헬라어 문장 내 검색 Language

οὕτωσ μοι δοκεῖ πεφυκέναι παράδειγμα πόλεωσ, καὶ οὔτε τοῦ πολίτου ποιητοῦ προμνωμένου προσδεῖσθαι οὔτε ἄλλησ τέχνησ εἰσ ἔπαινον, ἀλλ’ αὐτὴ προξενεῖν τὸν ἔρωτα αὑτῆσ πᾶσιν ἀνθρώποισ καὶ αὐτὴ καταναγκάζειν, ὀφθαλμοὺσ, οὐχὶ ὦτα πείθουσα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Σμυρναϊκὸσ πολιτικός 3:4)
Ὁ δὲ βασιλεὺσ οὐδὲν τούτῳ μᾶλλον πραχθέντι καταπλήττεται, προσοργισθεὶσ δὲ καὶ μηδὲν αὐτῷ προχωρήσειν εἰπὼν ἐκ τῆσ κατ’ Αἰγυπτίων σοφίασ καὶ δεινότητοσ κελεύει τὸν ἐπὶ τῶν Ἑβραίων τεταγμένον μηδεμίαν αὐτοῖσ ἄνεσιν παρέχειν τοῦ πονεῖν, ἀλλὰ πλείοσι τῶν πρότερον κακοῖσ αὐτοὺσ καταναγκάζειν.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 2 360:1)
Ἔπειτα χρὴ μεσηγὺ δύο στύλων στρωτῆρα πλάγιον εὖ προσδῆσαι, ἔπειτα ὑπερενεγκεῖν τὴν χεῖρα ξὺν τῷ ξύλῳ ὑπὲρ τοῦ στρωτῆροσ, ὅκωσ ἡ μὲν χεὶρ ἐπὶ θάτερα ἐῄ, ἐπὶ θάτερα δὲ τὸ σῶμα, κατὰ δὲ τὴν μασχάλην ὁ στρωτήρ‧ κἄπειτα ἐπὶ μὲν θάτερα τὴν χεῖρα καταναγκάζειν ξὺν τῷ ξύλῳ περὶ τὸν στρωτῆρα, ἐπὶ θάτερα δὲ τὸ ἄλλο σῶμα.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 7.3)
Τὸ αὐτὸ δὲ ποιέει καὶ περὶ κλιμακτῆρα καταναγκάζειν, τοῦτον τὸν τρόπον σκευάσαντα.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 7.8)
Πάνυ μὴν ἱκανῶσ ἔχει, καὶ περὶ μέγα ἕδοσ θεσσαλικὸν ἀναγκάζειν, ἢν νεαρὸν ἐῄ τὸ ὀλίσθημα‧ ἐσκευάσθαι μέντοι χρὴ τὸ ξύλον οὕτωσ, ὥσπερ εἴρηται‧ ἀτὰρ τὸν ἄνθρωπον καθίσαι πλάγιον ἐπὶ τῷ δίφρῳ‧ κἄπειτα τὸν βραχίονα ξὺν τῷ ξύλῳ ὑπερβάλλειν ὑπὲρ τοῦ ἀνακλισμοῦ, καὶ ἐπὶ μὲν θάτερα τὸ σῶμα καταναγκάζειν, ἐπὶ δὲ θάτερα τὸν βραχίονα σὺν τῷ ξύλῳ.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 7.9)
Καταναγκάζειν μέντοι τὸ ὑπερέχον χρὴ, καὶ τοὺσ σπλῆνασ κατὰ τοῦτο τιθέναι πλείστουσ, καὶ πιέζειν ταύτῃ μάλιστα, καὶ τὸν βραχίονα πρὸσ τῇσι πλευρῇσι ποοσηρτημένον ἐσ τὸ ἄνω μέροσ ἔχειν‧ οὕτω γὰρ ἂν μάλιστα πλησιάζοι τὸ ἀπεσπασμένον.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 13.4)
Εἰ̓σὶ δὲ δή τινεσ, οἳ ἐπεσοφίσαντο ἤδη μολύβδιον βαρὺ προσεπικαταδεῖν, ὡσ καταναγκάζειν τὸ ὑπερέχον‧ ξυνιᾶσι μὲν οὖν ἴσωσ οὐδὲ οἱ ἁπλῶσ ἐπιδέοντεσ‧ ἀτὰρ δὴ οὐδ’ οὗτοσ ὁ τρόποσ κληῗδοσ κατήξιόσ ἐστιν‧ οὐ γὰρ δυνατὸν τὸ ὑπερέχον καταναγκάζεσθαι οὐδὲν, ὅ τι καὶ ἄξιον λόγου.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 14.9)
Ἀγκὼν δὲ ἢν ἔσω ἢ ἔξω ἐκβῇ, κατάτασισ μὲν ἐν σχήματι ἐγγωνίῳ τῷ πήχεϊ πρὸσ βραχίονα‧ τὴν μὲν μασχάλην ἀναλαμβάνοντα ταινίῃ ἀνακρεμάσαι, ἀγκῶνι δὲ ἄκρῳ ὑποτιθέντα τι παρὰ τὸ ἄρθρον βάροσ, ἐκκρεμάσαι, ἢ χερσὶ καταναγκάζειν‧ ὑπεραιωρηθέντοσ δὲ τοῦ ἄρθρου, αἱ παραγωγαὶ τοῖσι θέναρσιν, ὡσ τὰ ἐν χερσίν‧ ἐπίδεσισ ἐν τουτέῳ τῷ σχήματι, καὶ ἀνάληψισ, καὶ θέσισ.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 22.1)
Ἐσ διάστασιν μέντοι διατεινάμενον, ταῦτα χρὴ ποιέειν‧ Ῥᾷον γὰρ οὕτωσ ἐσ τὴν φύσιν ἥξει, ἢ εἰ ἐγχρίπτων τισ ἐσ ἄλληλα τὰ ὀστέα, καταναγκάζειν πειρᾶται‧ τοῦτο παρὰ πάντα τὰ τοιαῦτα ὑπομνήματα χάριεν εἰδέναι.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 34.2)
Τὸν δὲ ἰητρὸν χρὴ ἢ ἄλλον, ὅστισ ἰσχυρὸσ καὶ μὴ ἀμαθὴσ, ἐπιθέντα τὸ θέναρ τῆσ χειρὸσ ἐπὶ τὸ ὕβωμα, καὶ τὴν ἑτέρην χεῖρα προσεπιθέντα ἐπὶ τὴν ἑτέρην, καταναγκάζειν, προσξυνιέντα, ἤν τε ἐσ ἰθὺ ἐσ τὸ κάτω πεφύκῃ καταναγκάζεσθαι, ἤν τε πρὸσ τῆσ κεφαλῆσ, ἤν τε πρὸσ τῶν ἰσχίων.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 47.8)
Ὅταν δὲ ἐπιτεθῇ, τὸν μέν τινα καταναγκάζειν χρὴ τὸ ἄκρον τῆσ σανίδοσ, ἤν τε ἕνα δέῃ, ἤν τε δύο, τοὺσ δὲ κατατείνειν τὸ σῶμα κατὰ μῆκοσ, ὡσ πρόσθεν εἴρηται, τοὺσ μὲν τῇ, τοὺσ δὴ τῇ.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 47.13)
Ἢν δὲ ἐσ τοὔπισθεν μέροσ ἐκπεπτώκῃ ὁ μηρὸσ, τὰσ μὲν κατατάσιασ καὶ ἀντιτάσιασ οὕτω δεῖ ποιέεσθαι, καθάπερ εἴρηται‧ ἐπιστορέσαντα δὲ ἐπὶ τὸ ξύλον ἱμάτιον πολύπτυχον, ὡσ μαλακώτατον ἐῄ, πρηνέα κατακλίναντα τὸν ἄνθρωπον, οὕτω κατανείνειν‧ άμα δὲ τῇ κατατάσει χρὴ τῇ σανίδι καταναγκάζειν τὸν αὐτὸν τρόπον ὡσ τὰ ὑβώματα, κατ’ ἴξιν τοῦ πυγαίου ποιησάμενον τὴν σανίδα, καὶ μᾶλλον ἐσ τὸ κάτω μέροσ, ἢ ἐσ τὸ ἄνω τῶν ἰσχίων‧ καὶ ἡ ἐντομὴ, ἡ ἐν τῷ τοίχῳ τῇ σανίδι, μὴ εὐθεῖα ἔστω, ἀλλ’ ὀλίγον καταφερὴσ πρὸσ τὸ τῶν ποδῶν μέροσ.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 75.1)
Χρὴ δὲ, τῆσ σανίδοσ [ἢ] ἐν τῷ τοίχῳ [τὸ ἄκρον] καταγεγλυμμένον τι ἐχούσησ, τοῦ ξύλου ὦσαι τὸ ἄκρον, ἐπὶ δὲ θάτερα καταναγκάζειν, ὑποτιθέντα μαλθακά τινα σύμμετρα.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., MOXLIKOS., 38.13)
ὁ δέ τισ ἔμπαλιν, πονεῖν τὰ πάντα καὶ μοχθεῖν καὶ τὸ σῶμα καταναγκάζειν ῥυπῶντα καὶ αὐχμῶντα καὶ πᾶσι δυσαρεστοῦντα καὶ λοιδορούμενον, συνεχὲσ ἐπιρραψῳδῶν τὰ πάνδημα ἐκεῖνα τοῦ Ἡσιόδου περὶ τῆσ ἀρετῆσ ἔπη καὶ τὸν ἱδρῶτα καὶ τὴν ἐπὶ τὸ ἄκρον ἀνάβασιν.
(루키아노스, Necyomantia, (no name) 4:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION