헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἐὰν δ’ εἰσ ἓν δήπου τούτων τῶν ἐπὶ ταῖσ ὁδοῖσ ἐργαστηρίων ἰατρὸσ εἰσοικίσηται, ἰατρεῖον καλεῖται·
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 1242)
καὶ ἔτι καὶ νῦν τῆσ οἰκίασ ταύτησ ἕστηκε τὰ οἰκόπεδα ἐν τῷ ὑμετέρῳ ἄστει, καὶ ὁ τόποσ οὗτοσ καλεῖται παρ’ ἵππον καὶ κόρην.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 1823)
Τάδε μὲν Περσῶν τῶν οἰχομένων Ἑλλάδ’ ἐσ αἰᾶν πιστὰ καλεῖται, καὶ τῶν ἀφνεῶν καὶ πολυχρύσων ἑδράνων φύλακεσ, κατὰ πρεσβείαν οὓσ αὐτὸσ ἄναξ Ξέρξησ βασιλεὺσ Δαρειογενὴσ εἵλετο χώρασ ἐφορεύειν.
(아이스킬로스, 페르시아인들, episode, anapests1)
καὶ καλεῖται Εὐήνοσ ὁ ποταμὸσ ἀπ’ ἐκείνου.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 1, chapter 7 8:3)
Διομήδησ δὲ τὸν νεκρὸν εἰσ Ἄργοσ κομίσασ ἔθαψεν ἔνθα νῦν πόλισ ἀπ’ ἐκείνου Οἰνόη καλεῖται, καὶ γήμασ Αἰγιάλειαν τὴν Ἀδράστου, <ἢ> ὡσ ἔνιοι φασι τὴν Αἰγιαλέωσ, ἐπί τε Θήβασ καὶ Τροίαν ἐστράτευσε.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 1, chapter 8 6:4)
διωκομένων δὲ τῶν ἁρπυιῶν ἡ μὲν κατὰ Πελοπόννησον εἰσ τὸν Τίγρην ποταμὸν ἐμπίπτει, ὃσ νῦν ἀπ’ ἐκείνησ Ἅρπυσ καλεῖται·
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 1, chapter 9 21:10)
Ὠκεανοῦ καὶ Τηθύοσ γίνεται παῖσ Ἴναχοσ, ἀφ’ οὗ ποταμὸσ ἐν Ἄργει Ἴναχοσ καλεῖται.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 2, chapter 1 1:2)
Ἐρύθεια δὲ ἦν Ὠκεανοῦ πλησίον κειμένη νῆσοσ, ἣ νῦν Γάδειρα καλεῖται.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 2, chapter 5 10:2)
καὶ Λευκοθέα μὲν αὐτὴν καλεῖται, Παλαίμων δὲ ὁ παῖσ, οὕτωσ ὀνομασθέντεσ ὑπὸ τῶν πλεόντων·
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 3, chapter 4 3:9)
Ζεὺσ δὲ <μυσαχθεὶσ> τὴν μὲν τράπεζαν ἀνέτρεψεν, ἔνθα νῦν Τραπεζοῦσ καλεῖται ὁ τόποσ, Λυκάονα δὲ καὶ τοὺσ τούτου παῖδασ ἐκεραύνωσε, χωρὶσ τοῦ νεωτάτου Νυκτίμου·
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 3, chapter 8 1:9)
Ταϋγέτη δὲ ἐκ Διὸσ <ἐγέννησε> Λακεδαίμονα, ἀφ’ οὗ καὶ Λακεδαίμων ἡ χώρα καλεῖται.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 3, chapter 10 4:1)
τοῦ δὲ εἰπόντοσ <ὅτι> Οὔτισ καλεῖται, Οὔτιν ἠπείλει ὕστερον ἀναλῶσαι, τοὺσ δὲ ἄλλουσ ἔμπροσθεν, καὶ τοῦτο αὐτῷ ξένιον ἀποδώσειν ὑπέσχετο.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book E, chapter 7 6:3)
Ἀγορὰ Κελτῶν ἡ κώμη καλεῖται.
(아피아노스, The Civil Wars, book 3, chapter 9 7:11)
ἐλθὼν δὲ ἐπὶ τὰ Ἄλπεια ὄρη, καὶ μηδεμίαν μήτε δίοδον μήτε ἄνοδον εὑρών ἁ̓πόκρημνα γάρ ἐστιν ἰσχυρῶσ̓, ἐπέβαινε κἀκείνοισ ὑπὸ τόλμησ, κακοπαθῶν χιονοσ τε πολλῆσ οὔσησ καὶ κρύουσ, τὴν μὲν ὕλην τέμνων τε καὶ κατακαίων, τὴν δὲ τέφραν σβεννὺσ ὕδατι καὶ ὄξει, καὶ τὴν πέτραν ἐκ τοῦδε ψαφαρὰν γιγνομένην σφύραισ σιδηραῖσ θραύων, καὶ ὁδὸν ποιῶν ἣ καὶ νῦν ἐστιν ἐπὶ τῶν ὀρῶν ἐντριβὴσ καὶ καλεῖται δίοδοσ Ἀννίβου.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 1 4:4)
Εἰ ἀπὸ δρόμου καὶ γυμνασίων καὶ παντὸσ ἔργου δυσπνοεῖ ἡ ἀναπνοὴ, ἆσθμα καλεῖται· καὶ ἡ νοῦσοσ δὲ ὀρθόπνοια, καὶ ἥδε κικλήσκεται ἆσθμα· ἐν γὰρ τοῖσι παροξυσμοῖσι ἀσθμαίνουσι καὶ οἵδε.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ισ’. Περὶ Καχεξίησ.205)

SEARCH

MENU NAVIGATION