헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἄγε νυν ὑπολύου τὰσ καταράτουσ ἐμβάδασ, τασδὶ δ’ ἀνύσασ ὑπόδυθι τὰσ Λακωνικάσ.
(아리스토파네스, Wasps, Episode37)
πρὸσ τοὺσ στρατηγοὺσ ῥᾷόν ἐστι μυρίαισ μοίραισ προσελθόντ’ ἀξιωθῆναι λόγου λαβεῖν τ’ ἀπόκρισιν ὧν ἂν ἐπερωτᾷ τισ ἢ πρὸσ τοὺσ καταράτουσ ἰχθυοπώλασ ἐν ἀγορᾷ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 52)
οἱο͂ν ἃ πρὸσ τοὺσ καταράτουσ Μεγαρέασ ἐψηφίσασθ’ ἀποτεμνομένουσ τὴν ὀργάδα, ἐξιέναι, κωλύειν, μὴ ἐπιτρέπειν·
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ Συντάξεως 39:2)
οὐκ ἐξαιτούμενοσ, οὐκ εἰσ Ἀμφικτύονασ δίκασ ἐπαγόντων, οὐκ ἀπειλούντων, οὐκ ἐπαγγελλομένων, οὐχὶ τοὺσ καταράτουσ τούτουσ ὥσπερ θηρία μοι προσβαλλόντων, οὐδαμῶσ ἐγὼ προδέδωκα τὴν εἰσ ὑμᾶσ εὔνοιαν.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 448:2)
οὐδὲ γὰρ Λακεδαιμονίουσ διὰ τὴν ἀρετὴν αὐτῶν ποτ’ ἐσώσατε, οὐδὲ τοὺσ καταράτουσ Εὐβοέασ τουτουσί, οὐδ’ ἄλλουσ πολλούσ, ἀλλ’ ὅτι συμφέρον ἦν σῶσ εἶναι τῇ πόλει, ὥσπερ Φωκέασ νυνί.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 102:2)
καὶ Μεγαρέασ τουτουσὶ τοὺσ καταράτουσ οὕτωσ εὖ τὰ παρ’ αὑτοῖσ σεμνύνειν ὥσθ’ Ἕρμωνα τὸν κυβερνήτην, τὸν μετὰ Λυσάνδρου λαβόντα τριήρεισ διακοσίασ ὅτ’ ἐν Αἰγὸσ ποταμοῖσ ἠτυχήσαμεν ἡμεῖσ, πεμψάντων Λακεδαιμονίων καὶ κελευόντων ποιήσασθαι πολίτην ἀποκρίνασθαι ὅτι, ὅταν αὐτοὺσ ἴδωσι Σπαρτιάτην αὐτὸν πεποιημένουσ, τότε καὶ αὐτοὶ Μεγαρέα ποιήσονται·
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 297:1)
εἰ δὲ τοὺσ πονηροὺσ καὶ καταράτουσ ἀνθρώπουσ μισεῖτε καὶ ἔστιν ὑμῖν ὀργὴ καὶ μνήμη τῶν πρότερον ὑπὸ τούτου πεπραγμένων, ἀποκτείνατε τοῦτον, ὃσ παρ’ ’Αρπάλου λαβεῖν χρήματα ἐτόλμησεν, ὃν ᾔσθεθ’ ἥκειν καταληψόμενον τὴν πόλιν ὑμῶν, καὶ τὰσ προφάσεισ καὶ τοὺσ φενακισμοὺσ ἐκκόψατε αὐτοῦ·
(디나르코스, 연설, Κατὰ Ἀριστογείτονος 5:2)
ἵνα δὲ μὴ μαντεύησθε τὰσ καταράτουσ αὐτῶν φύσεισ, ἀλλ’ ἀκριβῶσ μάθητε, οἱούσ σκύλακασ ὑμῖν ἡ Ταρκυνίου τυραννὶσ ὑποτρέφει, θεάσασθε ἔργον ἑνὸσ αὐτῶν τοῦ πρεσβυτάτου.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 4, chapter 81 6:1)
καὶ ἵνα πόλισ μηδεμία μήτε προδῷ τὸ κοινὸν μήτε προκαταλύσηται τὴν ἔχθραν ἄνευ τῆσ ἁπάντων γνώμησ ὁρ́κουσ ἔδοσαν ἀλλήλοισ, καὶ τοὺσ μὴ φυλάξοντασ τὰσ ὁμολογίασ ἐκσπόνδουσ εἶναι καὶ καταράτουσ ἐψηφίσαντο καὶ πολεμίουσ ἁπάντων.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 5, chapter 61 3:2)
ῃσ τὰσ φωνὰσ ταύτασ ἃσ οἱ πολλοὶ τῶν φ των "τούτουσ οὖν τοὺσ καταράτουσ καὶ μιαροὺσ " ἔστω·
(에픽테토스, Works, book 1, Ὅτι οὐ δεῖ χαλεπαίνειν τοῖσ ἁμαρτανομένοισ. 10:3)
Βάλακοσ δὲ ἀγανακτήσασ ἐπὶ τῷ μὴ καταράτουσ γενέσθαι τοὺσ Ἰσραηλίτασ ἀποπέμπει τὸν Βάλαμον μηδεμιᾶσ τιμῆσ ἀξιώσασ·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 4 159:1)
Οὐ γὰρ ἄξιον, ἔφην, ὦ δέσποτα, ὅταν καταράτουσ μὲν καὶ μιαροὺσ ἀνθρώπουσ ὑπερπλουτοῦντασ καὶ μόνουσ τρυφῶντασ ὁρῶ, αὐτὸσ δὲ καὶ ἄλλοι συχνοὶ τῶν πεπαιδευμένων ἀπορίᾳ καὶ ἀμηχανίᾳ σύνεσμεν;
(루키아노스, Saturnalia, Κρονοσόλων 2:6)
τοὺσ δ’ Ἀπολλοδώρου τοῦ τυράννου καὶ Φαλάριδοσ καὶ Διονυσίου φίλουσ καὶ συνήθεισ ἀπετυμπάνιζον, ἐστρέβλουν καὶ ἐνεπίμπρασαν, ἐναγεῖσ ἐποιοῦντο καὶ καταράτουσ, ὡσ ἐκείνων μὲν ἀδικούντων ἕνα τούτων δὲ πολλοὺσ·
(플루타르코스, Maxime cum principbus philosopho esse diserendum, chapter, section 3 8:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION