헬라어 문장 내 검색 Language

ἦσαν οἱ κατάρροι καὶ ἡ περὶ τὴν ὑπερώαν ἀπορία καὶ πάντα πάχνησ ἦν πλέα καὶ πυρὸσ, καὶ ἡ τοῦ στομάχου κάκωσισ ἤκμαζε καὶ ἄλλα πολλὰ καὶ παντοῖα, καὶ κατεκεκλείμην θέρουσ ὡρ́ᾳ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι β# 11:3)
ὁ μὲν γὰρ χρόνοσ τυχὸν οὐκ ἦν τοσοῦτοσ, ὥστε μὴ ἀνενεγκεῖν τὸν χαρακτῆρα, δέκα ἐτῶν διαγεγονότων, ἡ δὲ νόσοσ ἡ τοῦ Φιλοκτήτου καὶ κάκωσισ καὶ τὸ ἐν ἐρημίᾳ βεβιωκέναι τὸν μεταξὺ χρόνον οὐκ ἀδύνατον τοῦτο ἐποίει.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΑΙΣΧΥΛΟΥ ΚΑΙ ΣΟΦΟΚΛΕΟΥΣ ΚΑΙ 9:2)
ἡ δὲ τελευταία τε καὶ πασῶν μεγίστη κάκωσισ ἁπάσαισ ταῖσ πόλεσιν ἡ Διονυσίου τυραννὶσ ἐγένετο τοῦ κρατήσαντοσ Σικελίασ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 20, chapter 7 6:1)
παραπλησία δὲ καὶ περὶ τὸ ἦτρον κάκωσισ ἦν, ναὶ μὴν καὶ τοῦ αἰδοίου σῆψισ σκώληκασ ἐμποιοῦσα, πνεύματόσ τε ὀρθία ἔντασισ καὶ αὐτὴ λίαν ἀηδὴσ ἀχθηδόνι τε τῆσ ἀποφορᾶσ καὶ τῷ πυκνῷ τοῦ ἄσθματοσ, ἐσπασμένοσ τε περὶ πᾶν ἦν μέροσ ἰσχὺν οὐχ ὑπομενητὴν προστιθέμενοσ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 17 201:2)
διακρίνοντα τὸ νούσημα θειότερον τῶν λοιπῶν νουσημάτων νομίζειν, ἀλλὰ πάντα θεῖα καὶ ἀνθρώπινα πάντα‧ φύσιν δὲ ἔχει ἕκαστον καὶ δύναμιν ἐφ’ ἑωυτοῦ, καὶ οὐδὲν ἄπορόν ἐστιν οὐδὲ ἀμήχανον‧ ἀκεστά τε τὰ πλεῖστά ἐστι τοῖσ αὐτοῖσι τούτοισιν ἀφ’ ὅτων καὶ γίνεται‧ ἕτερον γὰρ ἑτέρῳ τροφή ἐστι, τῷ δὲ κάκωσισ.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΙΕΡΗΣ ΝΟΥΣΟΥ., 18.3)
η καὶ ἰδοὺ ἡμέρα σκότοσ καὶ γνόφου, θλῖψισ καὶ στενοχωρία, κάκωσισ καὶ τάραχοσ μέγασ ἐπὶ τῆσ γῆσ.
(70인역 성경, 에스테르기 1:7)
ἔδοξαν ἐν ὀφθαλμοῖσ ἀφρόνων τεθνάναι, καὶ ἐλογίσθη κάκωσισ ἡ ἔξοδοσ αὐτῶν
(70인역 성경, 지혜서 3:2)
κάκωσισ ὥρασ ἐπιλησμονὴν ποιεῖ τρυφῆσ, καὶ ἐν συντελείᾳ ἀνθρώπου ἀποκάλυψισ ἔργων αὐτοῦ.
(70인역 성경, Liber Sirach 11:25)
τοῦτό γε δὴ Χειρισόφῳ καὶ Ξενοφῶντι μόνον διάφορον ἐν τῇ πορείᾳ ἐγένετο, ἡ τοῦ ἡγεμόνοσ κάκωσισ καὶ ἀμέλεια.
(크세노폰, Anabasis, Κύρου Ἀναβάσεωσ Δ, chapter 6 4:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION