헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ παρὰ μὲν ἀνδρὸσ καλοῦ καὶ ἀγαθοῦ, κἂν πάνυ κακῶσ καὶ ἁπλῶσ ῥηθῇ, χρήσιμα τὰ λεγόμενα ἡγήσατο εἶναι τοῖσ ἀκούουσι·
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 311)
πάντα γὰρ ταῦτα τοῦ καλοῦ.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ κολάσεωσ λόγου. 10:12)
τὰ δὲ ἤθη ἐν ταῖσ ἀφελείαισ τόνον λαμβάνει καὶ σεμνότητα, ὅταν τισ ἐμφανίζων τὴν ἑαυτοῦ γνώμην ἐπὶ μόνησ τῆσ ἐννοίασ τὸ ἦθοσ καταλείπῃ, οἱο͂ν εἰ ἔλεγεσ σὺ ἐνσημαινόμενοσ, ἔδοσαν δὲ οἱ θεοὶ καὶ ἐτίμησαν Χείρωνα, ὥσπερ χρή, δίκαιόν τε τὰ τοῦ καλοῦ πεποιημένον ἀγασθέντεσ αὐτοῦ, ὅτι δίκαιόσ τε ἦν καὶ τὴν ἄλλην ἀρετὴν ἐπετήδευεν·
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., περὶ ἠθῶν. 8:1)
ἀφελὲσ δὲ καὶ τὸ μὴ ὡσ ἐν προτάσει κατασκευάζειν, ὅτι καλὸν ἀλλ’ ὡσ ἐν συγκρίσει κάλλιον ἄλλου καλοῦ.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., chapter 13 15:1)
οὕτω γὰρ σφόδρα φιλέλλην ἐστὶν ὁ βασιλεὺσ καὶ τοσοῦτον αὐτῷ περίεστι τούτου τοῦ καλοῦ ὥστε ἠμελημένησ τῆσ τῶν Ἑλλήνων παιδείασ καὶ καταπεφρονημένησ, ἀνῃρημένων δὲ τῶν ἐπ’ αὐτῇ τιμῶν, παρεωσμένου δὲ καὶ ἐν οὐδενὸσ ὄντοσ μέρει παντὸσ τοῦ Ἑλληνικοῦ, οὐκ ἠμέλησεν ὁ βασιλεὺσ, ἀλλὰ πρὸσ ταῖσ ὑπαρχούσαισ τιμαῖσ καὶ ἄλλασ προσέθηκε.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ βασιλέα [σπ.] 6:10)
τοῦτο δ’ οὐ μικρόν ἐστιν εἰσ τὸν τοῦ καλοῦ λόγον οἶμαι σοί τε καὶ ταύτῃ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἀπελλᾶ γενεθλιακός 2:1)
ψυχὴ δὲ ἡμερωτάτη καὶ παντὸσ καλοῦ φυὴν μετεσχηκυῖα, παιδεία δὲ εἰσ ὑπερβολὴν καὶ δόξα πρὸσ ἀξίαν καὶ τιμαὶ παρ’ ἰδιωτῶν καὶ παρὰ βασιλέων παραπλήσιαι κατὰ τὴν ἑκατέρων τάξιν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἐπὶ Ἀλεξάνδρῳ ἐπιτάφιος 7:13)
αὖθισ δὲ τοῦ περὶ Βοιωτίαν πάθουσ συμβάντοσ καὶ τῆσ παρασχούσησ ποθ’ αὑτὴν ἐνευτυχῆσαι τοῖσ Ἕλλησι πόλεωσ ἀπροσδοκήτωσ καὶ παρ’ ἀξίαν ἀναιρεθείσησ, οὐδένεσ εἰσ τὴν χρείαν ἀπεμνημόνευσαν οὐδ’ ἐπεκούφισαν, ἀλλὰ τὸ μὲν τῶν ἄλλων μέροσ ἐξήκει τὸ Πλαταιέων γένοσ, ἡ δὲ πόλισ μετὰ καλοῦ τοῦ σχήματοσ τὴν δυστυχίαν ἐπηνώρθωσεν αὐτοῖσ, Ἀθηναίουσ ἀντὶ Πλαταιέων ἀποφήνασα καὶ φυλάξασα τῷ τόπῳ τὸ μνημεῖον, ὥσπερ εἰκὸσ ἦν τὴν κοινῇ τότε πάντων προστᾶσαν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 21:7)
ὥσπερ γὰρ κήρυκεσ ἅπαντεσ οὗτοι περὶ αὐτῆσ γεγόνασι καὶ τὴν ἀνάρρησιν ἀπ’ αὐτῶν τῶν ἔργων πεποίηνται, μήτε μέλειν τισὶ τοῦ δικαίου μᾶλλον τῶν Ἀθηναίων μήτε ἀμείνουσ εἶναι κωλύειν ὅσα ἂν ἔξω τοῦ καλοῦ γίγνηται, ἀλλ’ εἶναι τὰσ μὲν ἄλλασ πόλεισ τῆσ Ἀθηναίων δεομένασ αὐτὰσ ἐφ’ αὑτῶν ἀριθμὸν πληρούσασ τῇ Ἑλλάδι, τὴν δ’ ὡσ ἀληθῶσ ὥσπερ πόλιν ἐν χωρίοισ ἀνέχουσαν ὁμοίαν τῇ κατασκευῇ καὶ τοῖσ λογισμοῖσ, τῶν μὲν τὰ δίκαια τιμώντων ὀχυρωτέραν, τῶν δὲ τὰσ δυνάμεισ ἐχόντων ἐπιεικεστέραν, μᾶλλον δὲ τῶν μὲν τὰ δίκαια τιμώντων ἀκριβεστέραν εἰσ αὐτὸν τὸν τοῦ δικαίου λόγον, τῶν δὲ ἐπὶ τοῦ βιάζεσθαι δυνατωτέραν εἰσ τέλοσ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 27:4)
καὶ οὐ φρουραῖσ ἐγκαθεστηκυίαισ ἡ δύναμισ τῆσ πόλεωσ συνέχεται, ἀλλὰ πάντων ἐξεπίτηδεσ τὰ ὑμέτερα ᾑρημένων καὶ εἰσποιούντων ἑαυτοὺσ, ὡσ δυνατὸν, τῇ πόλει, συνευχομένων καὶ παισὶ καὶ ἑαυτοῖσ τοῦ παρ’ ὑμῖν καλοῦ μεταλαβεῖν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 90:6)
νῦν δὲ κοινὴ καὶ σαφὴσ πᾶσι πάντων ἄδεια δέδοται αὐτῇ τε τῇ γῇ καὶ τοῖσ ἐν αὐτῇ κατοικοῦσι, καὶ τοῦ μὲν κακῶσ πάσχειν ἅπαντα ἀφεῖσθαι, τοῦ δὲ καλῶσ ἄγεσθαι πολλὰσ τὰσ ἀφορμὰσ εἰληφέναι μοι δοκοῦσι, καὶ οἱ θεοὶ καθορῶντεσ συγκατορθοῦν ὑμῖν εὐμενῶσ τὴν ἀρχὴν καὶ διδόναι βέβαιον τὴν κτῆσιν αὐτῆσ, Ζεὺσ μὲν, ὅτι αὐτῷ τῆσ οἰκουμένησ καλοῦ, φασὶν, ἔργου καλῶσ ἐπιμέλεσθε, Ἥρα δὲ γάμων νόμῳ γιγνομένων τιμωμένη, Ἀθηνᾶ δὲ καὶ Ἥφαιστοσ τεχνῶν τιμωμένων, Διόνυσοσ δὲ καὶ Δημήτηρ, ὅτι αὐτοῖσ οἱ καρποὶ οὐχ ὑβρίζονται, Ποσειδῶν δὲ ναυμαχιῶν μὲν καθαρευούσησ τῆσ θαλάττησ αὐτῷ, τὰσ δ’ ὁλκάδασ ἀντὶ τῶν τριήρων μετειληφυίασ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥώμησ ἐγκώμιον 30:4)
ὥσπερ δὲ καλοῦ σώματοσ εἰσὶν ἀρχαὶ καὶ τέλη πρέποντα, οὕτω καὶ τούτου τοῦ πελάγουσ κινδυνεύει μόνου καὶ ἀρχὴ καὶ τέλοσ εἶναι κεχαρισμένον.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ τὸ Αἰγαῖον πέλαγος 5:5)
θαυμάζω δ’ εἴ τισ τὸ μὲν τῆσ νίκησ καὶ τῶν κατορθωμάτων κοινωνεῖν τὴν πόλιν αἰσχρὸν ἡγεῖται, τὸ δὲ τὴν τῶν ἀτυχημάτων καὶ τῆσ ἥττησ τάξιν λαβεῖν ἔντιμον νομίζει, καὶ σὺν ἄλλοισ μὲν κρατῶν αἰσχύνεται, κληρονομῶν δὲ τῆσ ἑτέρων συμφορᾶσ καλοῦ καὶ λαμπροῦ σχήματοσ ἡγεῖται μερίτησ ἔσεσθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ β# ὑπὲρ Θηβαίων πρῶτος 17:9)
πῶσ γὰρ οὐκ αἰσχρὸν, ὦ ἄνδρεσ Θηβαῖοι, ὑπὲρ μὲν τῆσ Μεσσηνίων κατοικήσεωσ τοιοῦτον πόλεμον Λακεδαιμονίοισ πολεμῆσαι, καὶ φιλοτιμεῖσθαι τῇ πόλει ταύτῃ δι’ ὑμῶν οἰκουμένῃ, καὶ ὑπὲρ τῶν ἐν Ἀρκαδίᾳ φίλων εἰσ Πελοπόννησον διαβαίνειν, καὶ μηδ’ ἐκείνων ἐπιτρέπειν τοῖσ βουλομένοισ μεταγνῶναι, ἀλλ’ ὑπὲρ τοῦ καλοῦ καὶ δικαίου πάντα κίνδυνον αἱρεῖσθαι, ὑπὲρ δὲ τῆσ ὑμετέρασ αὐτῶν ἐλευθερίασ ἅμα καὶ σωτηρίασ, μᾶλλον δὲ καὶ τῶν ἄλλων Ἑλλήνων, μὴ τολμῆσαι προβαλέσθαι τὰ ὅπλα, ἀπαντήσαντασ πρὸσ τὰ ὁρ́ια Βοιωτίασ, ἀλλὰ καὶ τῶν ἐγνωκότων τοὺσ Ἕλληνασ ἐλευθεροῦν κωλυτὰσ καὶ προδότασ γενέσθαι, καὶ λυμήνασθαι μὴ μόνον τοῖσ κοινοῖσ πράγμασιν, ἀλλὰ καὶ τοῖσ ὑμετέροισ αὐτῶν ἔργοισ, ἀφ’ ὧν βεβόησθε.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, συμμαχικὸσ β πρὸσ Θηβαίουσ περὶ τῆσ συμμαχίας 14:5)
ὑπομνήσω δ’ αὐτὸν Φαίδρου τοῦ καλοῦ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 12:11)

SEARCH

MENU NAVIGATION