헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ ὅταν πάντα τισ διελὼν ἕν τι καταλείπῃ τῷ ἀντιδίκῳ, ὡσ ὑπὲρ αὐτοῦ [τοῦ] μηδὲν ἧττον ἢ κατ’ αὐτοῦ, βαρύτησ γίνεται, οἱο͂ν πλὴν ἔστι νὴ Δία, ἐστὶν ἀδελφόσ τισ αὐτῷ ὁ τὴν καλὴν δίκην αὐτῷ λαχών.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ βαρύτητοσ. 6:1)
τὰ δὲ ἤθη ἐν ταῖσ ἀφελείαισ τόνον λαμβάνει καὶ σεμνότητα, ὅταν τισ ἐμφανίζων τὴν ἑαυτοῦ γνώμην ἐπὶ μόνησ τῆσ ἐννοίασ τὸ ἦθοσ καταλείπῃ, οἱο͂ν εἰ ἔλεγεσ σὺ ἐνσημαινόμενοσ, ἔδοσαν δὲ οἱ θεοὶ καὶ ἐτίμησαν Χείρωνα, ὥσπερ χρή, δίκαιόν τε τὰ τοῦ καλοῦ πεποιημένον ἀγασθέντεσ αὐτοῦ, ὅτι δίκαιόσ τε ἦν καὶ τὴν ἄλλην ἀρετὴν ἐπετήδευεν·
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., περὶ ἠθῶν. 8:1)
πρόσ τε τοὺσ φίλουσ ἔλεγε ταῦτα παρασκευάζεσθαι νῦν, ἵνα τῷ μέλλοντι παιδὶ βασιλεύειν μετ’ αὐτὸν ἑτοίμην τὴν ὕλην τῆσ οἰκοδομίασ καταλείπῃ καὶ μὴ τότε συμπορίζῃ νέοσ ὢν καὶ τῶν τοιούτων ἄπειροσ διὰ τὴν ἡλικίαν, ἀλλ’ ἔχων παρακειμένην ἐπιτελῇ τὸ ἔργον.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 7 413:1)
Βαναίου δὲ τὴν ἀπόκρισιν αὐτοῦ τῷ βασιλεῖ δηλώσαντοσ προσέταξεν ὁ Σολόμων ἐκεῖ τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ ἀποτεμεῖν, καθὼσ βούλεται, καὶ ταύτην λαβεῖν τὴν δίκην ὑπὲρ τῶν δύο στρατηγῶν, οὓσ ὁ Ιὤαβοσ ἀνοσίωσ ἀπέκτεινε, θάψαι δ’ αὐτοῦ τὸ σῶμα, ὅπωσ τὰ μὲν ἁμαρτήματα μηδέποτε καταλείπῃ τὸ γένοσ τὸ ἐκείνου, τῆσ δὲ Ιωἄβου τελευτῆσ αὐτόσ τε καὶ ὁ πατὴρ ἀθῷοι τυγχάνωσι.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 8 20:1)
ἄν τισ τῶν αὑτοῦ τι καταλείπῃ που ἑκὼν εἴτ’ ἄκων, ὁ προστυγχάνων ἐάτω κεῖσθαι, νομίζων φυλάττειν ἐνοδίαν δαίμονα τὰ τοιαῦτα ὑπὸ τοῦ νόμου τῇ θεῷ καθιερωμένα.
(플라톤, Laws, book 11 8:2)
θηλείασ δὲ ἂν καταλείπῃ τισ ἀπροσδοκήτῳ τύχῃ χρησάμενοσ, συγγνώμην τῷ τιθέντι τὸν νόμον ἐχέτω, ἐὰν τῶν τριῶν αὐτοῦ πρὸσ τὰ δύο ἐπισκοπῶν τὴν ἔκδοσιν τῶν θυγατέρων ποιῆται, πρόσ τε τὴν τοῦ γένουσ ἀγχιστείαν καὶ τὴν τοῦ κλήρου σωτηρίαν, τὸ δὲ τρίτον, ὅπερ ἂν πατὴρ διασκέψαιτο, ἐξ ἁπάντων τῶν πολιτῶν βλέπων εἰσ ἤθη τε καὶ τρόπουσ τὸν ἐπιτήδειον αὑτῷ μὲν ὑόν, νυμφίον δ’ εἶναι τῇ θυγατρί, τοῦτο δὲ παραλείπῃ διὰ τὴν ἀδύνατον σκέψιν.
(플라톤, Laws, book 11 77:1)
ὡσαύτωσ δὲ τὸ γένοσ ἀεὶ πορευέσθω κατ’ ἀγχιστείαν, ἐάν τισ παῖδασ θηλείασ καταλείπῃ, δι’ ἀδελφῶν τε καὶ ἀδελφιδῶν ἐπανιόν, ἔμπροσθε μὲν τῶν ἀρρένων, ὕστερον δὲ θηλειῶν ἑνὶ γένει.
(플라톤, Laws, book 11 78:6)
μάνθανε τοίνυν, ἦν δ’ ἐγώ, ὅτι ταύτησ αὖ ἐναντία γίγνεται, ὅταν τισ τὰ τοῦ ποιητοῦ τὰ μεταξὺ τῶν ῥήσεων ἐξαιρῶν τὰ ἀμοιβαῖα καταλείπῃ.
(플라톤, Republic, book 3 153:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION