헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

οὗτοσ ὁ Ἡγήσανδροσ ἀφικνεῖται, ὃν ὑμεῖσ ἴστε κάλλιον ἢ ἐγώ.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 561)
τὸ δ’ ἰσχυρὸν τοῦτο μόνον εὑρ́οι τισ ἂν αὐτῶν ἐν τοῖσ λόγοισ, τὰσ ἐμὰσ συμφορὰσ ἐπὶ παντὶ ὀνειδίζειν, καὶ ταῦτα ἐν εἰδόσι δήπου κάλλιον ὑμῖν, ὥστε μηδὲν ἂν τούτων δικαίωσ τιμὴν αὐτοῖσ τινα φέρειν.
(안도키데스, 연설, Περὶ τῆσ ἑαυτοῦ καθόδου 8:1)
ὁ δὲ τοσοῦτον αὐτοῖσ ἀπεκρίνατο, τριῶν ἄλλων ἡμερῶν ἥκειν βουλευσαμένουσ τι κάλλιον.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 2:3)
ἀφελὲσ δὲ καὶ τὸ μὴ ὡσ ἐν προτάσει κατασκευάζειν, ὅτι καλὸν ἀλλ’ ὡσ ἐν συγκρίσει κάλλιον ἄλλου καλοῦ.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., chapter 13 15:1)
τοῦ δὲ κάλλιον ἢ ἐνδεέστερον αὐτῷ μελήσει.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, εἰσ Δία 2:2)
τοῦτο γὰρ οὖν Πινδάρῳ κάλλιον ἢ ἄλλ’ ὁτιοῦν ὁτῳοῦν εἴρηται περὶ Διόσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, εἰσ Δία 8:8)
τὸ δὲ ἔτι τούτου μεῖζον, ὅτι καὶ ἐκ τοῦ καλλίστου τῶν ἑαυτοῦ, ἐκ τῆσ κεφαλῆσ, ἀνῆκεν αὐτὴν, ὡσ ἄρα οὔτε ἐκ τῆσ ἐκείνου κεφαλῆσ κάλλιον ἦν ἀνελθεῖν οὐδὲν οὔτε Ἀθηνᾷ τόποσ βελτίων ἀνασχεῖν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἀθηνᾶ 1:7)
οὐ γὰρ ἠξίωσαν αὐτὸ δὴ τοῦτο γῇ κρύψαντεσ ἐξαρκεῖν, ἀλλὰ τοσοῦτον ἀπέσχον τοῦ φοβηθῆναι μὴ ἄρα τοὺσ ἄλλουσ ἐξ ἴσου σφίσι ποιήσωσιν, ὥστ’ οὐκ εἶναι κάλλιον ᾠήθησαν ὅσῳ τῶν ἄλλων προέχουσιν ἐνδείξασθαι ἢ εἰ πάντασ εὖ ποιοῦντεσ ὀφθήσονται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 15:1)
ὅτε γὰρ τοῖσ Ἕλλησι καὶ βαρβάροισ τὰ πράγματα ἐκρίνετο καὶ μικρὸν πρὸσ πολὺ τῆσ γῆσ μέροσ ἠγωνίζετο, ὁ δ’ ἀγὼν ἦν ὑπὲρ τῆσ σωτηρίασ ἅμα καὶ ἀρετῆσ, τότ’ ἐνίκησεν ἡ πόλισ ἄμφω τὼ γένη κάλλιον εὐχῆσ, ὡσ τὸ μὲν προσθήκην μικρὰν αὐτῆσ ἀποφανθῆναι, τὸ δὲ πλέον χεῖρον ἢ ὅσῳ πλέον ἐδόκει.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 30:5)
ἀμφοτέρασ γὰρ τὰσ νίκασ ἀνείλοντο σαφέστατα ἀνθρώπων οἱ τότε, πάλαι τε δὴ τὰσ Ἀθήνασ οἰκοῦντεσ καὶ ἔτι κάλλιον κομισάμενοι·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 44:4)
ἀλλ’ οἱ μὲν ὄνομα ἡγεμόνων, οἱ δ’ ἔργα παρείχοντο, καὶ τοσούτῳ κάλλιον αὐτοῖσ τὸ σχῆμα καθίστατο ὅσῳ τῶν ἡγεμόνων αὐτῶν εἶχον τὴν ἡγεμονίαν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 47:12)
ἔδειξαν δ’ ὅτι οὐ λινοδέσμῳ σχεδίᾳ τοὺσ πορθμοὺσ ζευγνύντα δεῖ διαβαίνειν οὐδὲ τοῖσ ὑψηλοτάτοισ τῶν ὀρῶν προσπαλαίειν, ὥσπερ τι κάλλιον, ἀλλ’ ἀνδρείᾳ καὶ γνώμῃ προέχοντασ κρατεῖν πανταχοῦ καλλίστοισ ἁπάντων ἐφοδίοισ οἶμαι καὶ καθαρῶσ οἴκοθεν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 62:4)
οὐδὲν γὰρ ἦν ὅ τι οὐκ ἔπασχεν, ἀλλ’ ἀνηλίσκετο αὐτὸσ ἐξ αὑτοῦ καὶ τὴν χώραν ἐπιτείχισμα τῆσ ἑαυτοῦ σωτηρίασ ἔχων ᾔσθετο, καὶ προῆλθεν ὁδῷ τὸ τρίτον κάλλιον τοῦ πρώτου νομίσασ, μᾶλλον δὲ ἀναγκαιότερον.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 63:1)
καίτοι τί κάλλιον ἂν εἴποι τισ εἰρήνησ ἢ πολέμου κεφάλαιον ἢ πρὸσ Ἕλληνασ ἢ πρὸσ βαρβάρουσ, ᾧ κατέκλεισε τότε τὰσ πράξεισ ἡ πόλισ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 64:2)
οὐ τοίνυν μόνον τὰ τῶν πολέμων ἐλαττώματα κάλλιον ἤνεγκεν ἢ τὰσ εὐπραξίασ ἕτεροι, ἀλλὰ καὶ τὰσ οἴκοι δυσκολίασ οὕτω διέθετο ὥσθ’ ὁρ́ον εἶναι σωφροσύνησ πᾶσιν ἀνθρώποισ καὶ μηδένα μηδ’ ὕστερον ἐξευρεῖν ἔχειν βέλτιον τῶν ὑπ’ ἐκείνων γενομένων μηδέν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 74:10)

SEARCH

MENU NAVIGATION