헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

βοώντων δὲ ὑμῶν καὶ τοὺσ προέδρουσ ἐπὶ τὸ βῆμα καλούντων, οὕτωσ ἄκοντοσ αὐτοῦ τὸ ψήφισμα ἐπεψηφίσθη.
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 843)
Κάρβων δ’ ἔκ τε Λιβυρνίασ τοὺσ διαπεπλευκότασ ἐσ αὐτὴν μετεκάλει καὶ τὰ γιγνόμενα δεδιὼσ ἐσ τὴν πόλιν οὐ κατῄει, καὶ πάνυ τῶν δημάρχων αὐτὸν καλούντων ἐπὶ συνάρχου χειροτονίαν.
(아피아노스, The Civil Wars, book 1, chapter 9 3:10)
ἐνοχλούμενοσ δὲ ὑπό τε τοῦ στρατοῦ παντὸσ ἐπηρμένου τοῖσ περὶ τὸ Δυρράχιον ἀμέτρωσ καὶ τῶν ἐπ’ ἀξιώσεωσ αὐτὸν ἐπιτωθαζόντων ἐσ φιλαρχίαν ὡσ ἑκόντα βραδύνοντα, ἵν’ ἀνδρῶν ὁμοτίμων τοσῶνδε ἄρχοι, καὶ ἐπὶ τῷδε αὐτὸν βασιλέα τε βασιλέων καὶ Ἀγαμέμνονα καλούντων, ὅτι κἀκεῖνοσ βασιλέων διὰ τὸν πόλεμον ἦρχεν, ἐξέστη τῶν οἰκείων λογισμῶν καὶ ἐνέδωκεν αὐτοῖσ, θεοῦ βλάπτοντοσ ἤδη καὶ τἆλλα παρ’ ὅλον τόνδε τὸν πόλεμον.
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 10 5:3)
Οἰμωγαί τε ἀνὰ τὴν νύκτα πᾶσαν ἦσαν καὶ τῶν οἰκείων μετακλήσεισ ἀνά τε τὴν γῆν διαθεόντων καὶ τοὺσ ἐν τῇ θαλάσσῃ καλούντων ἐξ ὀνόματοσ καὶ θρηνούντων, ὅτε μὴ ἐπακούσειαν, ὡσ ἀπολωλότασ·
(아피아노스, The Civil Wars, book 5, chapter 10 3:1)
ὅμωσ δ’ αὐτοῦ τῶν ὑπάτων ἀποπειρωμένων καὶ καλούντων ἐπὶ συμμαχίαν, ἔφη τὴν συμμαχίαν πέμψειν, ὅταν αἴσθηται δεομένων.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 13 5:4)
πρὸσ δὲ τούτοισ Κορινθίων διὰ Μεγαρέασ παρωξυμμένων καὶ πολεμούντων καὶ κατὰ γῆν καὶ κατὰ θάλατταν, Ἐπιδαυρίων δὲ καὶ Σικυωνίων σὺν Κορινθίοισ ἐξεταζομένων, Ναξίων δὲ καὶ Θασίων καὶ Καρυστίων κακῶσ περὶ τῆσ συμμαχίασ βουλευομένων, καλούντων δὲ Φωκέων, καλούντων δ’ αὖ Λακεδαιμονίων, θαυμαστοῦ δὲ κύκλου πραγμάτων ὄντοσ κατὰ τὴν Ἑλλάδα·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 64:4)
ἀγοραὶ μὲν ἁπανταχόθεν τοῖσ κατὰ χώραν μένουσιν, ἐκ γῆσ καὶ θαλάττησ εἰσαφικνούμεναι, ἅμιλλα δὲ καὶ σπουδὴ τῶν ἑκατέρωθεν μεγίστων πόλεων, καλούντων τε ὡσ αὑτοὺσ καὶ ὀχήματα καὶ πορείασ ἐπιπεμπόντων, ἔτι δ’ οἰκήσεισ καὶ συνεδρίων κοινωνίασ καὶ πάσασ ἀφορμὰσ παρασκευαζόντων, ὥσπερ γονεῦσιν ἢ παισὶν αὑτῶν, παραπλήσιά τε τῶν μεγέθει μὲν ἀπολειπομένων, προθυμίασ δὲ καὶ τιμῆσ οὐδὲν ἐλλειπόντων.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παλινῳδία ἐπὶ Σμύρνῃ καὶ τῷ ταύτησ ἀνοικισμῷ 5:13)
ἐγὼ δ’ ὅτι μὲν Φοιβίδασ ὁ ταῦτα πράξασ ἦν καὶ οὐδὲν ἐπράχθη τούτων ἀπὸ τῆσ κοινῆσ γνώμησ, ἀλλ’ αὐτῶν Θηβαίων οἷσ οὐκ ἤρεσκε τὰ παρόντα καλούντων εἰσῆλθεν ὁ Φοιβίδασ παριὼν καὶ κατέλαβε τὴν Καδμείαν οὔτε πάνυ τι πιστεύω οὔτ’ ἂν εἴποιμι·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ α# ὑπὲρ Λακεδαιμονίων πρῶτος 3:5)
ἂν οὖν ἢ τῶν Θηβαίων διὰ ταῦτα καλούντων θαρρούντωσ, ἢ καὶ αὐτὸσ αὑτῷ σύμβουλοσ γενόμενοσ στρατιὰν ἔχων ἀφίκηται πάλιν δεῦρο ὁ βάρβαροσ, οὐκ ἄμεινον σώουσ εἶναι Λακεδαιμονίουσ καὶ ἀποκεῖσθαι πρὸσ τοιοῦτον καιρὸν καὶ τοιαύτην ἀνάγκην, ἀλλὰ μὴ τὸ τοῦ Λακεδαιμονίου συμβεβηκὸσ ὑπάρχειν, ἑτερόφθαλμον τὴν Ἑλλάδα;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ α# ὑπὲρ Λακεδαιμονίων πρῶτος 19:3)
εἰ δὲ τοῦτο μὲν οὐδ’ ἂν μανεὶσ οὐδεὶσ πάθοι, οὐδὲ λυποῖτο ὅτι αὐτῷ τι κατὰ γνώμην ἐξέβη, χάριν δ’ ἂν ἔχοι δή που τῇ τύχῃ καὶ τῷ καιρῷ, τί λοιπὸν ἢ μετὰ τῶν ἅπερ ἠβούλεσθε κατωρθωκότων εἶναι, καὶ ταῦτα καλούντων ὑμᾶσ καὶ τὴν ἐπὶ τοῖσ πεπραγμένοισ φιλοτιμίαν ὑμῖν προστιθέντων.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ β# ὑπὲρ Θηβαίων πρῶτος 1:8)
τὸ γὰρ ὡσ μεμνημένουσ τῶν δικαίων καὶ φυλάττοντασ τὰ πιστὰ καλούντων ἐκείνων μήθ’ ὑπακοῦσαι καὶ τοῖσ ἑτέροισ αὑτοὺσ δοῦναι, πῶσ ἂν εἰή τὴν αἰσχύνην ταύτην ἐκπεφευγόσ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ β# ὑπὲρ Θηβαίων πρῶτος 11:10)
οὐκοῦν καὶ Θηβαῖοι καλούντων αὐτοὺσ Λακεδαιμονίων οὐχ ὑπήκουσαν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ ε ὑπὲρ μηδετέροισ βοηθεῖν 6:12)
ὅπου δὲ καὶ τῶν οἰκείων παραχωρῆσαι καὶ προέσθαι ἔσθ’ ὅτε δεῖ καὶ συμφέρει, πῶσ ἀλλοτρίων γε κακῶν ἄξιον κληρονομῆναι, καὶ τούτων μὲν ἂν τῶν νῦν καλούντων ἡμᾶσ πικρῶσ ἔχειν τοῖσ ἐμβάλλουσιν εἰσ τὴν Ἀττικὴν, εἰ τοῦθ’ ὁποτέροισ οὖν αὐτῶν ἐπῆλθε ποιῆσαι, αὐτοὺσ δ’ εἰσ πόλεμον καὶ ταραχὴν ἀκατάστατον ἡμᾶσ αὐτοὺσ ἐμβαλεῖν εἰκῆ, καὶ ταῦτ’ εἰδότασ ὡσ ἄρξασθαι μὲν πολέμου ῥᾴδιον, ἀπαλλαγῆναι δὲ οὐδὲν οὕτω χαλεπόν;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ ε ὑπὲρ μηδετέροισ βοηθεῖν 10:7)
ὅλωσ δὲ οὐχ ὁρῶ περὶ ὅτου πολεμήσομεν, εἰ μήτε τούτοισ μήτε ἐκείνοισ ὑπομενοῦμεν περὶ ἀναιρέσεωσ, ἢ καθεδούμεθα ἐν μεταιχμίῳ φειδόμενοι τῶν ἀντιπάλων, ἐξὸν ὅλωσ φεύγειν τὸ δοκεῖν ἢ τούτουσ ἢ ’κείνουσ κακοῦν, μηδὲν πρὸσ ὀργὴν ἀποφηναμένουσ τοῖσ πρέσβεσιν, ἀλλ’ οὑτωσὶ πράωσ καὶ μετρίωσ ἀμφοτέροισ εἶναι, καὶ εἰ μὲν ἐπ’ ἄλλουσ ἐκάλουν, ὑπακοῦσαι ῥᾳδίωσ ἂν, ἐπ’ ἀλλήλουσ δὲ καλούντων οὐκ ἐθέλειν παρεῖναι, οὐ τὸ εὖ ποιῆσαι τοὺσ ἑτέρουσ φεύγοντεσ, ἀλλὰ τὸ ὁποτέρουσ κακῶσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ ε ὑπὲρ μηδετέροισ βοηθεῖν 12:11)
φέρε γὰρ πρὸσ θεῶν εἰ ὅτε ἦν ἐκεῖνα τὰ πράγματα, ὁ Θεμιστοκλῆσ καλούντων αὐτὸν τῶν Ἀθηναίων καὶ βοηθεῖν ὅ τι ἔχοι κελευόντων, ἄλλο μὲν οὐδὲν ᾔτησε, μήτε τυραννίδα μήτ’ ἔννομον βασιλείαν, τοσοῦτον δὲ μή τι διάκονόσ γε ὑπ’ αὐτῶν κληθῆναι, μηδὲ τοιοῦτον ὄνειδοσ λαβεῖν, ἐὰν καταστήσῃ τὰ πράγματα αὐτοῖσ, εἰ παρὼν ἔτυχε Πλάτων, τί ἂν τοῖσ Ἀθηναίοισ συνεβούλευσεν ὁ τοῖσ Συρακοσίοισ ταῦτα συμβουλεύων;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 89:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION