헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

Ἡγήσανδροσ δέ φησιν οὐδὲ ἔθοσ εἶναι ἐν Μακεδονίᾳ κατακλίνεσθαί τινα ἐν δείπνῳ, εἰ μή τισ ἔξω λίνων ὗν κεντήσειεν·
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 31 1:1)
ὡρ́α οὖν κατακλίνεσθαι.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 4 5:2)
διδάξασ τε αὐτὸν ὡσ δεῖ κατακλίνεσθαί φησιν ἔπειτ’ ἐπαίνεσόν τι τῶν χαλκωμάτων, ὀροφὴν θέασαι, κρεκάδι’ αὐλῆσ θαύμασον.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 6 3:3)
καὶ παραγενόμενον ἠξίου κατακλίνεσθαι ἔχοντα τὸν στέφανον καὶ τὴν ἐσθῆτα.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 47 3:1)
ὅθεν οὔτε κατακλίνεσθαι παρὰ τοῖσ ἀρχαίοισ ἔθοσ, ἀλλὰ ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 65 2:4)
ὡσ δὲ προῄει τὸ πρᾶγμα καὶ διεθερμαίνοντο, κατακλίνεσθαι καί τι καὶ ᾄδειν ἐκέλευον.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 259:2)
καὶ ἑτέρασ κλίνασ κατακλίνεσθαι φέρει μέν τινα ἐνίοτε μικρὰν ἀνάπαυσιν, οὐ μὴν ἱκανήν γε οὐδ̓ ὥστε ἀπαλλάξαι·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΑΝΑΧΩΡΗΣΕΩΣ. 15:1)
διατρίβοντοσ δ’ αὐτοῦ πρὸσ τῇ πύλῃ καὶ ταῦτα ἀποδυρομένου προελθών τισ ἤγγειλεν αὐτῷ μέλλειν ἤδη κατακλίνεσθαι τὸν βασιλέα.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 11 198:1)
σκήνωμα πηξάμενοσ ἐκ χρυσέων καὶ ἀργυρέων κιόνων ὕφη λίνεα καὶ πορφύρεα κατ’ αὐτῶν διεπέτασεν, ὥστε πολλὰσ μυριάδασ κατακλίνεσθαι.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 11 226:3)
κἀπειδὴ κατακλίνεσθαι καιρὸσ ἦν, πρῶτον μὲν ἀράμενοι ἀνέθεσαν τὸν Θεσμόπολιν οὐκ ἀπραγμόνωσ μὰ Δία πέντε οἶμαι νεανίσκοι εὐμεγέθεισ, ὑπαυχένια περιβύσαντεσ αὐτῷ πάντοθεν, ὡσ διαμένοι ἐν τῷ σχήματι καὶ ἐπὶ πολὺ καρτερεῖν δύναιτο.
(루키아노스, Gallus, (no name) 11:3)
δέον δὲ ἤδη κατακλίνεσθαι ἁπάντων σχεδὸν παρόντων, ἐν δεξιᾷ μὲν εἰσιόντων αἱ γυναῖκεσ ὅλον τὸν κλιντῆρα ἐκεῖνον ἐπέλαβον, οὐκ ὀλίγαι οὖσαι, καὶ ἐν αὐταῖσ ἡ νύμφη πάνυ ἀκριβῶσ ἐγκεκαλυμμένη, ὑπὸ τῶν γυναικῶν περιεχομένη·
(루키아노스, Symposium, (no name) 8:1)
πάντασ οὖν ἀναθορυβῆσαι καὶ κελεύειν εἰσιέναι καὶ κατακλίνεσθαι, καὶ τὸν Ἀγάθωνα καλεῖν αὐτόν.
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Συμποσίον 440:1)
καὶ ἅμ’ αὐτὸν λαβόντα τῶν ταινιῶν ἀναδεῖν τὸν Σωκράτη καὶ κατακλίνεσθαι.
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Συμποσίον 448:1)
ἐξαίφνησ δὲ κωμαστὰσ ἥκειν παμπόλλουσ ἐπὶ τὰσ θύρασ, καὶ ἐπιτυχόντασ ἀνεῳγμέναισ ἐξιόντοσ τινὸσ εἰσ τὸ ἄντικρυσ πορεύεσθαι παρὰ σφᾶσ καὶ κατακλίνεσθαι, καὶ θορύβου μεστὰ πάντα εἶναι, καὶ οὐκέτι ἐν κόσμῳ οὐδενὶ ἀναγκάζεσθαι πίνειν πάμπολυν οἶνον.
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Συμποσίον 543:2)
Τίμων ὁ ἀδελφὸσ ἑστιῶν πλείονασ ἕκαστον ἐκέλευε τῶν εἰσιόντων ὅποι βούλεται παρεμβάλλειν καὶ κατακλίνεσθαι, διὰ τὸ καὶ ξένουσ καὶ πολίτασ καὶ συνήθεισ καὶ οἰκείουσ;
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 1, Πότερον αὐτὸν δεῖ κατακλίνειν τοὺσ ἑστιωμένουσ τὸν ὑποδεχόμενον ἢ ἐπ’ αὐτοῖσ ἐκείνοισ ποιεῖσθαι. 2:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION