헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

δόσ μοι φορυτόν, ἵν’ αὐτὸν ἐνδήσασ φέρω ὥσπερ κέραμον ἵνα μὴ καταγῇ φερόμενοσ.
(아리스토파네스, Acharnians, Episode 1:36)
πρῶτον μὲν ἡ ἀνωτάτω καὶ κυριωτάτη καὶ εὐθὺσ ὥσπερ ἐν πύλαισ, ὅταν τινὶ προσπάσχῃσ, οὐδενὶ τῶν ἀναφαιρέτων, ἀλλά τινι τοιούτῳ γένει, οἱο͂́ν ἐστι χύτρα, οἱο͂ν ὑάλινον ποτήριον, ἵν’ ὅταν καταγῇ, μεμνημένοσ [μὴν] μὴ ταραχθῇσ.
(에픽테토스, Works, book 3, Περὶ τοῦ μὴ δεῖν προσπάσχειν τοῖσ οὐκ ἐφ’ ἡμῖν. 84:1)
ἂν δ’ ἡ χύτρα, ἐν ᾗ ἥψετό σοι τὸ κρέασ, καταγῇ, λιμῷ σε δεῖ ἀποθανεῖν, ὅτι μὴ ἔχεισ τὴν συνήθη χύτραν;
(에픽테토스, Works, book 4, Τίνων δεῖ καταφρονεῖν καὶ πρὸσ τίνα διαφέρεσθαι. 34:1)
Ὁ δὲ ὦμοσ, καὶ ὁ βραχίων, καὶ τὰ προσηρτημένα τούτοισιν εὐαπόλυτά ἐστιν ἀπὸ τῶν πλευρέων καὶ τοῦ στήθεοσ, καὶ διὰ τοῦτο δύναται καὶ ἀνωτέρω πολὺ ἀνάγεσθαι καὶ κατωτέρω ὅταν οὖν καταγῇ ἡ κληϊσ, τὸ πρὸσ τῷ ὤμῳ ὀστέον ἐσ τὸ κατωτέρω ἐπιῤῬέπει‧ ἐσ τοῦτο γὰρ ἐπιφορώτερον αὐτὸ ἅμα τῷ ὤμῳ καὶ τῷ βραχίονι κάτω Ῥέψαι μᾶλλον, ἢ ἐσ τὸ ἄνω.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 14.18)
Ἢν δὲ ἡ Ῥὶσ καταγῇ, τρόποσ μὲν οὐχ εἷσ ἐστι κατήξιοσ ἀτὰρ πολλὰ μὲν δὴ καὶ ἄλλα λωβέονται οἱ χαίροντεσ τῇσι καλῇσιν ἐπιδέσεσιν ἄνευ νόου, ἐν δὲ τοῖσι περὶ τὴν Ῥῖνα μάλιστα‧ ἐπιδεσίων γάρ ἐστιν αὕτη ποικιλωτάτη, καὶ πλείστουσ μὲν σκεπάρνουσ ἔχουσα, διαῤῬωγὰσ δὲ καὶ διαλείψιασ ποικιλωτάτασ τοῦ χρωτὸσ Ῥομβοειδέασ.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 35.1)
Ἢν δέ που κατὰ τὸν χόνδρον ἐσ τὰ πλάγια καταγῇ, ἀνάγκη τὴν Ῥῖνα ἄκρην παρεστράφθαι.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 38.4)
Ὅταν οὖν τι τούτων τῶν ὀστέων τῶν ὑπερεχόντων ἰσχυρῶσ καταγῇ, ἤν τε ἓν, ἤν τε πλείω, ταύτῃ ταπεινότερον τὸ χωρίον γίνεται, ἢ τὸ ἔνθεν καὶ ἔνθεν, καὶ διὰ τοῦτο ἐξαπατῶνται, οἰόμενοι τοὺσ σπονδύλουσ ἔσω οἴχεσθαι.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 46.9)
Ἐπεὶ καὶ πλευρέων κάτηξισ τοιοῦτόν τι πέπονθεν‧ οἷσι μὲν γὰρ ἂν καταγῇ πλευρὴ, μία ἢ πλέονεσ, ὡσ τοῖσι πλείστοισι κατάγνυται, μὴ διασχόντα τὰ ὀστέα ἐσ τὸ ἔσω μέροσ, μηδὲ ψιλωθέντα, ὀλίγοι μὲν ἤδη ἐπυρέτηναν‧ ἀτὰρ οὐδὲ αἷμα πολλοὶ ἤδη ἔπτυσαν, οὐδὲ ἔμπυοι πολλοὶ γίνονται, οὐδὲ ἔμμοτοι, οὐδὲ ἐπισφακελίσιεσ τῶν ὀστέων‧ δίαιτά τε φαύλη ἀρκέει‧ ἢν γὰρ μὴ πυρετὸσ ξυνεχὴσ ἐπιλαμβάνῃ αὐτοὺσ, κενεαγγέειν κάκιον τοῖσι τοιούτοισιν, ἢ μὴ κενεαγγέειν, καὶ ἐπωδυνέστερον, καὶ πυρετωδέστερον, καὶ βηχωδέστερον‧ τὸ γὰρ πλήρωμα τὸ μέτριον τῆσ κοιλίησ, διόρθωμα τῶν πλευρέων γίνεται‧ ἡ δὲ κένωσισ κρεμασμὸν τῇσι πλευρῇσι ποιέει‧ ὁ δὲ κρεμασμὸσ, ὀδύνην.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 49.2)
Ἀτὰρ καὶ οἷσι μηδὲν τοιοῦτον προσεγένετο, ἀμφιφλασθείσησ τῆσ σαρκὸσ ἀμφὶ τῇσι πλευρῇσιν, ὅμωσ δὲ βραδύτερον ὀδυνώμενοι παύονται οὗτοι, ἢ οἷσιν ἂν πλευρὴ καταγῇ, καὶ ὑποστροφὰσ μᾶλλον ἴσχει ὀδυνημάτων τὸ χωρίον ἐν τοῖσι τοιούτοισι τρώμασιν, ἢ τοϊσιν ἑτέροισιν.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 50.2)
Ἢν δὲ ὁ βραχίων καταγῇ, ἢν μέν τισ ἀποτανύσασ τὴν χεῖρα ἐν τουτέῳ τῷ σχήματι διατείνῃ, ὁ μῦσ τοῦ βραχίονοσ κατατεταμένοσ ἐπιδεθήσεται‧ ἐπὴν δ’ ἐπιδεθεὶσ ξυγκάμψῃ τὸν ἀγκῶνα, ὁ μῦσ τοῦ βραχίονοσ ἄλλο σχῆμα σχήσει.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΓΜΩΝ., 8.1)
Ἐπὴν δὲ κνήμησ ὀστέα ἀμφότερα καταγῇ ἄνευ ἑλκώσιοσ, κατατάσιοσ ἰσχυροτέρησ δεῖται.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΓΜΩΝ., 15.1)
Ἢν δὲ τὸ τοῦ μηροῦ ὀστέον καταγῇ, τὴν κατάτασιν χρὴ ποιέεσθαι περὶ παντὸσ, ὅκωσ μὴ ἐνδεεστέρωσ σχήσει‧ πλεονασθεῖσα μὲν γὰρ οὐδὲν ἂν σίνοιτο.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΓΜΩΝ., 19.1)
Ἐπιδεῖν δὲ χρὴ, τήν τε ἀρχὴν τοῦ πρώτου ὀθονίου βαλλόμενον κατὰ τὸ βλαφθὲν, ἤν τε καταγῇ, ἤν τε ἐκστῇ, ἤν τε διαστῇ, καὶ τὰσ περιβολὰσ τὰσ πρώτασ κατὰ τοῦτο ποιέεσθαι‧ καὶ ἐρηρείσθω μάλιστα ταύτῃ, ἔνθεν δὲ καὶ ἔνθεν ἐπὶ ἧσσον.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΓΜΩΝ., 48.1)
ἂν καταγῇ αὐτῷ ἡ κερκὶσ ποιοῦντι, πότερον πάλιν ποιήσει ἄλλην πρὸσ τὴν κατεαγυῖαν βλέπων, ἢ πρὸσ ἐκεῖνο τὸ εἶδοσ πρὸσ ὅπερ καὶ ἣν κατέαξεν ἐποίει;
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Κρατύλος 36:2)
"εἰρημένοισ πρὸσ ὑμᾶσ ἓν βραχύ τοῖσ περὶ Νίκανδρον ἀείσω ξυνετοῖσι τῇ γὰρ ἕκτῃ τοῦ νέου μηνὸσ ὅταν κατάγῃ εἷσ τὴν Πυθίαν εἰσ τὸ πρυτανεῖον, ὁ πρῶτοσ ὑμῖν γίγνεται τῶν τριῶν κλήρων εἰσ, τὰ πέντε, πρὸσ ἀλλήλουσ ἐκείνησ τὰ τρία τοῦ δὲ τὰ δύο βάλλοντεσ.
(플루타르코스, De E apud Delphos, section 161)

SEARCH

MENU NAVIGATION