헬라어 문장 내 검색 Language

ἐκ τῶνδε τοίνυν, ἴσθι, μηχανὴ καλή ‐ λέξον τίν’ αὐδὴν τήνδε γηρυθεῖσ’ ἔσῃ.
(아이스킬로스, 탄원하는 여인들, episode14)
οὕτω γένοιτ’ ἂν οὐδ’ ἂν ἔκβασισ στρατοῦ καλή, πρὶν ὁρ́μῳ ναῦν θρασυνθῆναι.
(아이스킬로스, 탄원하는 여인들, episode6)
οὕτω σφιν καλὴ συνάρηρεν ἀοιδή.
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἀπόλλωνα [Δήλιον], part 15:12)
Μοῦσαι μέν θ’ ἅμα πᾶσαι ἀμειβόμεναι ὀπὶ καλῇ ὑμνεῦσίν ῥα θεῶν δῶρ’ ἄμβροτα ἠδ’ ἀνθρώπων τλημοσύνασ, ὅσ’ ἔχοντεσ ὑπ’ ἀθανάτοισι θεοῖσι ζώουσ’ ἀφραδέεσ καὶ ἀμήχανοι, οὐδὲ δύνανται εὑρέμεναι θανάτοιό τ’ ἄκοσ καὶ γήραοσ ἄλκαρ·
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἀπόλλωνα [Δήλιον], [Εἲσ Ἀπόλλωνα Πύθιον] 2:5)
ἷξεσ δ’ ἐσ Φλεγύων ἀνδρῶν πόλιν ὑβριστάων, οἳ Διὸσ οὐκ ἀλέγοντεσ ἐπὶ χθονὶ ναιετάασκον ἐν καλῇ βήσσῃ Κηφισίδοσ ἐγγύθι λίμνησ.
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἀπόλλωνα [Δήλιον], [Εἲσ Ἀπόλλωνα Πύθιον] 12:2)
ἀμφὶ δὲ καλὴ τετράφαλοσ φοίνικι λόφῳ ἐπελάμπετο πήληξ.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 2 15:19)
καὶ ἐνέκειντο σφόδρα προθύμωσ, παρακαλοῦντέσ τε καὶ ὑπισχνούμενοι διορθώσεσθαι τὸ ἁμάρτημα νίκῃ καλῇ·
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 10 1:6)
ἔπειτα νόμοσ παρ’ ὑμῖν, ὡσ ἐγὼ μονίζω, μόνοισ ἐστὶν, ὁ γραφὰσ πεποιηκὼσ ἀργίασ, ἵνα μηδεὶσ σχολάζῃ παρὰ καιρὸν μηδ’ ἀμελῇ, μηδ’ ἀπραγμοσύνην τὸ νωθρὸσ εἶναι καλῇ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ β# ὑπὲρ Θηβαίων πρῶτος 18:9)
οὐ γὰρ ἅπασα νίκη καλὴ, οὐδ’ ἐκ θεῶν ἀνθρώποισ παραγίγνεται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ ὁμονοίασ ταῖσ πόλεσιν 20:1)
καὶ οὐχ ἁπλῶσ γε οὑτωσὶ ὅτι τὴν ᾠδὴν ἔλαβε παρὰ τῶν Μουσῶν εἰπὼν ἀπαλλάττεται ὁ Ἡσίοδοσ οὐδ’ ἐπὶ τῇ προτέρᾳ προσθήκῃ περὶ τῆσ ᾠδῆσ ὡσ εἰή καλὴ, ἀλλ’ οὕτωσ ἀλαζὼν καὶ φιλότιμοσ ἦν ὥστε καὶ σκῆπτρόν φησι λαβεῖν παρ’ αὐτῶν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 6:3)
πλὴν ἔστω γ’, εἰ βούλεσθε, καλή τε καὶ πρέπουσα καὶ τοῖσ πράγμασιν ἀποχρῶσα·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Δημοσθένη περὶ ἀτελείας 7:7)
πολλῶν δὲ γινομένων κατὰ τύχην καὶ διαφερόντων μεγέθει καὶ μικρότητι, τὰ μὲν μικρὰ τῶν εὐτυχημάτων, ὁμοίωσ δὲ καὶ τῶν ἀντικειμένων, δῆλον ὡσ οὐ ποιεῖ ῥοπὴν τῆσ ζωῆσ, τὰ δὲ μεγάλα καὶ πολλὰ γινόμενα μὲν εὖ μακαριώτερον τὸν βίον ποιήσει καὶ γὰρ αὐτὰ συνεπικοσμεῖν πέφυκεν, καὶ ἡ χρῆσισ αὐτῶν καλὴ καὶ σπουδαία γίνεται, ἀνάπαλιν δὲ συμβαίνοντα θλίβει καὶ λυμαίνεται τὸ μακάριον·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 1 111:1)
ὅμωσ ἔτι καλὴ καὶ χάριν ἔχουσα πρὸσ τὴν ὄψιν, οὐ μὴν ἀλλ’ ἐὰν ἐπιτείνῃ τισ ἔτι μᾶλλον εἰσ τὴν ὑπερβολήν, πρῶτον μὲν ἀποβαλεῖ τὴν μετριότητα τοῦ μορίου, τέλοσ δ’ οὕτωσ ὥστε μηδὲ ῥῖνα ποιήσει φαίνεσθαι διὰ τὴν ὑπεροχὴν καὶ τὴν ἔλλειψιν τῶν ἐναντίων, τὸν αὐτὸν δὲ τρόπον ἔχει καὶ περὶ τῶν ἄλλων μορίων, συμβαίνει δὴ τοῦτο καὶ περὶ τὰσ ἄλλασ πολιτείασ.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 5 193:1)
ἄγ’ ὦ θύγατερ ὅπωσ τὸ κανοῦν καλὴ καλῶσ οἴσεισ βλέπουσα θυμβροφάγον.
(아리스토파네스, Acharnians, Lyric-Scene9)
ὦ Κύπριδι τῇ καλῇ καὶ Χάρισι ταῖσ φίλαισ ξύντροφε Διαλλαγή, ὡσ καλὸν ἔχουσα τὸ πρόσωπον ἄρ’ ἐλάνθανεσ.
(아리스토파네스, Acharnians, Choral, antistrophe2)

SEARCH

MENU NAVIGATION