헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

καταγέλαστοσ εἶ.
(아리스토파네스, Clouds, Lyric-Scene, iambics42)
ὁρῶ γὰρ ὡσ καταγέλαστοσ εἶ.
(아리스토파네스, Lysistrata, Choral, trochees6)
πρῶτα μὲν φαίνει γ’ ἀνήρ, εἶτ’ οὐ καταγέλαστοσ εἶ.
(아리스토파네스, Lysistrata, Choral, trochees10)
οὔκουν καταγέλαστοσ δῆτ’ ἔσει τὴν ἡμίκραιραν τὴν ἑτέραν ψιλὴν ἔχων;
(아리스토파네스, Thesmophoriazusae, Prologue, iambics 2:29)
ἀλλὰ καταγέλαστοσ ὁ λόγοσ, τοὺσ μὲν ἐκ Λέσβου τυράννουσ, οἱο͂ν ἐξ Ἀντίσσησ καὶ Ἐρέσου, ἐκβαλεῖν ὡσ ἀδικήματοσ ὄντοσ τοῦ πολιτεύματοσ, τοὺσ πρὸ τῶν ὁμολογιῶν τυραννήσαντασ, ἐν δὲ Μεσσήνῃ μηδὲν οἰέσθαι διαφέρειν, τῆσ αὐτῆσ δυσχερείασ ὑπαρχούσησ.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῶν πρὸσ Ἀλέξανδρον Συνθηκῶν 9:3)
εἶτ’ οὐ καταγέλαστοσ δόξει ἡ πόλισ εἶναι, εἰ τοῖσ ἱεροσύλοισ, ὅπωσ σωθήσονται, νόμον φανεῖται τιθεμένη;
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Τιμοκράτους 198:3)
ἀλλὰ κιθάρᾳ χρήσαιτο ἂν ὁ ἄμουσοσ, ἢ ἐπιχειρῶν οὐκ ἂν εἰή καταγέλαστοσ, πρὸσ τῷ μηδὲν ἐργάζεσθαι καὶ τὴν κιθάραν διαφθείρων καὶ ἀπορρηγνὺσ τοὺσ φθόγγουσ;
(디오, 크리소토모스, 연설, ΔΙΟΓΕΝΗΣ ἢ περὶ ΟΙΚΕΤΩΝ. 24:7)
τούτων δ’ οὐκ ἔστιν ἐπίφθονοσ οὐδεὶσ οὐδὲ καταγέλαστοσ.
(디오, 크리소토모스, 연설, ἐν ΚΕΛΑΙΝΑΙΣ τῆσ ΦΡΥΓΙΑΣ. 14:4)
ἡ γὰρ ἐκ τῶν λόγων καὶ τῆσ συνηθείασ καὶ τῶν ὁρ́κων καὶ τοῦ γένουσ καταγέλαστοσ.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΑΠΙΣΤΙΑΣ. 21:2)
οὐδεὶσ γὰρ ἐβούλετο τὴν αἰσχρὰν ἀκολασίαν ὁμολογήσασ καταγέλαστοσ ἐν τοῖσ πολίταισ εἶναι.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xii, chapter 21 2:2)
καί ποτε Ἀλκιβιάδου, καθά φησι Παμφίλη ἐν τῷ ἑβδόμῳ τῶν Ὑπομνημάτων, διδόντοσ αὐτῷ χώραν μεγάλην, ἵνα ἐνοικοδομήσηται οἰκίαν, φάναι, "καὶ εἰ ὑποδημάτων ἔδει, καὶ βύρσαν μοι ἐδίδουσ, ἵν’ ἐμαυτῷ ὑποδήματα ποιησαίμην, καταγέλαστοσ ἂν ἦν λαβών.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, B, Kef. e'. SWKRATHS 7:6)
γένοιτο μὲν ἂν αὐτὸσ οὕτωσ καταγέλαστοσ, ἔνδοξον δὲ τὸ σὸν στράτευμα, εἰ μηδ’ ὑπ’ ἀνδρὸσ πολεμεῖν ἤδη δυναμένου καὶ πιστευομένου παράταξιν καὶ μάχασ, ἀλλ’ ὑπὸ παιδὸσ ἔτι δοκοῦντοσ καὶ ταύτην ἔχοντοσ τὴν ἡλικίαν ἀποθάνοι.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 6 229:1)
ἐπίφθονοσ γὰρ ἡ προσποίησισ τῆσ τοιαύτησ ἐπιστήμησ, ὥστ’ εἰ μή τι θαυμαστὸν ὅσον διαφέρει τῇ ἀρετῇ τῶν ἄλλων, οὐκ ἔσθ’ ὅπωσ ἄν τισ φύγοι τὸ καταγέλαστοσ γενέσθαι φάσκων ἔχειν ταύτην τὴν ἐπιστήμην.
(플라톤, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, Λάχης 37:1)
ἐὰν δέ σε διαφύγῃ, ὅσῳ ἂν μείζω σοι εἰρημένα ᾖ ἐγκώμια περὶ τῶν παιδικῶν, τοσούτῳ μειζόνων δόξεισ καλῶν τε καὶ ἀγαθῶν ἐστερημένοσ καταγέλαστοσ εἶναι.
(플라톤, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, Λύσις 47:3)
ἵνα, ἦν δ’ ἐγώ, καταγέλαστοσ γένωμαι;
(플라톤, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, Λύσις 115:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION