσιν Ἀμφικτυονικούσ, ἐξ ὧν φίλοι μὲν ὄντεσ ἀλλήλοισ διετέλουν καὶ τὸ συγγενὲσ φυλάττοντεσ μᾶλλον ἔργοισ ἢ λόγοισ, λυπηροὶ δὲ τοῖσ βαρβάροισ καὶ φοβεροί.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 4, chapter 25 5:1)
ὅσ γε καὶ τὴν ἐξουσίαν, ἣν ὑμεῖσ ἐδώκατέ μοι πατέρων φυλάττοντεσ παραδοχάσ, οὐχ ἅπασαν ἐβουλήθην ἔχειν, ἀλλὰ νόμουσ θ’ ὑπὲρ τῶν κυριωτάτων καταστησάμενοσ, οὓσ ἅπαντεσ ἐπεκυρώσατε, κατὰ τούτουσ ὑμῖν ἀπέδωκα διδόναι τὰ δίκαια καὶ λαμβάνειν, καὶ αὐτὸσ ἐξηταζόμην πρῶτοσ οἷσ ὡρ́ισα κατὰ τῶν ἄλλων δικαίοισ ὥσπερ ἰδιώτησ πειθόμενοσ·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 4, chapter 36 4:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION