헬라어 문장 내 검색 Language

τὸ μὲν γάρ ἐστιν ἑλληνίζειν ἐπίστασθαι, τὸ δὲ μὴ ἀναγκάζεσθαι κατασιωπᾶν ἄν τι βούληται μεταδοῦναι τοῖσ ἄλλοισ, ὅπερ πάσχουσιν οἱ μὴ ἐπιστάμενοι γράφειν.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 3, chapter 12 1:4)
ἀλλὰ μήν, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, τοῦτό γε δεινὸν δήπου, εἰ πρὸσ τὰ συγκεχωρημέν’ ὑπ’ αὐτῶν τούτων ἐξέσται νῦν ἀντιλέγειν, καὶ μηδὲν σημεῖον ὑμῖν ἔσται, διότι πάντεσ ἄνθρωποι πρὸσ τὰ μήτ’ ἀληθῆ μήτε δίκαια τῶν ἐγκλημάτων οὐ κατασιωπᾶν, ἀλλὰ παραχρῆμ’ ἀμφισβητεῖν εἰώθαμεν, μὴ ποιήσαντεσ δὲ ταῦτα, ἂν ὕστερον ἀντιδικῶσιν, πονηροὶ καὶ συκοφάνται δοκοῦσιν εἶναι.
(데모스테네스, Speeches 41-50, Πρὸσ Σπουδίαν ὑπὲρ Προικός 30:1)
τῶν δὲ κατηγόρων διὰ τῆσ ἀντιπαραθέσεωσ ἡμᾶσ ἐλέγχειν οἰομένων οὐχ οἱο͂́ν τε κατασιωπᾶν, ἄλλωσ τε καὶ τοῦ λόγου μέλλοντοσ οὐχ ὑφ’ ἡμῶν ἐλεγχθήσεσθαι νῦν αὐτῶν συντιθέντων, ἀλλὰ ὑπὸ πολλῶν εἰρημένου καὶ λίαν εὐδοκιμούντων.
(플라비우스 요세푸스, Contra Apionem, Φλαί̈ου Ιὠσήπου περὶ ἀρχαιότητοσ ἀντιρρητικὸσ λόγοσ β. 206:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION