헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

Ἢν πυρετὸσ λάβῃ παλαιῆσ κόπρου ὑπεούσησ, νεοβρῶτι ἐόντι, ἤν τε ξὺν ὀδύνῃ πλευροῦ, ἤν τε μὴ, ἡσυχίην ἄγειν μέχρισ οὗ καταβῇ τὰ σιτία πρῶτον ἐσ τὴν κάτω κοιλίην‧ πόματι δὲ χρεέσθω ὀξυμέλιτι‧ ὁκόταν δὲ ἐσ τὴν ὀσφὺν βάροσ ἥκῃ, κάτω κλύσαι κλυσμῷ, ἢ καθᾶραι φαρμάκῳ‧ ὁκόταν δὲ καθαρθῇ, διαιτᾷν Ῥοφήματι πρῶτον καὶ πόματι μελικρήτῳ‧ ἔπειτα σιτίοισι καὶ ἰχθύσιν ἑφθοῖσι καὶ οἴνῳ ὑδαρεῖ, ἐσ νύκτα ὀλίγῳ‧ ἡμέρῃ δὲ ὑδαρὲσ μελίκρητον.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ ΟΞΕΩΝ ΝΟΘΑ., 7.1)
Δεὶ δὲ Ῥόφημα προσφέρειν τοῖσιν ἐκ τῶν νουσημάτων μὴ πρότερον ἢ πέπονα τὰ οὖρα ἢ πτύσματα ἴδῃσ γεγενημένα ἡ̓̀ν δὲ φαρμακευθεὶσ συχνὰ καθαρθῇ, ἀναγκαῖον διδόναι, ἔλασσον δὲ καὶ λεπτότερον‧ οὐ γὰρ δυνήσεται ὑπὸ κενεαγγείησ ὑπνώσσειν, οὐδὲ πέσσειν ὁμοίωσ, οὐδὲ τὰσ κρίσιασ ὑπομένειν̓‧ ἀλλ’ ἐπειδὰν ξυντήξιεσ ὠμῶν γένωνται, καὶ τὰ ἀντέχοντα ἀποβάλλῃ, ἀνθέξει οὐδέν.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ ΟΞΕΩΝ ΝΟΘΑ., 11.3)
Ἢν δὲ μὴ ἀνῇ ὁ πόνοσ, ὄνου γάλα δίδου πίνειν, ἑώσ ἂν καθαρθῇ.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ ΟΞΕΩΝ ΝΟΘΑ., 19.6)
Ἐν ταύτῃ δὲ τῇ καθάρσει ἢν μὲν καλῶσ καὶ μετρίωσ καθαρθῇ καὶ μήτε πλέον μήτε ἔλασσον τοῦ δέοντοσ ἀποῤῬυῇ, οὕτωσ ὑγιεινοτάτην τὴν κεφαλὴν ἔχει‧ ἢν δὲ πλέονα Ῥυῇ ἀπὸ παντὸσ τοῦ ἐγκεφάλου καὶ ἀπότηξισ πολλὴ γένηται, νοσώδεά τε τὴν κεφαλὴν ἕξει αὐξόμενοσ καὶ ἤχου πλέην, καὶ οὔτε ἥλιον οὔτε ψῦχοσ ἀνέξεται‧ ἢν δὲ ἀπὸ ἑνόσ τινοσ γένηται ἢ ὀφθαλμοῦ ἢ ρὐάτοσ, ἢ φλέψ τισ συνισχνανθῇ, ἐκεῖνο κακοῦται τὸ μέροσ, ὁκοίωσ ἂν καὶ τῆσ ἀποτήξιοσ ἔχῃ‧ ἢν δὲ κάθαρσισ μὴ ἐπιγένηται, ἀλλὰ ξυστ ρῇ τῷ ἐγκεφάλῳ, οὕτωσ ἀνάγκη φλεγματώδεα εἶναι.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΙΕΡΗΣ ΝΟΥΣΟΥ., 5.3)
Ἐπειδὰν δὲ καθαρθῇ, ξηρότερον χρὴ γίγνεσθαι τὸ ἕλκοσ‧ οὕτω γὰρ ἂν τάχιστα ὑγιὲσ γένοιτο, ξηρῆσ σαρκὸσ βλαστούσησ καὶ μὴ ὑγρῆσ, καὶ οὕτωσ οὐκ ἂν ὑπερσαρκήσειε τὸ ἕλκοσ.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΕΝ ΚΕΦΑΛΗ ΤΡΩΜΑΤΩΝ., 15.6)
ὅθεν πληρούμενοσ τῶν ἀποκαθαιρομένων μέγασ καὶ ὕπουλοσ αὐξάνεται, καὶ πάλιν, ὅταν καθαρθῇ τὸ σῶμα, ταπεινούμενοσ εἰσ ταὐτὸν συνίζει.
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Τίμαιος 359:1)
τὰσ δὲ πολλὰσ ὁρῶμεν μητέρασ, ὅταν ὑπ’ ἄλλων τὰ παιδία καθαρθῇ καὶ γανωθῇ, καθάπερ παίγνια λαμβανούσασ εἰσ χεῖρασ, εἶτ’ ἀποθανόντων ἐκχεομένασ εἰσ κενὸν καὶ ἀχάριστον πένθοσ, οὐχ ὑπ’ εὐνοίασ εὐλόγιστον γὰρ εὔνοια καὶ καλόν·
(플루타르코스, Consolatio ad uxorem, section 61)

SEARCH

MENU NAVIGATION