헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ οὐ κακοήθεισ ἀλλ’ εὐήθεισ διὰ τὸ μήπω τεθεωρηκέναι πολλὰσ πονηρίασ, καὶ εὔπιστοι διὰ τὸ μήπω πολλὰ ἐξηπατῆσθαι, καὶ εὐέλπιδεσ·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 12 7:1)
καὶ κακοήθεισ εἰσίν·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 13 3:1)
ἔμοιγέ τοι ἀπὸ τοὐρανοῦ ’φαίνεσθε κακοήθεισ πάνυ, ἐντευθενὶ δὲ πολύ τι κακοηθέστεροι.
(아리스토파네스, Peace, Lyric-Scene4)
ὅσοι δὲ κακοήθεισ ἦσαν ἐν αὐτοῖσ καὶ μεταβολῆσ ἀεὶ δεόμενοι, τοῦ μὲν ἐξετάζειν τἀληθὲσ ἢ ψεῦδοσ οὐκ εἶχον πρόνοιαν, ἀφορμὴν δὲ διχοστασίασ ἐζήτουν καὶ θορύβου.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 10, chapter 13 11:1)
ἃ φθόνον ἀκουόμενα καὶ ἀπιστίαν ἔχειν ᾤετο, σιωπᾷ πρὸσ αὐτὸν καὶ οὐδὲ πρὸσ εὔνουν σφόδρα δοκοῦντα εἶναι καὶ περισσότερον τῶν ἀφ’ αἵματοσ ὑπ’ αὐτοῦ στεργόμενον ἀσφαλὲσ ἢ σῶφρον ἔδοξε μηνύειν λογισάμενοσ οἶμαι τὴν ἀνθρωπίνην φύσιν οἱά ταῖσ ἀληθείαισ ἐστίν, ὅτι βεβαίωσ οὐδεὶσ οὔτε φίλων οὔτε συγγενῶν οὐδ’ ἄχρι τῶν παρὰ τοῦ θεοῦ λαμπρῶν ἀποσώζει τὴν διάθεσιν, ἀλλὰ πρὸσ τὰσ ὑπεροχὰσ κακοήθεισ τυγχάνουσιν ἤδη καὶ βάσκανοι.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 6 79:1)
τῶν δὲ ἄλλων δύο τὸν μὲν ἀπὸ τῶν παίδων μέμψαιτ’ ἄν τισ αἰτίαν ὑπό τε αὐθαδείασ νεωτερικῆσ καὶ βασιλικῆσ οἰήσεωσ, ὅτι καὶ διαβολῶν ἠνείχοντο κατὰ τοῦ πατρὸσ καὶ τῶν πραττομένων αὐτῷ περὶ τὸν βίον οὐκ εὐμενεῖσ ἦσαν ἐξετασταί, καὶ κακοήθεισ μὲν ὑπονοεῖν, ἀκρατεῖσ δὲ λέγειν, εὐάλωται δὲ δι’ ἀμφότερα τοῖσ ἐπιτηροῦσιν αὐτοὺσ καὶ πρὸσ χάριν καταμηνύουσιν.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 16 471:1)
ἐνίοτε μέντοι καὶ ὁ ἀκροώμενοσ αὐτὸσ ὑποβάλλει τῆσ διαβολῆσ τὰσ ἀφορμάσ, καὶ πρὸσ τὸν ἐκείνου τρόπον οἱ κακοήθεισ αὐτοὶ ἁρμοζόμενοι εὐστοχοῦσιν.
(루키아노스, Calumniae non temere credundum, (no name) 14:1)
τοῦτο οἱ μὲν χρηστοὶ αἰδῶ ἐκάλεσαν, οἱ δὲ τολμηροὶ δειλίαν, οἱ δὲ κακοήθεισ ἀπαιδευσίαν.
(루키아노스, De mercede, (no name) 11:3)
οἱ πάλαι πολλὰ τοιαῦτα πρὸ ἡμῶν ἀπέρριψαν ἐσ τούσ σοὶ ὁμοίουσ ἕκαστοι τοὺσ τότε ‐ ἦσαν γὰρ καὶ τότε, ὡσ τὸ εἰκόσ, βδελυροί τινεσ ἐσ τὰ ἤθη καὶ μιαροὶ καὶ κακοήθεισ τὸν τρόπον ‐ καὶ ὁ μὲν κόθορνόν τινα εἶπεν, εἰκάσασ αὐτοῦ τὸν βίον ἀμφίβολον ὄντα τοῖσ τοιούτοισ ὑποδήμασιν , ὁ δὲ λύμην,^ ὅτι τὰσ ἐκκλησίασ θορυβώδησ ῥήτωρ ὢν ἐπετάραττεν, ὁ δὲ ἑβδόμην, ὅτι ὥσπερ οἱ παῖδεσ ἐν ταῖσ ἑβδόμαισ κἀκεῖνοσ ἐν ταῖσ ἐκκλησίαισ ἔπαιζεν καὶ διεγέλα καὶ παιδιὰν ἐποιεῖτο τὴν σπουδὴν τοῦ δήμου.
(루키아노스, Pseudologista, (no name) 13:3)
τούτουσ τοὺσ λόγουσ ὑπόθεσιν λαβόντεσ οἱ φθονεροὶ καὶ κακοήθεισ διημιλλῶντο ταῖσ ἐπιστολαῖσ ἀλλήλοισ, πολλὰ καὶ δυσχερῆ κατὰ τοῦ Ἀράτου τῷ Πτολεμαίῳ γράφοντεσ, ὥστε κἀκεῖνον ἐγκαλοῦντα πέμψαι.
(플루타르코스, Aratus, chapter 15 3:1)
τίνουσιν, ἐχθροὶ καὶ κακολόγοι καὶ κακοήθεισ δοκοῦντεσ εἶναι.
(플루타르코스, De cohibenda ira, section 6 5:1)
ὁ Πλάτων, λόγου βαρυτάτην ζημίαν τίνουσιν, ἐχθροὶ καὶ κακολόγοι καὶ κακοήθεισ δοκοῦντεσ εἶναι.
(플루타르코스, De cohibenda ira, section 6 17:1)
ἐνταῦθ’ ἔχει διατριβὰσ οὐκ ἀχρήστουσ οὐδὲ κακοήθεισ ἀλλ’ ὠφελίμουσ καὶ σωτηρίουσ τὸ φιλοπευθὲσ τοῦτο καὶ φιλόπραγμον, ἑκάστου πρὸσ ἑαυτὸν λέγοντοσ, πῆ τραπόμην;
(플루타르코스, De curiositate, section 1 4:1)
ἐνταῦθ’ ἔχει διατριβὰσ οὐκ ἀχρήστουσ οὐδὲ κακοήθεισ ἀλλ’ ὠφελίμουσ καὶ σωτηρίουσ τὸ φιλοπευθὲσ τοῦτο καὶ φιλόπραγμον, ἑκάστου πρὸσ ἑαυτὸν λέγοντοσ πῆ παρέβην;
(플루타르코스, De curiositate, section 1 12:1)
ἐπίβουλοι μὲν καὶ κακοήθεισ Λακεδαιμόνιοι, ἀναίσθητοι δ’ Ἀθηναῖοι παρακρουσθέντεσ, Πλαταιεῖσ δ’ οὐ κατ’ εὔνοιαν οὐδὲ τιμὴν, ἀλλὰ πολέμου πρόφασισ εἰσ μέσον ἐρρίφησαν.
(플루타르코스, De Herodoti malignitate, section 25 3:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION