헬라어 문장 내 검색 Language

οὐ γὰρ ἡ Μακεδονία κακοὺσ ἢ χρηστοὺσ ποιεῖ, ἀλλ’ ἡ φύσισ·
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 1526)
οὕτω δὴ προεδρίαν μὲν καὶ ἀρχὰσ καὶ προστασίασ δίδωσι θεοῖσ, δεύτερα δὲ πολὺ ὕστερον καὶ ἀνθρώποισ δίδωσι, τὰ δὲ μέσα ὅσα τε ἀέροσ καὶ θαλάττησ θρέμματα καὶ ὅσα λοιπὰ γῆσ, ὑπ’ ἀμφοτέροισ ἐποίησεν, ὥσπερ οἱ ἐν τοῖσ στρατοπέδοισ τοὺσ μὲν ἀρίστουσ εἰσ τὸ ἔμπροσθεν τάττοντεσ, τοὺσ δὲ δευτέρουσ ἐξόπισθεν, τοὺσ δ’ αὖ κακοὺσ, τοῦτο δὴ τὸ λεγόμενον, εἰσ μέσουσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, εἰσ Δία 5:4)
ὡσ δ’ ἀντέλεγε μὲν οὐδεὶσ αὐτῷ, παραμένειν δὲ οὐκ ἐτόλμων, ἀλλ’ ἐξεχέοντο ὑπὸ τοῦ δέουσ οἱ λόγοι καὶ ὁ δρασμὸσ ἐνίκα καὶ πράγματα αἴσχιστα ἔμελλε συμβήσεσθαι, καὶ οὐχ ὅσον τὸ τῆσ δουλείασ, ἀλλ’ ἀποδρᾶναι πρῶτον, εἶτα δουλεύειν, καὶ πρότερον δούλουσ κακοὺσ δόξαι τοῖσ βαρβάροισ ἢ δούλουσ γενέσθαι, τότε δὴ, τότε ὑπὲρ πάντασ ἰατροὺσ πρὸσ ἀνάγκην καὶ πρὸσ ἀηδίαν σώζοντασ ἐπάγει τοὺσ βαρβάρουσ αὐτοῖσ, ἀμφοτέρουσ ἐξαπατήσασ, τοὺσ μὲν ὡσ κατ’ εὔνοιαν καλῶν, τοὺσ δ’ ὡσ οὐδὲν εἰδὼσ τοῦ πράγματοσ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 79:3)
οὐκοῦν τό γε μήθ’ ὑπὸ παίδων, φαίη τισ ἂν, μήθ’ ὑπ’ ἄλλου του τῶν ἐκείνοισ προσηκόντων προακούσαντα τοσαύτην σπουδὴν ποιήσασθαι κακοὺσ ἀποφῆναι πολὺ τοῦ νόμου τούτου κεχώρισται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 187:10)
πάντων δὲ ἀτοπώτατον, εἰ πάλαι μὲν τοῦ Μήδου τοῖσ ἡμετέροισ προγόνοισ πλεῖστα καὶ μέγιστα δῶρα τὰ μὲν αὐτίκα διδόντοσ, τὰ δ’ ἐπαγγελλομένου, ἐὰν μετ’ αὐτοῦ κατὰ τῆσ Ἑλλάδοσ συστῶσιν, ἐὰν δὲ μὴ, πάντα τὰ πάντων αἴσχιστ’ αὐτοῖσ ἀπειλοῦντοσ, τούτων οὐδὲν τὸ παράπαν εἷλεν αὐτοὺσ οὐδ’ ἔπεισε γενέσθαι κακοὺσ, ἀλλὰ τοσοῦτον ἀπέσχον τοῦ σφῶν αὐτῶν καὶ τοῦ μεγάλου τῶν Ἀθηναίων ὀνόματοσ ἀνάξια καὶ βεβουλεῦσθαι καὶ δρᾶσαι, ὡσ μᾶλλον ἂν ἑλέσθαι καθάπαξ ἀπολωλέναι καὶ αὐτοὺσ καὶ τὰ αὐτῶν ἢ τῶν ὑπὲρ τῆσ Ἑλλάδοσ ἐξ ἀρχῆσ αὐτοῖσ ἐγνωσμένων καὶ ὁπηοῦν καθυφέσθαι·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 40:1)
ὃ καὶ θαυμάζω εἰ μηδὲν μὲν αὐτοῖσ ἐγκαλεῖν ἔχοντεσ οὕτωσ ἀτιμάζομεν, ὡσ ἀφαιρεῖσθαι σφίσι τὰσ δωρεὰσ, κακοὺσ δὲ εἰσ ἡμᾶσ ἀναφανέντασ ἔπειθ’ ἕξομεν ὁτιοῦν πλέον εἰργάσθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 45:1)
δεῖ γὰρ τούσ γε κακοὺσ ἄγαν μισεῖν" .
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 21 14:4)
τἄλλα δ’ εὑρήσεισ ὑπουργεῖν ὄντασ ἡμᾶσ οὐ κακούσ.
(아리스토파네스, Peace, Choral, trochees5)
ἐγὼ γὰρ ὑμᾶσ ἐξολῶ κακοὺσ κακῶσ·
(아리스토파네스, Plutus, Episode 2:1)
νὴ τὸν Δία τὸν σωτῆρα πολλοῦ γ’ ἄξιοσ ἅπασι τοῖσ Ἕλλησιν ὁ θεόσ ἐσθ’ ὅτι τοὺσ συκοφάντασ ἐξολεῖ κακοὺσ κακῶσ.
(아리스토파네스, Plutus, Episode 1:20)
"φεύγειν μηδὲ μένειν μηδ’ αἰδεῖσθαι κακοὺσ εἶναι.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 28 3:3)
ὅσοι δ’ Ἀθηναῖοι ὄντεσ μὴ τῇ πατρίδι, ἀλλὰ Φιλίππῳ εὔνοιαν ἐνδείκνυνται, προσήκει αὐτοὺσ ὑφ’ ὑμῶν κακοὺσ κακῶσ ἀπολωλέναι, εἴπερ ὑμεῖσ τὸν ἐγκέφαλον ἐν τοῖσ κροτάφοισ καὶ μὴ ἐν ταῖσ πτέρναισ καταπεπατημένον φορεῖτε.
(데모스테네스, Speeches, Περὶ Ἁλοννήσου 57:3)
‐ ἀλλ’ ἄγρυπνοσ καὶ λεπτόσ, ὥσπερ οἱ λέοντεσ, ὀξὺ βλέπων, ὀξὺ ἀκούων, οὔτε χειμῶνοσ οὔτε καύματοσ φροντίζων, οὐδὲν δεόμενοσ στρωμάτων ἢ χλανίδων ἢ ταπήτων, ἀλλὰ δέρμα ἀμπεχόμενοσ ῥυπαρόν, λιμοῦ πνέων, τοῖσ ἀγαθοῖσ βοηθῶν, τοὺσ κακοὺσ κολάζων.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΔΙΟΓΕΝΗΣ ἢ περὶ ΑΡΕΤΗΣ. 36:1)
οὕτω δὲ καὶ τῶν ἡγεμόνων, ἔφη, γνώσῃ τούσ τε ἀγαθοὺσ καὶ τοὺσ κακούσ·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ Η ΠΕΡΙ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ. 14:1)
πρῶτον μὲν γὰρ τοῖσ μητρυιὰν ἐπαγομένοισ κατὰ τῶν ἰδίων τέκνων ἔθηκε πρόστιμον τὸ μὴ γίνεσθαι συμβούλουσ τούτουσ τῇ πατρίδι, νομίζων τοὺσ κακῶσ περὶ τῶν ἰδίων τέκνων βουλευσαμένουσ καὶ συμβούλουσ κακοὺσ ἔσεσθαι τῇ πατρίδι.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xii, chapter 11 7:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION