헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἔστιν δὲ καὶ εἰσαγγέλλειν εἰσ τοὺσ διαιτητάσ, ἐάν τισ ἀδικηθῇ ὑπὸ τοῦ διαιτητοῦ, κἄν τινοσ καταγνῶσιν, ἀτιμοῦσθαι κελεύουσιν οἱ νόμοι.
(아리스토텔레스, 아테네인들의 정치체제, work Ath. Pol., chapter 53 6:1)
ἐὰν δέ τινα δῶρα λαβόντα ἐπιδείξωσιν καὶ καταγνῶσιν οἱ δικασταί, δώρων τιμῶσιν, ἀποτίνεται δὲ καὶ τοῦτο δεκαπλοῦν.
(아리스토텔레스, 아테네인들의 정치체제, work Ath. Pol., chapter 54 2:4)
ἂν δ’ ἀδικεῖν καταγνῶσιν, ἀδικίου τιμῶσιν, ἀποτίνεται δὲ τοῦθ’ ἁπλοῦν, ἐὰν πρὸ τῆσ θ πρυτανείασ ἐκτείσῃ τισ, εἰ δὲ μή, διπλοῦται.
(아리스토텔레스, 아테네인들의 정치체제, work Ath. Pol., chapter 54 2:5)
καὶ εἰ τὸ ὄνομα ἐπιγράψαι τινὸσ ἄλλῳ τῳ πολὺ ἐλάττονι τηλικαύτην κατάγνωσιν φέρει, τὸ ἐξαλεῖψαι καὶ ἀνελεῖν τὸ τοῦ κρείττονοσ, ἐὰν οὕτω τύχῃ, ποῖόν τι φαίνεσθαι νομίζετε;
(디오, 크리소토모스, 연설, ΡΟΔΙΑΚΟΣ. 162:3)
τὸ γὰρ ταῦτα θαυμάζειν καὶ τὴν τούτων ἐπιθυμίαν ἐξαιρεῖ τῆσ ψυχῆσ καὶ τοὐναντίον εἰσ μῖσοσ αὐτῶν καὶ κατάγνωσιν προάγει .
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ. 17:2)
ταράσσεται δὲ τὴν ψυχὴν οὐχὶ μετρίωσ ὁ Ἰζάτησ, ὡσ ἤκουσεν ταῦτα, κατάγνωσιν μὲν φέρειν αὐτῷ νομίσασ τὸ τῶν δωρεῶν ἐξίστασθαι δοκεῖν διὰ φόβον τοῦτο πράξασ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 20 101:1)
"ὦ συστρατιῶται, λέγων, τὸ μὲν παρακελεύειν ἐπὶ τὰ μὴ φέροντα κίνδυνον αὐτόθεν τοῖσ παρακελευομένοισ ἀκλεέσ, ἀμέλει δὲ καὶ τῷ παρακελεύοντι φέρει κατάγνωσιν ἀνανδρίασ.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον . 40:1)
κατάγνωσιν γὰρ αὐτοῖσ οἴσειν τὴν μεταβολήν, καὶ τῷ μετὰ ταῦτα προϊσταμένῳ δι’ ὑποψίασ γενήσεσθαι δικαίασ, ὡσ μηδὲ τὴν πρὸσ ἐκεῖνον πίστιν φυλαξόντων.
(플라비우스 요세푸스, Ιὠσήπου βίος 110:1)
"διὰ τί τῶν ἄλλων ἱερέων τὸν καταδικασθέντα καὶ φυγόντα παύοντεσ ἕτερον αἱροῦνται, τοῦ δ’ αὔγουροσ, ἑώσ ζῇ, κἂν ἐπὶ τοῖσ μεγίστοισ ἀδικήμασι καταγνῶσιν, οὐκ ἀφαιροῦνται τὴν ἱερωσύνην;
(플루타르코스, Quaestiones Romanae, section 991)
"διὰ τί τῶν ἄλλων ἱερέων τὸν καταδικασθέντα καὶ φυγόντα παύοντεσ ἕτερον αἱροῦνται, τοῦ δ’ αὔγουροσ, ἑώσ ζῇ, κἂν ἐπὶ τοῖσ μεγίστοισ ἀδικήμασι καταγνῶσιν, οὐκ ἀφαιροῦνται τὴν ἱερωσύνην αὔγουρασ δὲ τοὺσ ἐπὶ τῶν οἰωνῶν καλοῦσι;
(플루타르코스, Quaestiones Romanae, section 991)
εἶτα ὅτι τὸ μὲν ἀχθεινότατόν τε τοῦ βίου καὶ ἐν ᾧ πάντεσ τὴν διάνοιαν μειοῦνται ἀπέλιπεν, ἀντὶ δὲ τούτου τῆσ ψυχῆσ τὴν ῥώμην ἐπιδειξάμενοσ εὔκλειαν προσεκτήσατο, τήν τε δίκην πάντων ἀνθρώπων ἀληθέστατα καὶ ἐλευθεριώτατα καὶ δικαιότατα εἰπὼν καὶ τὴν κατάγνωσιν τοῦ θανάτου πραότατα καὶ ἀνδρωδέστατα ἐνέγκασ.
(크세노폰, Memorabilia, Ἀπομνημονευμάτων Δ, chapter 8 2:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION