헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

οἱ δὲ καὶ αὐτῇ τῇ γερουσίᾳ δυσχεραίνοντεσ ἐκ πολλοῦ διὰ τὴν κακοπραγίαν, ὡσ οὐκ εὖ τὰ συμφέροντα προορωμένῃ, καὶ ὑπ’ ἀνδρῶν δημοκόπων ἐρεθιζόμενοί τε καὶ ἐσ ἀλόγουσ ἐλπίδασ ἐπαιρόμενοι, τὸν Ἀννίβαν ἐκάλουν υεθ’ ἧσ ἔχει στρατιᾶσ.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 6 5:5)
Καρχηδονίων δ’ ἡ μὲν βουλὴ τὰ συμβάντα ὑπερησπάζετο, καὶ παρεκάλει τὸν δῆμον ἐμμεῖναι τοῖσ ἐγνωσμένοισ, τήν τε κακοπραγίαν σφῶν τὴν ἐσ ἅπαντα διηγουμένη καὶ τὴν παροῦσαν ἀπορίαν στρατοῦ τε καὶ χρημάτων καὶ ἀγορᾶσ.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 7 1:1)
εἰ δὲ τοῖσ τοῦ βελτίστου διαμαρτοῦσι μὴ ἐξέσται τὰ δεύτερα ἐκ τῶν παρόντων μεταθέσθαι, ὃ πλεῖστόν ἐστι τῶν ἀνθρωπείων, τοῦτο ἀναιρήσεται, τὸ παιδεύεσθαι παρὰ τῶν πραγμάτων, ὥστ’ ἀπέραντον ἀνάγκη τὴν κακοπραγίαν εἶναι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ τὸ ἐναντίον 2:8)
τοῦτον οὖν μεταπεμψάμενοσ καὶ μὴ διὰ τὴν ἄρτι κακοπραγίαν αὐτοῦ καταγνοὺσ μαθήσῃ τὰ ὑπὸ τῶν ὀνειράτων σοι δηλούμενα.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 2 102:2)
καὶ πρὸσ τὴν κακοπραγίαν αὐτοῦ ἐπιθεμένου τοῦ ἔθνουσ πολεμήσασ πρὸσ αὐτὸ ἔτεσιν ἓξ ἀναιρεῖ τῶν Ιοὐδαίων οὐκ ἔλαττον πέντε μυριάδασ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 13 462:1)
κουρεὺσ δὲ καὶ τὴν ἐν Σικελίᾳ τῶν Ἀθηναίων μεγάλην κακοπραγίαν ἀπήγγειλε πρῶτοσ, ἐν Πειραιεῖ πυθόμενοσ οἰκέτου τινὸσ τῶν ἀποδεδρακότων ἐκεῖθεν.
(플루타르코스, De garrulitate, section 13 1:6)
κακοπραγίαν ἀπήγγειλε, πρῶτοσ ἐν Πειραιεῖ πυθόμενοσ οἰκέτου τινὸσ τῶν ἀποδεδρακότων ἐκεῖθεν.
(플루타르코스, De garrulitate, section 13 4:1)
ἄρτι δὴ τοῦ Ἀπολλωνίδου πρὸσ τὸν Δημήτριον ἀφιγμένου περιχαροῦσ, καὶ τῶν ἄλλων ἐπερχομένων καὶ λόγουσ θαυμαστοὺσ ἀπαγγελλόντων περὶ τοῦ Σελεύκου, καὶ τοῦ Δημητρίου μετὰ τηλικαύτην δυστυχίαν καὶ κακοπραγίαν, εἰ καὶ πρότερον ἐδόκει τὴν παράδοσιν τοῦ σώματοσ αἰσχρὰν πεποιῆσθαι, τότε μετεγνωκότοσ διὰ τὸ θαρρεῖν καὶ πιστεύειν ταῖσ ἐλπίσιν, ἦλθε Παυσανίασ ἔχων στρατιώτασ ὁμοῦ πεζοὺσ καὶ ἱππεῖσ περὶ χιλίουσ.
(플루타르코스, Demetrius, chapter 50 4:1)
ἐπεὶ δὲ τοῦ Πελοποννησιακοῦ πολέμου μῆκοσ λαμβάνοντοσ, καὶ μετὰ τὴν ἐν Σικελία τῶν Ἀθηναίων κακοπραγίαν αὐτίκα μὲν ἐπιδόξων ὄντων ἐκπεσεῖσθαι τῆσ θαλάττησ, οὐ πολλῷ δὲ ὕστερον ἀπαγορεύσειν παντάπασιν, Ἀλκιβιάδησ ἀπὸ τῆσ φυγῆσ ἐπιστὰσ τοῖσ πράγμασι μεγάλην μεταβολὴν ἐποίησε καὶ κατέστησε τοὺσ ναυτικοὺσ ἀγῶνασ εἰσ ἀντίπαλον αὐτοῖσ, δείσαντεσ οὖν οἱ Λακεδαιμόνιοι πάλιν καὶ γενόμενοι ταῖσ προθυμίαισ καινοὶ πρὸσ τὸν πόλεμον, ὡσ ἡγεμόνοσ τε δεινοῦ καὶ παρασκευῆσ ἐρρωμενεστέρασ δεόμενον, ἐκπέμπουσιν ἐπὶ τὴν τῆσ θαλάττησ ἡγεμονίαν Λύσανδρον.
(플루타르코스, Λύσανδρος, chapter 3 1:1)
τοῦτο δ’ ἔπραξε τὸ τελευταῖον, ἡνίκα προλειφθεὶσ ὑπὸ τῶν φίλων ἀπῆρεν εἰσ Ἀλεξάνδρειαν μετὰ τὴν ἐν Ἀκτίῳ κακοπραγίαν, Τιμώνειον αὑτῷ κρίνασ τὸν λοιπὸν βίον, ὃν διάξειν ἔμελλεν ἔρημοσ τῶν τοσούτων φίλων.
(스트라본, 지리학, book 17, chapter 1 18:8)

SEARCH

MENU NAVIGATION