헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

χρὴ δ’ ὑμᾶσ μηδὲ Καρχηδονίων καταγιγνώσκειν ἁπάντων, οἵ γε τὴν εἰρήνην καὶ πρότερον ᾔτησαν καὶ λαβόντεσ προθύμωσ ὤμνυον.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 8 2:10)
μηδέ τῳ παραστῇ καταγιγνώσκειν, εἰ ταῦτα καὶ πρῴην εἴπομεν, ὅτε τὰ ὅπλα ᾐτεῖτε·
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 12 4:7)
τοῦ μὲν γὰρ ἐκπεσεῖν καὶ φεύγειν φθόνοσ αἴτιοσ καὶ τάχα ἄν τι καὶ ἄλλο τοιοῦτον φανείη, τῆσ δὲ πρὸ τοῦ χρόνου κλήσεωσ καὶ παρακλήσεωσ οὐδὲν ἔσθ’ ἕτερον πλὴν τῆσ ἀρετῆσ αἰτιᾶσθαι, δι’ ἣν καὶ ἀπόντα ᾐσχύνοντο καὶ παρεῖναι λυσιτελεῖν αὑτοῖσ ὑπελάμβανον, καὶ τὸ μέγιστον, σφῶν αὐτῶν καταγιγνώσκειν μᾶλλον ἠξίουν ἢ ’κείνου.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 44:5)
ἐκείνοισ γάρ φασιν εἶναι νόμον, ἄν τισ αὐτῶν σχῇ τινα φαύλην αἰτίαν, μὴ πρότερον καταγιγνώσκειν, μηδ’ ἂν ἐλέγχηται, πρὶν ἂν παρ’ ἄλληλα ἐξετάσαντεσ ἅ τε εὖ καὶ ἃ κακῶσ ἐποίησεν εὑρ́ωσι τὰ χείρω νικῶντα·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 139:7)
τὰ γὰρ κρίνοντα τὰσ κρίσεισ ἁπάσασ τὰ δικαστήρι’ ἐστίν, οἷσ ἐξουσία ἐστὶ καὶ δεσμὸν καὶ ἄλλ’ ὅ τι ἂν βούλωνται καταγιγνώσκειν.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Τιμοκράτους 216:2)
ὡσ μὲν οὖν ἔξεστιν ὑμῖν δεσμὸν καταγιγνώσκειν ταῦτ’ ἐπιδείκνυμι·
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Τιμοκράτους 218:1)
ὥστε οὐκ ἐχρῆν ἁπάντων καταγιγνώσκειν οὐδὲ ἐρήμην ἡμῶν καταδιαιτᾶν ἀνδρὶ πιστεύσαντα μίαν ὁδὸν ἐν φιλοσοφίᾳ καὶ οὐδὲ ταύτην ἴσωσ ἀκριβῶσ κατανοήσαντι.
(루키아노스, Ἑρμότιμοσ, Λυκῖνος 63:4)
ἀκούετε, ὦ ἄνδρεσ, ὅτι αὐτῷ τῷ δικαστηρίῳ τῷ ἐξ Ἀρείου πάγου, ᾧ καὶ πάτριόν ἐστι καὶ ἐφ’ ἡμῶν ἀποδέδοται τοῦ φόνου τὰσ δίκασ δικάζειν, διαρρήδην εἴρηται τούτου μὴ καταγιγνώσκειν φόνον, ὃσ ἂν ἐπὶ δάμαρτι τῇ ἑαυτοῦ μοιχὸν λαβὼν ταύτην τὴν τιμωρίαν ποιήσηται.
(리시아스, Speeches, Ὑπὲρ τοῦ Ἐρατοσθένουσ φόνου ἀπολογία 38:1)
ὥσθ’ ὑμῖν προσήκει μὴ ἀποδέχεσθαι αὐτοῦ διὰ τοῦτο οὐκ ἀξιοῦντοσ βασανισθῆναι τὴν ἄνθρωπον, ὅτι αὐτὴν ἐλευθέραν ἐσκήπτετο εἶναι, ἀλλὰ πολὺ μᾶλλον συκοφαντίαν καταγιγνώσκειν, ὅτι παραλιπὼν ἔλεγχον οὕτωσ ἀκριβῆ ἐξαπατήσειν ὑμᾶσ ῥᾳδίωσ ᾠήθη.
(리시아스, Speeches, Περὶ τραύματοσ ἐκ προνοίασ, ὑπὲρ οὗ καὶ πρὸσ ὃν ἄδηλον 19:1)
ταῦτ’ οὖν πότερόν ποτε οὕτωσ ἔχει ἢ ἐκείνωσ ὡσ οἱ περὶ Ἡράκλειτόν τε λέγουσιν καὶ ἄλλοι πολλοί, μὴ οὐ ῥᾴδιον ᾖ ἐπισκέψασθαι, οὐδὲ πάνυ νοῦν ἔχοντοσ ἀνθρώπου ἐπιτρέψαντα ὀνόμασιν αὑτὸν καὶ τὴν αὑτοῦ ψυχὴν θεραπεύειν, πεπιστευκότα ἐκείνοισ καὶ τοῖσ θεμένοισ αὐτά, διισχυρίζεσθαι ὥσ τι εἰδότα, καὶ αὑτοῦ τε καὶ τῶν ὄντων καταγιγνώσκειν ὡσ οὐδὲν ὑγιὲσ οὐδενόσ, ἀλλὰ πάντα ὥσπερ κεράμια ῥεῖ, καὶ ἀτεχνῶσ ὥσπερ οἱ κατάρρῳ νοσοῦντεσ ἄνθρωποι οὕτωσ οἰέσθαι καὶ τὰ πράγματα διακεῖσθαι, ὑπὸ ῥεύματόσ τε καὶ κατάρρου πάντα τὰ χρήματα ἔχεσθαι.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Κρατύλος 343:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION