헬라어 문장 내 검색 Language

Μισγόλασ ἔστι τισ Ναυκράτουσ, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, Κολλυτεύσ, ἀνὴρ τὰ μὲν ἄλλα καλὸσ κἀγαθόσ, καὶ οὐδαμῇ ἄν τισ αὐτὸν μέμψαιτο, περὶ δὲ τὸ πρᾶγμα τοῦτο δαιμονίωσ ἐσπουδακώσ, καὶ ἀεί τινασ ἔχειν εἰωθὼσ περὶ αὐτὸν κιθαρῳδοὺσ ἢ κιθαριστάσ.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 411)
ἀναβήσεται γὰρ οἶμαι δεῦρο πιστεύων τῷ ἑαυτοῦ βίῳ ἀνὴρ καλὸσ κἀγαθὸσ καὶ μισοπόνηροσ, καὶ τὸν Λεωδάμαντα ὅστισ ἦν οὐ γιγνώσκων, ἐφ’ ᾧ ὑμεῖσ ἐθορυβήσατε τῆσ μαρτυρίασ ἀναγιγνωσκομένησ.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 69 1:4)
"οὐκ εἶπον, ὡσ καλὸσ εἶ·
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 1122)
ὁ γὰρ μισότεκνοσ καὶ πατὴρ πονηρὸσ οὐκ ἄν ποτε γένοιτο δημαγωγὸσ χρηστόσ, οὐδὲ ὁ τὰ φίλτατα καὶ οἰκειότατα σώματα μὴ στέργων οὐδέποθ’ ὑμᾶσ περὶ πολλοῦ ποιήσεται τοὺσ ἀλλοτρίουσ, οὐδέ γε ὁ ἰδία πονηρὸσ ἄν ποτε γένοιτο δημοσίᾳ χρηστόσ, οὐδ’ ὅστισ ἐστὶν οἴκοι φαῦλοσ, οὐδέποτ’ ἦν ἐν Μακεδονία καλὸσ κἀγαθόσ·
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 782)
Ἀγύρριοσ γὰρ οὑτοσί, ὁ καλὸσ κἀγαθόσ, ἀρχώνησ ἐγένετο τῆσ πεντηκοστῆσ τρίτον ἔτοσ, καὶ ἐπρίατο τριάκοντα ταλάντων, μετέσχον δ’ αὐτῷ οὗτοι πάντεσ οἱ παρασυλλεγέντεσ ὑπὸ τὴν λεύκην, οὓσ ὑμεῖσ ἴστε οἱοῖ́ εἰσιν·
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 215:2)
ἔνθ’ Ἀργὼ προύτυψεν ἐπειγομένη ἀνέμοισιν Θρηικίοισ, Καλὸσ δὲ λιμὴν ὑπέδεκτο θέουσαν.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 1 16:35)
αὐτὰρ ὅγ’ οὐ μετὰ δηρὸν ἐελδομένῃ ἐφαάνθη ὑψόσ’ ἀναθρώσκων ἅ τε Σείριοσ Ὠκεανοῖο, ὃσ δή τοι καλὸσ μὲν ἀρίζηλόσ τ’ ἐσιδέσθαι ἀντέλλει, μήλοισι δ’ ἐν ἄσπετον ἧκεν ὀιζύν·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 3 16:7)
ὧσ ἄρα τῇ καλὸσ μὲν ἐπήλυθεν εἰσοράασθαι Αἰσονίδησ, κάματον δὲ δυσίμερον ὦρσε φαανθείσ.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 3 16:8)
ἐπειδὴ γὰρ ἐν τῇ ἐννοίᾳ τραχὺσ ἦν ὁ λόγοσ, τῇ ἀπαγγελίᾳ εἰσ ἀφέλειαν μετεχειρίσθη, εἰ διότι καλὸσ κἀγαθὸσ ὑπερβαλλόντωσ ἐγένετο, διὰ τοῦτο μηδὲ μετρίων ἐπαίνων τύχοι.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., chapter 13 4:7)
γενναῖοσ μὲν δὴ καὶ καλὸσ κἀγαθὸσ καὶ πᾶσαν μετελθὼν ἀρετὴν, ὅσην ἀνθρώπων ἡ φύσισ ἠξίωσε τῶν ὀνομάτων τούτων, εἶτα γενόμενοσ πατὴρ τοῦδε τοῦ παιδὸσ ὁ Φρόντων, περὶ οὗ τί ἂν λέγοιμεν, προληψομένων ἅ τισ ἂν εἴποι τῶν ἀκροωμένων, ἅτ’ οἶμαι μὴ πάλαι μεταστάντοσ τἀνδρὸσ εἰσ τὴν καλλίω τε καὶ θεοφιλεστέραν λῆξιν, πλὴν εἴ τισ Ὁμηρικῶσ βραχείᾳ προσρήσει τὸ πᾶν δηλώσειεν εἰπὼν αἵματοσ εἶσ ἀγαθοῖο φίλον τέκοσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἀπελλᾶ γενεθλιακός 3:5)
οὔκουν ἔμοιγε κριτῇ οὐδεὶσ οὕτωσ ὡραῖοσ καὶ καλὸσ ὡσ ἐκεῖνοσ ἐν μυχῷ τοῦ γήρωσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἐπὶ Ἀλεξάνδρῳ ἐπιτάφιος 7:12)
καὶ τότε μέν γε ὡσ ἐμαυτοῦ ὄντα ἑώρων, πάλιν δὲ ἐδόκει μοι εἶναι αὐτοῦ τοῦ Ἀσκληπιοῦ μέγασ τισ καὶ καλόσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι α# 5:11)
μετὰ ταῦτα ἐχωροῦμεν ᾗ τὸ Λύκειον, καὶ νεώσ τισ ἐξεδέχετο πάνυ μέγασ καὶ καλὸσ, οὐχ ἧττον ἢ ἑκατόμπεδοσ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι ε# 14:4)
ὁ μὲν γὰρ καλόσ τε κἀγαθὸσ οὐ πάντη ῥήτωρ, ὁ δὲ ῥήτωρ καλὸσ κἀγαθὸσ, ὅσ γε καὶ τοὺσ ἄλλουσ ἐπὶ ταῦτ’ ἄγει.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 62:6)
ὥστ’ οὔτ’ εἴ τισ ῥώμῃ σώματοσ ἢ μεγέθει προφέρειν δοκεῖ οὔτ’ εἴ τισ ἵππουσ ἀρίστουσ κέκτηται οὔτ’ εἰ ταχὺσ αὐτὸσ ἢ καλὸσ, οὐδὲν αὐτῷ τούτων κύριον, ἂν μὴ δοκῇ τοῖσ κρείττοσιν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 143:14)

SEARCH

MENU NAVIGATION