헬라어 문장 내 검색 Language

ἐπάνειμι δ’ οὗ μικρῷ πρόσθεν ἔφην στήσασ καταλείψειν τὸν λόγον, ὡσ καὶ τὰ ἄλλα σημαίνων καὶ πράττων καὶ προσεστὼσ πανταχῆ φανερὸσ ἦν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι δ# 18:1)
" "ἢ ζῶντασ ἕξειν ἢ τελευτήσαντασ καταλείψειν.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 3, chapter 9 7:12)
κόρυδον τὸν χαλκότυπον πεφύλαξο, ἦ μὴν σοὶ νομιεῖσ αὐτὸν μηδὲν καταλείψειν, μηδ’ ὄψον κοινῇ μετὰ τούτου πώποτε δαίσῃ τοῦ Κορύδου·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 39 2:4)
καταλείψειν γὰρ αὐτοὺσ ἀνάθημα κάλλιστον καὶ μέγιστον τῇ Ἀθηνᾷ καὶ ἐπιγράψειν, Ἱλαστήριον Ἀχαιοὶ τῇ Ἀθηνᾷ τῇ Ἰλιάδι.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΤΡΩΙΚΟΣ ΥΠΕΡ τοῦ ΙΛΙΟΝ ΜΗ ΑΛΩΝΑΙ. 152:5)
ὁ δ’ οὖν βασιλεὺσ ὀρύττων ταύτην κατέλιπεν ἐν μέσῃ τόπον, ἐν ᾧ τάφον ᾠκοδόμησε καὶ δύο πυραμίδασ, τὴν μὲν ἑαυτοῦ, τὴν δὲ τῆσ γυναικόσ, σταδιαίασ τὸ ὕψοσ, ἐφ’ ὧν ἐπέστησεν εἰκόνασ λιθίνασ καθημένασ ἐπὶ θρόνου, νομίζων διὰ τούτων τῶν ἔργων ἀθάνατον ἑαυτοῦ καταλείψειν τὴν ἐπ’ ἀγαθῷ μνήμην.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 1, chapter 52 4:1)
σπεύδων δὲ καὶ παρὰ τῶν ἄλλων σατραπῶν καὶ στρατηγῶν ὥσπερ ὅμηρα λαβεῖν τοῦ μὴ καταλείψειν αὐτόν, προσεποιήθη χρημάτων σπανίζειν καὶ παρεκάλεσεν ἕκαστον κατὰ δύναμιν δανεῖσαι τοῖσ βασιλεῦσι.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 19, chapter 24 2:1)
λαβὼν δὲ παρ’ ὧν ἐδόκει συμφέρειν ἡγεμόνων τετρακόσια τάλαντα τοὺσ πρότερον ὑπόπτουσ ὄντασ ἐπιβουλεύειν ἢ καταλείψειν πιστοτάτουσ φύλακασ ἔσχε τοῦ σώματοσ καὶ συναγωνιστάσ.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 19, chapter 24 3:1)
καὶ συγγράμματα καταλείψειν·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, I, EPIKOUROS 120:3)
οἱ δὲ τὸν Ῥῶμον ἄγοντεσ ἐπειδὴ κατέστησαν ἐπὶ τὸν βασιλέα, τάσ τε ὕβρεισ ἁπάσασ, ὅσασ ἦσαν ὑβρισμένοι πρὸσ τῶν μειρακίων, κατηγόρουν καὶ τοὺσ τραυματίασ σφῶν ἐπεδείκνυσαν τιμωρίασ εἰ μὴ τεύξονται καταλείψειν προλέγοντεσ τὰ βουφόρβια.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 81 3:1)
ὃν ἐγὼ νήπιον παραλαβὼν καὶ ἐπιβουλευόμενον ὑπὸ τῶν ἐχθρῶν ἔσωσα καὶ ἐξέθρεψα καὶ εἰσ ἄνδρασ ἐλθόντα κηδεστὴν ἠξίωσα λαβεῖν, καὶ εἴ τι πάθοιμι διάδοχον ἔμελλον καταλείψειν ἁπάντων τῶν ἐμῶν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 4, chapter 33 2:2)
ἔμελλον δ’ ἄρα πολλοὶ τῶν δυνατῶν, πρὶν ἁλῶναι τὰσ ἐπαγομένασ σφίσι δίκασ, εἰδότεσ ὧν ἕνεκεν ἐπεβουλεύοντο, καταλείψειν τῷ τυράννῳ τὴν πόλιν ἑκόντεσ καὶ πολλῷ πλείονεσ ἐγένοντο τῶν ἑτέρων.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 4, chapter 42 4:1)
ἀλλὰ καὶ καταλείψειν τινὲσ αὐτῶν τὴν πόλιν ἔλεγον καὶ παρεκελεύοντο ἀλλήλοισ μὴ φιλοχωρεῖν πόλει μηδενὸσ αὐτοῖσ ἀγαθοῦ μεταδιδούσῃ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 5, chapter 63 2:1)
μιᾶσ γὰρ καταλειπομένησ αὐτοῖσ τρίτησ μερίδοσ, ἢ οὐχ ἕξειν, ὅ τι δώσουσιν ἐκείνοισ μέροσ ἢ τὰ ὅμοια ψηφισαμένουσ μηδὲν ἑαυτοῖσ καταλείψειν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 8, chapter 77 6:2)
οὔτε τοὺσ ἡγεμόνασ ταῖσ ἐκ τῶν νόμων τιμωρίαισ χρήσεσθαι κατὰ τῶν μὴ παραγενομένων δεδοικότασ, μή τι μεῖζον ἐργάσωνται κακόν, τούσ τε ὑπακούσαντασ καὶ τὰ ὅπλα λαβόντασ ἢ καταλείψειν τὰ σημεῖα ἢ παραμένοντασ ἐθελοκακήσειν ἐν τοῖσ ἀγῶσιν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 11, chapter 7 4:1)
ἐν ᾧ διεξιὼν τὰσ τῶν ἀρχαίων ἀρετὰσ φησίν, ὡσ οἱ τὴν Ἑλλάδα ἐλευθερώσαντεσ ἀπὸ τῶν βαρβάρων οὐ τὰ πολέμια δεινοὶ μόνον ἦσαν, ἀλλὰ καὶ τὰ ἤθη γενναῖοι καὶ φιλότιμοι καὶ σώφρονεσ, οἵ γε τῶν μὲν κοινῶν μᾶλλον ἐφρόντιζον ἢ τῶν ἰδίων, τῶν δὲ ἀλλοτρίων ἧττον ἐπεθύμουν ἢ τῶν ἀδυνάτων καὶ τὴν εὐδαιμονίαν οὐ πρὸσ ἀργύριον ἔκρινον ἀλλὰ πρὸσ εὐδοξίαν, μέγαν οἰόμενοι τοῖσ παισὶ καταλείψειν πλοῦτον καὶ ἀνεπίφθονον τὴν παρὰ τοῖσ πλήθεσι τιμήν·
(디오니시오스, De Isocrate, chapter 52)

SEARCH

MENU NAVIGATION