헬라어 문장 내 검색 Language

οὐ δῆτ’, ἐπεὶ νῦν μὲν καπηλικῶσ ἔχει, εἰ δ’ ἐκπλυνεῖται τοῦτο τὸ ψιμύθιον, ὄψει κατάδηλα τοῦ προσώπου τὰ ῥάκη.
(아리스토파네스, Plutus, Episode 2:15)
ἐγὼ δὲ πλησίον γενόμενοσ ἀγκύρασ μὲν ἔτι πόρρω τῆσ γῆσ ἐκέλευον βαλέσθαι τοὺσ κυβερνήτασ ὑπὲρ τοῦ μὴ κατάδηλα τοῖσ Τιβεριεῦσιν εἶναι τὰ πλοῖα κενὰ τῶν ἐπιβατῶν ὄντα, πλησιάσασ δ’ αὐτὸσ ἔν τινι πλοίῳ κατεμεμφόμην αὐτῶν τὴν ἄγνοιαν, καὶ ὅτι δὴ οὕτωσ εὐχερεῖσ εἰε͂ν πάσησ δικαίασ ἄνευ προφάσεωσ ἐξίστασθαι τῆσ πρόσ με πίστεωσ.
(플라비우스 요세푸스, Ιὠσήπου βίος 200:1)
γελοῖα μὲν οἶμαι φανεῖσθαι, ὦ Ἑρμόγενεσ, γράμμασι καὶ συλλαβαῖσ τὰ πράγματα μεμιμημένα κατάδηλα γιγνόμενα·
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Κρατύλος 255:1)
ταῦτα δ’ αὖ περὶ τὰσ καύσεισ καὶ τομὰσ τοῦ σώματοσ γιγνόμενά ἐστιν κατάδηλα.
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Τίμαιος 307:1)
οὐκοῦν, ἦν δ’ ἐγώ, καὶ τὸ ἄδικα πράττειν καὶ τὸ ἀδικεῖν καὶ αὖ τὸ δίκαια ποιεῖν, ταῦτα πάντα τυγχάνει ὄντα κατάδηλα ἤδη σαφῶσ, εἴπερ καὶ ἡ ἀδικία τε καὶ δικαιοσύνη;
(플라톤, Republic, book 4 576:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION