헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ ἔστε μὲν ὁμαλοῖσ χωρίοισ ἐν τῇ φυγῇ ἐπετύγχανεν, ἐπὶ τοῦ ἁρ́ματοσ διεσώζετο, ὡσ δὲ φάραγξί τε καὶ ἄλλαισ δυσχωρίαισ ἐνέκυρσε, τὸ μὲν ἁρ́μα ἀπολείπει αὐτοῦ καὶ τὴν ἀσπίδα καὶ τὸν κάνδυν ἐκδύσ·
(아리아노스, Anabasis, book 2, chapter 11 5:1)
ὦ βασιλεῦ, ἡ μήτηρ τε καὶ ἡ γυνὴ Δαρείου καὶ οἱ παῖδεσ, ὡσ ἐξηγγέλθη αὐταῖσ ὅτι τὸ τόξον τε τοῦ Δαρείου ἔχεισ καὶ τὸν κάνδυν τὸν βασιλικὸν καὶ ἡ ἀσπὶσ ὅτι κεκόμισται ὀπίσω ἡ Δαρείου, ὡσ ἐπὶ τεθνεῶτι Δαρείῳ ἀνοιμώζουσιν.
(아리아노스, Anabasis, book 2, chapter 12 4:3)
ταῦτα ἀκούσαντα Ἀλέξανδρον πέμψαι πρὸσ αὐτὰσ Λεοννάτον, ἕνα τῶν ἑταίρων, ἐντειλάμενον φράσαι ὅτι ζῇ Δαρεῖοσ, τὰ δὲ ὅπλα καὶ τὸν κάνδυν ὅτι φεύγων ἀπέλιπεν ἐπὶ τῷ ἁρ́ματι καὶ ταῦτα ὅτι μόνα ἔχει Ἀλέξανδροσ.
(아리아노스, Anabasis, book 2, chapter 12 5:1)
ὥσπερ φασὶ Περσῶν τοὺσ ὁμοτίμουσ λαμβάνειν πληγάσ, ἀντὶ τοῦ σώματοσ τὸν κάνδυν.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΚΟΡΙΝΘΙΑΚΟΣ. 85:5)
Ἕλλην δ̓ ἀνὴρ παρεῖχε τύπτειν τὸ σῶμα ὡσ κάνδυν ·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΚΟΡΙΝΘΙΑΚΟΣ. 86:2)
ἐγὼ γάρ, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, τουτονὶ κομιδῇ μειράκιον ὄντα, βάρβαρον ἔτι τὴν φωνὴν καὶ μονονουχὶ κάνδυν ἐνδεδυκότα εἰσ τὸν Ἀσσύριον τρόπον, περὶ τὴν Ιὠνίαν εὑροῦσα πλαζόμενον ἔτι καὶ ὅ τι χρήσαιτο ἑαυτῷ οὐκ εἰδότα παραλαβοῦσα ἐπαίδευσα.
(루키아노스, Bis accusatus sive tribunalia, (no name) 27:1)
ἀλλ’ ὁ Ἄττησ γε, ὦ Ζεῦ, καὶ ὁ Κορύβασ καὶ ὁ Σαβάζιοσ, πόθεν ἡμῖν ἐπεισεκυκλήθησαν οὗτοι, ἢ ὁ Μίθρησ ἐκεῖνοσ, ὁ Μῆδοσ, ὁ τὸν κάνδυν καὶ τὴν τιάραν, οὐδὲ ἑλληνίζων τῇ φωνῇ, ὥστε οὐδ’ ἢν προπίῃ τισ ξυνίησι ;
(루키아노스, Deorum concilium, (no name) 9:2)
σὺ δὲ καὶ τὴν Μακεδονικὴν χλαμύδα καταβαλὼν κάνδυν, ὥσ φασι, μετενέδυσ καὶ τιάραν ὀρθὴν ἐπέθου καὶ προσκυνεῖσθαι ὑπὸ Μακεδόνων, ὑπ̓ ἐλευθέρων ἀνδρῶν, ἠξίουσ, καὶ τὸ πάντων γελοιότατον, ἐμιμοῦ τὰ τῶν νενικημένων.
(루키아노스, Dialogi mortuorum, Φίλιπποσ καὶ Ἀλέξανδροσ. 6:1)
τοῦτο δ̓ οὐκ ἂν δύναιτο, ἄχρι ἂν ἢ φοβῆται Ἀρτοξέρξην ἰατρὸσ αὐτοῦ ὤν, ἢ ἐλπίζῃ κάνδυν πορφυροῦν καὶ στρεπτὸν χρυσοῦν καὶ ἵππον τῶν Νισαίων λήψεσθαι μισθὸν τῶν ἐν τῇ γραφῇ ἐπαίνων.
(루키아노스, Quomodo historia conscribenda sit, chapter 392)
ἐντεῦθεν εἰσ τήν Παρθικὴν ἀναζεύξασ καὶ σχολάζων πρῶτον ἐνεδύσατο τήν βαρβαρικὴν στολὴν, εἴτε βουλόμενοσ αὑτὸν συνοικειοῦν τοῖσ ἐπιχωρίοισ νόμοισ, ὡσ μέγα πρὸσ ἐξημέρωσιν ἀνθρώπων τὸ σύνηθεσ καὶ ὁμόφυλον, εἴτ’ ἀπόπειρά τισ ὑφεῖτο τῆσ προσκυνήσεωσ αὕτη τοῖσ Μακεδόσι, κατὰ μικρὸν ἀνασχέσθαι τήν ἐκδιαίτησιν αὐτοῦ καὶ μεταβολὴν ἐθιζομένοισ, οὐ μὴν τήν γε Μηδικὴν ἐκείνην προσήκατο παντάπασι βαρβαρικὴν καὶ ἀλλόκοτον οὖσαν, οὐδὲ ἀναξυρίδασ οὐδὲ κάνδυν οὐδὲ τιάραν ἔλαβεν, ἀλλὰ ἐν μέσῳ τινὰ τῆσ Περσικῆσ καὶ τῆσ Μηδικῆσ μιξάμενοσ εὖ πωσ, ἀτυφοτέραν μὲν ἐκείνησ, ταύτησ δὲ σοβαρωτέραν οὖσαν.
(플루타르코스, Alexander, chapter 45 1:1)
ἐν δὲ θήρᾳ τινὶ Τηριβάζου δείξαντοσ αὐτῷ τόν κάνδυν ἐσχισμένον, ἠρώτησεν ὅ τι δεῖ ποιεῖν.
(플루타르코스, Artaxerxes, chapter 5 2:1)
τοῦ δὲ Τηριβάζου μὴ φροντίσαντοσ ἦν γὰρ οὐ πονηρόσ, ὑπόκουφοσ δὲ καὶ παράφοροσ, ἀλλὰ τόν τε κάνδυν εὐθὺσ ἐκεῖνον ἐνδύντοσ καὶ δέραια χρυσᾶ καὶ γυναικεῖα τῶν βασιλικῶν περιθεμένου, πάντεσ μὲν ἠγανάκτουν οὐ γὰρ ἐξῆν, ὁ μέντοι βασιλεὺσ κατεγέλασε καὶ εἶπε·
(플루타르코스, Artaxerxes, chapter 5 2:3)
τὰ γὰρ ἔξαλλα καὶ τραγικὰ τοῦ βαρβαρικοῦ κόσμου παραιτησάμενοσ, οἱο͂ν τιάραν καὶ κάνδυν καὶ ἀναξυρίδασ, ἐκ τοῦ Περσικοῦ καὶ Μακεδονικοῦ τρόπου μεμειγμένην τινὰ στολὴν ἐφόρει, καθάπερ Ἐρατοσθένησ ἱστόρηκεν, ὡσ μὲν φιλόσοφοσ τοῖσ ἀδιαφόροισ χρώμενοσ, ὡσ δ’ ἡγεμὼν κοινὸσ καὶ βασιλεὺσ φιλάνθρωποσ τῇ περὶ τὴν ἐσθῆτα τιμῇ τὴν τῶν κεκρατημένων ἀνακτώμενοσ εὔνοιαν, ἵνα βεβαίωσ παραμένωσιν ἀγαπῶντεσ ὡσ ἄρχοντασ Μακεδόνασ, μὴ μισοῦντεσ ὡσ πολεμίουσ.
(플루타르코스, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 1, section 82)
τὰ γὰρ ἔξαλλα καὶ τραγικὰ τοῦ βαρβαρικοῦ κόσμου παραιτησάμενοσ, οἱο͂ν τιάραν καὶ κάνδυν καὶ ἀναξυρίδασ, ἐκ τοῦ Περσικοῦ καὶ Μακεδονικοῦ τρόπου μεμιγμένην τινὰ στολὴν ἐφόρει, καθάπερ Ἐρατοσθένησ ἱστόρηκεν, ὡσ μὲν φιλόσοφοσ τοῖσ ἀδιαφόροισ χρώμενοσ, ὡσ δ’ ἡγεμὼν κοινὸσ καὶ βασιλεὺσ φιλάνθρωποσ τῇ περὶ τὴν ἐσθῆτα τιμῇ τὴν τῶν κεκρατημένων ἀνακτώμενοσ εὔνοιαν, ἵνα βεβαίωσ παραμένωσιν ἀγαπῶντεσ ὡσ ἄρχοντασ Μακεδόνασ, μὴ μισοῦντεσ ὡσ πολεμίουσ.
(플루타르코스, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 1, section 8 2:1)
ἐπὶ δὲ τούτοισ ἤδη αὐτὸσ ἐκ τῶν πυλῶν προυφαίνετο ὁ Κῦροσ ἐφ’ ἁρ́ματοσ ὀρθὴν ἔχων τὴν τιάραν καὶ χιτῶνα πορφυροῦν μεσόλευκον ἄλλῳ δ’ οὐκ ἔξεστι μεσόλευκον ἔχειν, καὶ περὶ τοῖσ σκέλεσιν ἀναξυρίδασ ὑσγινοβαφεῖσ, καὶ κάνδυν ὁλοπόρφυρον.
(크세노폰, Cyropaedia, Κύρου Παιδείασ Η, chapter 3 15:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION