헬라어 문장 내 검색 Language

ἐν ὅσῳ δὲ ἐκ τοῦ ἱεροῦ κατῄειν εἰσ τὴν πόλιν, διατριβῆσ ἐγγιγνομένησ καὶ καλουμένου πάλιν αὖ τοῦ ὀνόματοσ ἔφασαν τὸν Σεβῆρον μάλα δεξιῶσ εἰπεῖν ὅτι ἀφιξοίμην τε καὶ οὐδὲν δέοι κατεπείγειν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι δ# 22:16)
ὅσα δὲ ζῳοτοκεῖ, τοῖσ γεννωμένοισ ἔχει τροφὴν ἐν αὑτοῖσ μέχρι τινόσ, τὴν τοῦ καλουμένου γάλακτοσ φύσιν.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 1 100:2)
σῴζοιτο δ̓ ἂν καὶ τοῦ βορρᾶ τὰ ὁρμοῦντα πλοῖα, ἀλλ̓ οὐ τοῦ γε ἀπαρκτίου οὐδὲ τοῦ θρᾳσκίου μὲν ἐν τῷ Πόντῳ, σκίρωνοσ δὲ ἐν τῇ Ἑλλάδι καλουμένου.
(아리아노스, Periplus Ponti Euxini, chapter 4 3:2)
ἐπεὶ δὲ ἐπυθόμην Κότυν τετελευτηκέναι, τὸν βασιλέα τοῦ Βοσπόρου τοῦ Κιμμερίου καλουμένου ἐπιμελὲσ ἐποιησάμην καὶ τὸν μέχρι τοῦ Βοσπόρου πλοῦν δηλῶσαί σοι, ὡσ, εἴ τι βουλεύοιο περὶ τοῦ Βοσπόρου, ὑπάρχει σοι καὶ τόνδε τὸν πλοῦν μὴ ἀγνοοῦντι βουλεύεσθαι.
(아리아노스, Periplus Ponti Euxini, chapter 17 5:1)
ἀπὸ δὲ τοῦ Ψιλοῦ καλουμένου στόματοσ τοῦ Ἴστρου ἐσ τὸ δεύτερον στόμα στάδιοι ἑξήκοντα.
(아리아노스, Periplus Ponti Euxini, chapter 24 1:1)
ὃσ γέ φησι καὶ ἅλασ Ἀμμωνιακὸν ἀπ’ Αἰγύπτου ἀναπέμπεσθαι βασιλεῖ καὶ ὕδωρ ἐκ τοῦ Νείλου, ἐλαίου δὲ τοῦ ὠμοτριβοῦσ καλουμένου μέμνηται Θεόφραστοσ ἐν τῷ περὶ ὀδμῶν, φάσκων αὐτὸ γίνεσθαι ἐκ τῶν φαυλιῶν ἐλαιῶν καὶ ἐξ ἀμυγδάλων, τοῦ δὲ ἐν Θουρίοισ γινομένου ἐλαίου ὡσ διαφόρου μνημονεύει Ἄμφισ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 74 2:1)
μνημονεύει δὲ τοῦ γραμματικοῦ ἐκπώματοσ ὡσ οὕτωσ καλουμένου Εὔβουλοσ ἐν Νεοττίδι οὕτωσ ι μισῶ κάκιστον γραμματικὸν ἔκπωμ’ ἀεί.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 30 4:7)
Ἀμύντασ ἐν τῷ πρώτῳ τῶν τῆσ Ἀσίασ Σταθμῶν περὶ τοῦ ἀερομέλιτοσ καλουμένου διαλεγόμενοσ γράφει οὕτωσ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 102 1:2)
"ἐκ σμύρνησ καὶ τοῦ καλουμένου λαβύζου.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 8 2:1)
ἐκ τούτων οὖν τισ ὁρμώμενοσ μέμψαιτ’ ἂν τοὺσ περιτιθέντασ Σωκράτει δύο γαμετὰσ γυναῖκασ, Ξανθίππην καὶ τὴν Ἀριστείδου Μυρτώ, οὐ τοῦ δικαίου καλουμένου οἱ χρόνοι γὰρ οὐ συγχωροῦσιν ἀλλὰ τοῦ τρίτου ἀπ’ ἐκείνου, εἰσὶ δὲ Καλλισθένησ, Δημήτριοσ ὁ Φαληρεύσ, Σάτυροσ ὁ περιπατητικόσ, Ἀριστόξενοσ, οἷσ τὸ ἐνδόσιμον Ἀριστοτέλησ ἔδωκεν ἱστορῶν τοῦτο τῷ περὶ Εὐγενείασ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 2 2:1)
καὶ περὶ τοῦ τρίποδοσ δὲ καλουμένου ὄργανον δὲ καὶ τοῦτο μουσικόν ὁ προειρημένοσ Ἀρτέμων γράφει οὕτωσ ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 39 1:17)
τούτων μνημονεύει Ιἀτροκλῆσ ἐν τῷ περὶ Πλακούντων καὶ τοῦ πυραμοῦντοσ καλουμένου, οὐ διαφέρειν λέγων τῆσ πυραμίδοσ καλουμένησ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 56 3:7)
"τὰ παραπλήσια τοῖσ περὶ τὸν Ἡρόδοτον ἱστορεῖ περὶ τοῦ ἐν Λιβύῃ καλουμένου λωτοῦ αὐτόπτησ γενόμενοσ ὁ Μεγαλοπολίτησ Πολύβιοσ ἐν τῇ ι ` τῶν Ἱστοριῶν λέγων οὕτωσ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 6253)
ἐπεὶ δὲ Ἀλεξανδρείασ ἐμνημόνευσα, οἶδά τινα ἐν τῇ καλῇ ταύτῃ πόλει καλούμενον στέφανον Ἀντινόειον γινόμενον ἐκ τοῦ αὐτόθι καλουμένου λωτοῦ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 211)
καὶ ἴσωσ ὁ ἀπὸ τοῦ οὕτω καλουμένου ἄνθουσ πλεκόμενοσ, οὗ μνημονεύει ὁ αὐτὸσ Θεόφραστοσ ἐν τῷ ἕκτῳ τῶν Φυτικῶν γράφων ὧδε·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 24 1:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION