헬라어 문장 내 검색 Language

οὔκουν βουλήσονται τοιαύτησ κακοδαιμονίασ πάλιν ἐλθεῖν εἰσ πεῖραν, οὐδὲ δεηθῆναι βασιλέωσ καταπέμψαι σφίσιν ἄνδρα, ὃσ ἐγκαθίσασ εἰσ τὴν Βοιωτίαν καὶ ἡγεμὼν τοῦ πολέμου γενόμενοσ γρύζειν οὐκ ἐάσει σφᾶσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ γ# ὑπὲρ Λακεδαιμονίων δεύτερος 4:10)
καίτοι ταῦτα, καὶ εἰ μικρά τισ ἡγεῖται, μεγάλ’, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, δείγματα τῆσ ἐκείνου γνώμησ καὶ κακοδαιμονίασ ἐστὶ τοῖσ εὖ φρονοῦσιν.
(데모스테네스, Speeches, Ὀλυνθιακὸσ Β 26:1)
ἐμοὶ γὰρ οὐδεμία πώποτε κακοδαιμονίασ αἴσθησισ παρὰ τὸ μὴ πολλὰ κεκτῆσθαι γέγονεν οὐδ’ ἔστιν, οὐδ’ ὠδυράμην τὴν ἐμαυτοῦ τύχην οὔτ’ ἐν τοῖσ κοινοῖσ πράγμασιν οὔτ’ ἐν τοῖσ ἰδίοισ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 19, chapter 15 5:2)
ἀπόδειξισ γὰρ αὕτη μεγίστη δυσροίασ καὶ κακοδαιμονίασ.
(에픽테토스, Works, book 2, Πῶσ ἐφαρμοστέον τὰσ προλήψεισ τοῖσ ἐπὶ μέρουσ. 18:1)
ἢ ἐν Ἀθηναίοισ παρελθὼν ἐρεῖ τισ περὶ προσόδων ἢ πόρων, ὃν δεῖ πᾶσιν ἀνθρώποισ διαλέγεσθαι, ἐπίσησ μὲν Ἀθηναίοισ, ἐπίσησ δὲ Κορινθίοισ, ἐπίσησ δὲ Ῥωμαίοισ οὐ περὶ πόρων οὐδὲ περὶ προσόδων οὐδὲ περὶ εἰρήνησ ἢ πολέμου, ἀλλὰ περὶ εὐδαιμονίασ [ἢ] καὶ κακοδαιμονίασ, περὶ εὐτυχίασ καὶ δυστυχίασ, περὶ δουλείασ καὶ ἐλευθερίασ;
(에픽테토스, Works, book 3, Περὶ Κυνισμοῦ. 84:1)
καίτοι τὸ μὲν πρῶτον γελᾶν ἐπῄει μοι ἐπ’ αὐτοῖσ, ἐπειδὴ δὲ πολλὰ καὶ πάντα ὅμοια ἦν, ἠλέουν σε τῆσ κακοδαιμονίασ ὁρῶν εἰσ λαβύρινθον ἄφυκτον ἐμπεπτωκότα καὶ νοσοῦντα νόσον τὴν μεγίστην, μᾶλλον δὲ μελαγχολῶντα.
(루키아노스, Lexiphanes, (no name) 16:3)
παγκάκωσ ἡ κακία διατίθησι πάντασ ἀνθρώπουσ, αὐτοτελήσ τισ οὖσα τῆσ κακοδαιμονίασ δημιουργόσ·
(플루타르코스, An vitiositas ad infelicitatem sufficia, section 21)
οὐκοῦν οὐκ ἔστιν ἡ Τύχη κακοδαιμονίασ τελεσιουργόσ, ἂν μὴ κακίαν ἔχῃ συνεργοῦσαν .
(플루타르코스, An vitiositas ad infelicitatem sufficia, section 43)
ἆρ’ οὖν ἡ κακία τοιοῦτον ὥστε τῆσ τύχησ δεῖσθαι πρὸσ κακοδαιμονίασ ἀπεργασίαν;
(플루타르코스, An vitiositas ad infelicitatem sufficia, section 51)
ἡ κακία διατίθησι πάντασ ἀνθρώπουσ, αὐτοτελήσ τισ οὖσα τῆσ κακοδαιμονίασ δημιουργόσ·
(플루타르코스, An vitiositas ad infelicitatem sufficia, section 22)
οὐκοῦν οὐκ ἔστιν ἡ Τύχη κακοδαιμονίασ τελεσιουργόσ, ἂν μὴ κακίαν ἔχῃ συνεργοῦσαν.
(플루타르코스, An vitiositas ad infelicitatem sufficia, section 4 1:1)
ἆρ’ οὖν ἡ κακία τοιοῦτον ὥστε τῆσ τύχησ δεῖσθαι πρὸσ κακοδαιμονίασ ἀπεργασίαν;
(플루타르코스, An vitiositas ad infelicitatem sufficia, section 51)
ἀνδρὸσ οὖν ἀγαθοῦ καὶ γενναίου καὶ φιλοτέκνου φρόνημα ἀναλαβὼν σεαυτόν τε καὶ τὴν μητέρα τοῦ νεανίσκου καὶ τοὺσ συγγενεῖσ καὶ φίλουσ ἔκλυσαι τῆσ τοιαύτησ κακοδαιμονίασ, εἰσ γαληνότερον μετελθὼν βίου σχῆμα καὶ προσφιλέστερον τῷ τε υἱῷ σου καὶ πᾶσιν ἡμῖν τοῖσ κηδομένοισ σου κατὰ τὸ προσῆκον.
(플루타르코스, Consolatio ad Apollonium, chapter, section 37 4:3)
ἐκ γὰρ τῆσ ἄκρασ κακίασ μεταβαλὼν εἰσ τὴν ἄκραν ἀρετὴν καὶ τὸν ἀθλιώτατον βίον διαφυγὼν ἅμα καὶ κτησάμενοσ τὸν μακαριώτατον οὐδὲν ἐπίδηλον εἰσ χαρὰν ἔσχεν οὐδ’ ἐπῆρεν αὐτὸν οὐδ’ ἐκίνησεν ἡ τοσαύτη μεταβολή, κακοδαιμονίασ ἀπαλλαγέντα καὶ μοχθηρίασ ἁπάσησ, εἰσ δ’ ἀσφαλῆ τινα καὶ βεβαίαν παντέλειαν ἀγαθῶν ἐξικόμενον.
(플루타르코스, De communibus notitiis adversus Stoicos, section 8 2:2)
εἴτε δὴ πᾶσι περινοστεῖ φθονῶν εἴτε μόνοσ αὐτὸν ἐν τοσούτοισ εὐτυχοῦσιν ὁ φίλτατοσ ἀνιᾷ καὶ συγγενέστατοσ, ὑπερβολὴν ἑτέρῳ κακοδαιμονίασ οὐ λέλοιπεν.
(플루타르코스, De fraterno amore, section 143)

SEARCH

MENU NAVIGATION