헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

πῶσ ἄν τισ μᾶλλον τοῖσ Πλάτωνοσ λόγοισ πειθόμενοσ φανερὸσ γένοιτο, εἰ χρὴ τοῖσ Πλάτωνοσ φῆσαι πείθεσθαι τὸν τοσοῦτον πρότερον Πλάτωνοσ, ἢ πῶσ ἂν Πλάτων μᾶλλον ἐλεγχθείη τἀναντία αὐτὸσ ἑαυτῷ λέγων ἢ εἰ φαίνοιτο ἅμα τ’ ἀξιῶν μὴ πρὸσ ἡδονὴν μηδ’ ἐν κόλακοσ μοίρᾳ τοῖσ δήμοισ ὁμιλεῖν, ἀλλὰ πρὸσ τὸ βέλτιστον, καὶ Περικλέα κακίζων, ὃσ οὐ πρὸσ ἡδονὴν, ἀλλ’ ἀπὸ τῆσ ὀρθοτάτησ ἀεὶ γνώμησ ὡμίλει;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 8:9)
πότερον ταῦτα θρασύτερα καὶ προπετέστερα, ἢ τἀμὰ, ἐν οἷσ φημι Πλάτωνα ἀποδημῆσαι ὑπὲρ αὐτῶν, καί φημι ταῦτα λέγειν οὐ τὴν ἀποδημίαν κακίζων, ἀλλὰ τῇ ἀποδημίᾳ τὸν λόγον πιστούμενοσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Καπίτωνα 15:7)
οἷσ μὲν γὰρ τὸν νόμον, ὃν μάλιστα θαυμάζειν ἐχρῆν διὰ τὸ τῇ πόλει συμφέρειν, τοῦτον ὡσ μηδενὸσ ἄξιον διαγράφειν ἐθέλεισ, κακίζων καὶ κατατρέχων καὶ μηδενόσ τινοσ κατ’ αὐτοῦ φειδόμενοσ ῥήματοσ, οὐ μόνον κατηγόρων, ἀλλὰ καὶ βασκάνων δόξαν λαμβάνεισ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Δημοσθένη περὶ ἀτελείας 4:5)
νῦν δὲ οἷσ πάντασ ἁπλῶσ ὑπάγεισ τῷ νόμῳ ἐοίκασ οὐχ οὓσ λέγεισ μόνουσ κακίζων, ἀλλὰ κοινῇ πᾶσι βασκαίνων πάντασ ἀφαιρεῖσθαι πειρᾶσθαι τὰσ δωρεάσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 8:3)
Πολλὰ τοιαῦτα λεγόντων καὶ εἰσ οἶκτον τῶν τεθνεώτων καὶ τῶν κινδυνευόντων τοὺσ Ἀλεξάνδρου δαίμονασ ἐπικαλουμένων, ἅπαντεσ οἱ περιεστῶτεσ ὡρ́μησαν εἰσ δάκρυα, καὶ μάλιστα Ἀριστόβουλοσ ὅπωσ ἔχοι γνώμησ ἐδήλου πολλὰ τὴν μητέρα κακίζων.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 13 516:1)
ἐπὶ τούτου τισ ἀνὴρ Γαλιλαῖοσ Ιοὔδασ ὄνομα εἰσ ἀπόστασιν ἐνῆγε τοὺσ ἐπιχωρίουσ κακίζων, εἰ φόρον τε Ῥωμαίοισ τελεῖν ὑπομενοῦσιν καὶ μετὰ τὸν θεὸν οἴσουσι θνητοὺσ δεσπότασ.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ λόγοσ β. 154:1)
Ἐπέλιπεν δὲ οὔτε Ῥωμαίουσ ἐν ταῖσ κακοπραγίαισ ἰσχὺσ οὔτε τοὺσ Ιοὐδαίουσ σύνεσισ, ἀλλ’ οἱ μὲν καίπερ οἰκτρὰ πάσχοντασ ὁρῶντεσ τοὺσ καταχυθέντασ ὅμωσ εἰσ τοὺσ καταχέοντασ ἐφέροντο τὸν πρὸ αὐτοῦ κακίζων ἕκαστοσ ὡσ ἐμπόδιον ὄντα τῆσ ῥώμησ·
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον γ. 337:1)
ὡσ δὲ ἄχθη τάχιστα, λοιδορέων τε καὶ κακίζων μιν ἀνέπειθε ἐπιθέσθαι τοῖσι Πέρσῃσι, λέγων τοιάδε.
(헤로도토스, The Histories, book 3, chapter 145 3:2)
ἀπελθόντε δὲ ἀπωτέρω, ὁ μὲν ὑπ’ αἰσχύνησ τε καὶ θάμβουσ ἱδρῶτι πᾶσαν ἔβρεξε τὴν ψυχήν, ὁ δὲ λήξασ τῆσ ὀδύνησ, ἣν ὑπὸ τοῦ χαλινοῦ τε ἔσχεν καὶ τοῦ πτώματοσ, μόγισ ἐξαναπνεύσασ ἐλοιδόρησεν ὀργῇ, πολλὰ κακίζων τόν τε ἡνίοχον καὶ τὸν ὁμόζυγα ὡσ δειλίᾳ τε καὶ ἀνανδρίᾳ λιπόντε τὴν τάξιν καὶ ὁμολογίαν·
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φαῖδρος 189:1)
ὁ δὲ Λυδιάδησ περιπαθῶν πρὸσ τὰ γιγνόμενα καὶ τὸν Ἄρατον κακίζων ἀνεκαλεῖτο τοὺσ ἱππεῖσ ὡσ αὑτόν, ἀξιῶν ἐπιφανῆναι τοῖσ διώκουσι καὶ μὴ προέσθαι τὸ νίκημα μηδὲ ἐγκαταλιπεῖν αὑτόν ὑπὲρ τῆσ πατρίδοσ ἀγωνιζόμενον.
(플루타르코스, Aratus, chapter 37 1:2)
τῶν γὰρ φίλων καὶ ξένων, οἷσ ὑπέσχετο συγκαταλύσειν τε τὸν δῆμον καὶ συνεκβαλεῖν τοὺσ διαφόρουσ, μεταβαλομένων καὶ διαλλαγέντων τοῖσ ἐχθροῖσ, φανερῶσ μὲν ἥδεσθαι προσεποιεῖτο καὶ συνδιαλλάττειν, κρύφα δὲ λοιδορῶν αὐτοὺσ καὶ κακίζων παρώξυνεν ἐπιθέσθαι τοῖσ πολλοῖσ.
(플루타르코스, Λύσανδρος, chapter 8 1:2)
διὸ καὶ τὴν γεωργίαν ὁ Νομᾶσ οἱο͂ν εἰρήνησ φίλτρον ἐμμίξασ τοῖσ πολίταισ καὶ μᾶλλον ὡσ ἠθοποιὸν ἢ πλουτοποιὸν ἀγαπήσασ τέχνην, εἰσ μέρη τὴν χώραν διεῖλεν, ἃ πάγουσ προσηγόρευσε, καὶ καθ’ ἕκαστον ἐπισκόπουσ ἔταξε καὶ περιπόλουσ, ἔστι δ̓ ὅτε καὶ αὐτὸσ ἐφορῶν καὶ τεκμαιρόμενοσ ἀπὸ τῶν ἔργων τοὺσ τρόπουσ τῶν πολιτῶν τοὺσ μὲν εἰσ τιμὰσ καὶ πίστεισ ἀνῆγε, τοὺσ δὲ ῥᾳθύμουσ καὶ ἀμελεῖσ ψέγων καὶ κακίζων ἐσωφρόνιζε.
(플루타르코스, Numa, chapter 16 4:1)
Αἐρόπου γοῦν ἀποθανόντοσ οὐκ ἤνεγκε μετρίωσ, ἐκεῖνον μὲν ἀνθρώπινα πεπονθέναι φάσκων, ἑαυτὸν δὲ μεμφόμενοσ καὶ κακίζων ὅτι μέλλων ἀεὶ καὶ βραδύνων χάριν οὐκ ἀπέδωκεν αὐτῷ.
(플루타르코스, chapter 8 4:2)
γενομένου δὲ τούτου καὶ τῆσ πόλεωσ συνταραχθείσησ, ὁ μὲν Μεγακλῆσ εὐθὺσ ἔφυγε μετὰ τῶν ἄλλων Ἀλκμαιωνιδῶν, ὁ δὲ Σόλων ἤδη μὲν ἦν σφόδρα γέρων καὶ τοὺσ βοηθοῦντασ οὐκ εἶχεν, ὅμωσ δὲ προῆλθεν εἰσ ἀγορὰν καὶ διελέχθη πρὸσ τοὺσ πολίτασ, τὰ μὲν κακίζων τὴν ἀβουλίαν αὐτῶν καὶ μαλακίαν, τὰ δὲ παροξύνων ἔτι καὶ παρακαλῶν μὴ προέσθαι τὴν ἐλευθερίαν·
(플루타르코스, Σόλων, chapter 30 4:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION