헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

Αἰτίη δὲ, ὀξεῶν νούσων τισ ἀπέσκηψεν ἐσ τόδε, καὶ ἐν κρίσι κρύβδην τὸ κακόηθεσ ἐγκατέλιπον αἱ νοῦσοι.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.59)
"ἐστὶ δὲ τὸ ζῷον κακόηθεσ καὶ πανοῦργον, ἔτι δὲ ἀφροδισιαστικόν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 41 2:11)
βάσκανον δὲ καὶ πικρὸν καὶ κακόηθεσ οὐδέν ἐστι πολίτευμ’ ἐμόν, οὐδὲ ταπεινόν, οὐδὲ τῆσ πόλεωσ ἀνάξιον.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 155:7)
οἱ μὲν γὰρ ἐπιεικέστεροί τε καὶ σπουδάζοντεσ ὑπὲρ ἀφέσεωσ τοῦ ἀνδρὸσ μαλακώτεροι τούτων ἀκούσαντεσ ἐγένοντο, τὸ δὲ κακόηθεσ ἅπαν, ὃ τοῦ δήμου πλεῖστον μέροσ ἦν, ἐκ παντὸσ ἀπολέσαι τὸν ἄνδρα δήπου προθυμούμενον, ἔτι μᾶλλον εἰσ ταῦτ’ ἐπερρώσθη μεγάλησ ἀφορμῆσ καὶ φανερᾶσ λαβόμενον.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 7, chapter 64 1:2)
οἷσ τάχα βάσκανόν τι καὶ κακόηθεσ πρᾶγμα δόξομεν, εἰ τοὺσ μὴ καλῶσ τῇ μιμήσει χρησαμένουσ παράγομεν καὶ παρεχόμεθα τὰσ γραφὰσ αὐτῶν, ἐφ’ αἷσ μέγιστον ἐφρόνουν ἐκεῖνοι καὶ δι’ ἃσ πλούτουσ τε μεγάλουσ ἐκτήσαντο καὶ δόξησ λαμπρᾶσ κατηξιώθησαν.
(디오니시오스, Δε Τηυξψδιδισ ιδιοματιβυσ ̔επιστυλα αδ Αμμαευμ̓, chapter 522)
εἰ τὸ κακόηθεσ καὶ λοίδορον ἀποτέθεισαι, μεμείωκασ, εἰ τὸ προπετέσ, εἰ τὸ αἰσχρολόγον, εἰ τὸ εἰκαῖον, εἰ τὸ ἐπισεσυρμένον, εἰ οὐ κινῇ ἐφ’ οἷσ πρότερον, εἰ οὐχ ὁμοίωσ γ’ ὡσ πρότερον, ἑορτὴν ἄγειν δύνασαι καθ’ ἡμέραν, σήμερον, ὅτι καλῶσ ἀνεστράφησ ἐν τῷδε τῷ ἔργῳ, αὔριον, ὅτι ἐν ἑτέρῳ.
(에픽테토스, Works, book 4, Πρὸσ τοὺσ περὶ τὸ ἐν ἡσυχίᾳ διάγειν ἐσπουδακότασ. 46:2)
ταύτην τὴν ὄψιν τῷ πατρὶ μηδὲν παρὰ τῶν ἀδελφῶν κακόηθεσ ὑφορώμενοσ καὶ τούτων παρατυγχανόντων διεσάφησε, τί καὶ βούλεται σημαίνειν φράσαι παρακαλῶν.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 2 21:1)
εἴ γε μὴν ἕκαστοσ ἐνθυμηθείη τῶν προσιόντων, ὅτι χρηστὸσ μὲν ὢν παρ’ ἐμοῦ λήψεται τὴν ἀμοιβήν, στασιάζων δὲ καὶ παρὰ τῷ θεραπευομένῳ τὸ κακόηθεσ ἀνόνητον ἕξει, πάντασ οἶμαι τὰ ἐμὰ φρονήσειν, τουτέστιν τὰ τῶν ἐμῶν υἱῶν·
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον α. 659:1)
Ἔστι δ’ οἷσι κατήγνυται τοῦ πήχεοσ τὸ ὀστέον τὸ ὁποτεταγμένον τῷ βραχίονι, ὁτὲ μὲν τὸ χονδρῶδεσ αὐτοῦ ἀφ’ οὗ πέφυκεν ὁ τένων ὁ ὄπισθεν τοῦ βραχίονοσ‧ [ὁτὲ δὲ τὰ πρόσω κατὰ τὴν ἀρχὴν τῆσ ἐκφύσεωσ τοῦ προσθίου κορωνοῦ‧] καὶ ἐπὴν τοῦτο κινηθῇ, πυρετῶδεσ καὶ κακόηθεσ γίνεται‧ τὸ μέντοι ἄρθρον μένει ἐν τῇ ἑωυτοῦ χώρῃ‧ πᾶσα γὰρ ἡ βάσισ αὐτέου ταύτῃ ὑπερέχει.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΓΜΩΝ., 45.1)
εἰσ φιλοσοφίαν καταβάλλων ἡμεῖσ δὲ τῇ περὶ τὴν ἱστορίαν διατριβῇ καὶ τῆσ γραφῆσ τῇ συνηθείᾳ παρασκευάζομεν ἑαυτούσ, τὰσ τῶν ἀρίστων καὶ δοκιμωτάτων μνήμασ ὑποδεχομένουσ ἀεὶ ταῖσ ψυχαῖσ, εἴ τι φαῦλον ἢ κακόηθεσ ἢ ἀγεννὲσ αἱ τῶν συνόντων ἐξ ἀνάγκησ ὁμιλίαι προσβάλλουσιν, ἐκκρούειν καὶ διωθεῖσθαι, πρὸσ τὰ κάλλιστα τῶν παραδειγμάτων ἵλεω καὶ πρᾳεῖαν ἀποστρέφοντεσ τὴν διάνοιαν.
(플루타르코스, Aemilius Paulus, chapter 1 3:1)
"τὸ κακόηθεσ ἐξουσίαν προάγεται δι’ ὑμῶν ὥστε περὶ στρατηγίασ καὶ θριάμβου τολμᾷ λέγειν ἄνθρωποσ ἄτρωτοσ καὶ τῷ σώματι στίλβων ὑπὸ λειότητοσ καὶ σκιατραφίασ πρὸσ ἡμᾶσ τοὺσ τοσούτοισ τραύμασι πεπαιδευμένουσ ἀρετὰσ καὶ κακίασ κρίνειν στρατηγῶν.
(플루타르코스, Aemilius Paulus, chapter 31 5:1)
Ἀριστοφάνησ μὲν οὖν οὔτε τοῖσ πολλοῖσ ἀρεστὸσ οὔτε τοῖσ φρονίμοισ ἀνεκτόσ, ἀλλ’ ὥσπερ ἑταίρασ τῆσ ποιήσεωσ παρηκμακυίασ, εἶτα μιμουμένησ γαμετήν, οὔθ’ οἱ πολλοὶ τὴν αὐθάδειαν ὑπομένουσιν οἵ τε σεμνοὶ βδελύττονται τὸ ἀκόλαστον καὶ κακόηθεσ.
(플루타르코스, Comparationis Aristophanis et Menandri compendium, section 3 2:2)
μεμίμηται τὸ γὰρ πανοῦργον οὐ πολιτικὸν ἀλλὰ κακόηθεσ, καὶ τὸ ἄγροικον οὐκ ἀφελὲσ ἀλλ’ ἠλίθιον, καὶ τὸ γελοῖον οὐ παιγνιῶδεσ ἀλλὰ καταγέλαστον, καὶ τὸ ἐρωτικὸν οὐχ ἱλαρὸν ἀλλ’ ἀκόλαστον.
(플루타르코스, Comparationis Aristophanis et Menandri compendium, section 4 3:1)
ὥσπερ γὰρ οἱ χαρίεντεσ γεωργοὶ τὰ ῥόδα καὶ τὰ ἰά βελτίω ποιεῖν νομίζουσι σκόροδα καὶ κρόμμυα παραφυτεύοντεσ ἀποκρίνεται γὰρ εἰσ ἐκεῖνα πᾶν ὅσον ἔνεστι τῇ τροφῇ δριμὺ καὶ δυσῶδεσ, οὕτω καὶ ὁ ἐχθρὸσ ἀναλαμβάνων καὶ περιέπων τὸ κακόηθεσ καὶ βάσκανον, εὐμενέστερον παρέξει σε τοῖσ φίλοισ εὖ πράττουσι καὶ ἀλυπότερον.
(플루타르코스, De capienda ex inimicis utilitate, chapter, section 10 7:1)
ἀλλ’ ἔνιοι τὸν ἴδιον βίον ὡσ ἀτερπέστατον θέαμα προσιδεῖν οὐχ ὑπομένουσιν οὐδ’ ἀνακλάσαι τὸν λογισμὸν ὡσ φῶσ ἐφ’ ἑαυτοὺσ καὶ περιαγαγεῖν, ἀλλ’ ἡ ψυχὴ γέμουσα κακῶν παντοδαπῶν καὶ φρίττουσα καὶ φοβουμένη τὰ ἔνδον ἐκπηδᾷ θύραζε καὶ πλανᾶται περὶ τἀλλότρια, βόσκουσα καὶ πιαίνουσα τὸ κακόηθεσ.
(플루타르코스, De curiositate, section 31)

SEARCH

MENU NAVIGATION