헬라어 문장 내 검색 Language

νῦν δ’ ὑπὸ σκότῳ βρέμει θυμαλγήσ τε καὶ οὐδὲν ἐπελπομέν‐ α ποτὲ καίριον ἐκτολυπεύσειν ζωπυρουμένασ φρενόσ.
(아이스킬로스, 아가멤논, choral, antistrophe 2 1:4)
ἀλλὰ γὰρ τῆσ καρδίησ γειτόνη μα καίριόν ἐστι ὁ στόμαχοσ, ἐξ οὗπερ ἕλκει ἡ καρδίη οἰκεῖον ἢ ἀξύμφορον.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΟΞΕΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιβ’. Περὶ Σατυριάσεωσ.99)
Στόμαχοσ ἡδονῆσ καὶ ἀηδίησ ἡγεμών· καρδίησ καίριον γειτόνευμα ἐσ τόνον καὶ θυμὸν, ἢ ἀθυμίην, τῆσ ψυχῆσ συμπαθείῃ· ἥδε στομάχου πρώτιστα δύναμισ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.140)
τὸ δὲ καίριον αὐτέων ἡ σικύη· ἐπιθημάτων δὲ, καὶ ἐπιπλασμάτων, ὁ φόρτοσ εὔδηλοσ, καὶ πάντη γράφειν περιττὸν, εἰ μὴ ὁκόσον δύναμιν αὐτέων γινώσκειν, ὅτι χρὴ τοῖσδε λεπτῦναι, διαπνεῦσαι , εὔροα καὶ εὔπνοα ποιέειν· καὶ πεπτηρίοισι φαρμάκοισι , θερμοῖσι, ξηροῖσι, καὶ οὔρων ἀγωγοῖσι χρεόμενον, καὶ ἐν τροφῇ καὶ ἐν φαρμακίῃ· κρέσσον δὲ πάντων κάστοροσ ὄρχισ, πινόμενοσ ἐν μελικρή τῳ πολλάκισ τοῦ μηνὸσ, ὁκόσα τε ποικίλα φάρμακα τωὐτὸν πρήσσει, ἡ διὰ τῶν θηρίων ποικίλη, καὶ ἡ τοῦ Μιθριδάτεω ἐπιποικιλωτέρη· πίνειν δὲ καὶ τὴν Βηστίνου· εὔπεπτα γὰρ καὶ εὔχυμα ταῦτα καὶ οὔρων ἀγωγά.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU XRONIWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ιδ’. Θεραπεία Σπληνόσ.125)
ἢ ὦν ἀπαυδῆν ἐπὶ τοῖσδε καὶ ἀπαρνεῖσθαι, προϊσχομένουσ τὸ ἄναλθεσ, ἢ καὶ ἐσ τέλοσ τοῖσι ἔργοισι ὁμιλέειν· διδόναι δὲ καὶ τῆσ ἱερῆσ τῆσ δι’ ἀλόησ ἄλλοτε καὶ ἄλλοτε· καίριον γὰρ φάρμακον τῆσ μελαγχολίησ τόδε, στομάχου, καὶ ἥπατοσ, καὶ χολῆσ καθάρσιοσ ἄκοσ ἐόν· ἀτὰρ καὶ μαλάχησ σπέρματοσ, ὁκόσον ὁλκῆσ δραχμὴν, πιπίσκειν ξὺν ὕδατι, ἄριστον πείρῃ τισ ἐπιστώσατο.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU XRONIWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ιδ’. Θεραπεία Σπληνόσ.194)
Τροφὴ δὲ καθαρὴ, εὔχυμοσ, εὔπεπτοσ, ἁπλῆ· καὶ δίαιτα εὐκρινὴσ πάντη, καὶ ἐν ὕπνοισι, καὶ περιπάτοισι, καὶ χώρῃσι· γυμνάσια, δρόμοι, καὶ ἀνειλήσιεσ , καὶ κωρυκοβολίαι· ἅπαντα ἀκάματα ξὺν ἐμμελεῖ ἐπιτάσι· ἔστω δὲ καὶ ἀναφώνησισ , τοῦ πνεύματοσ γυμνάσιον τὸ καίριον.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU XRONIWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ιγ’. Θεραπεία Ἐλέφαντοσ.117)
οὗτοσ μέντοι φυγῆσ ποτε γιγνομένησ τῶν Ἀχαιῶν ἔμεινε μόνοσ, οὔ τι ἑκὼν, ἀλλ’ ἵπποσ ἐτείρετο, τὸν βάλεν ἰῷ δῖοσ Ἀλέξανδροσ, Ἑλένησ πόσισ ἠϋκόμοιο, ἄκρην κὰκ κορυφὴν, ὅθι τε πρῶται τρίχεσ ἵππων κρανίῳ ἐμπεφύασι, μάλιστα δὲ καίριόν ἐστιν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 130:6)
ὅτι οὐδεμιᾷ δυσμενείᾳ ταῦτ’ ἔλεγεν εἰσ τοὺσ ἄλλουσ οὐδ’ αὐθαδείᾳ δυσχερεῖ, ἀλλ’ ὅσον αὑτῷ συνῄδει, τοσοῦτον ἐνεδείκνυτο, κόψαι μέν φησιν αὐτὸν ὡσ προεῖπεν, ὡσ δὲ εἶδε καίριον οὖσαν τὴν πληγὴν, αὐτὸν ἤδη γενέσθαι τῷ Εὐρυάλῳ τῶν κηδεμόνων ἕνα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 10:14)
εἶτα διὰ τῆσ Ὀμβρίκων χώρασ διελθόντεσ ἐνέβαλον εἰσ τὴν Τυρρηνίαν πολεμίαν οὖσαν καὶ τὸ καλούμενον Κάιριον φρούριον ἐξεπολιόρκησαν.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 20, chapter 44 9:1)
θήσεισ δ’ ἐξ ὄμβροιο κελαινοῦ καίριον αὐχμὸν ἀνθρώποισ, θήσεισ δὲ καὶ ἐξ αὐχμοῖο θερείου ῥεύματα δενδρεόθρεπτα, τά τ’ αἰθέρι ναιήσονται, ἄξεισ δ’ ἐξ Αἰ̈́δαο καταφθιμένου μένοσ ἀνδρόσ.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, h, Kef. b'. EMPEDOKLHS 9:6)
ὁ μὲν δὴ τὸ καίριον τραῦμα λαβὼν εὐθὺσ ἐτεθνήκει, ὁ δὲ τὴν ἰγνύαν τετρωμένοσ οὐκέτι βέβαιοσ ἦν ἑστάναι, σκάζων δὲ καὶ τὰ πολλὰ τῷ θυρεῷ διερειδόμενοσ ἀντεῖχεν ὅμωσ ἔτι καὶ μετὰ τοῦ περιλειπομένου τῶν ἀδελφῶν ἐπὶ τὸν ὑπομένοντα Ῥωμαῖον ἐχώρει, περιέστησάν τε αὐτὸν ὁ μὲν ἐξ ἐναντίασ προσιών, ὁ δὲ κατὰ νώτου.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 20 1:1)
ὁ μὲν γὰρ ἕτεροσ τῶν Ἀλβανῶν οὐδεμίαν ἔχων πληγὴν καίριον ἐδίωκεν αὐτὸν ἐκποδόσ, ὁ δ’ ἐπιβαίνειν ἀδύνατοσ ὢν πολὺ τοῦ δέοντοσ ὑστέρει.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 20 4:1)
πεσούσησ δὲ χαμαὶ τῆσ χειρὸσ ἅμα τῷ ξίφει μίαν ἔτι πληγὴν καίριον ἐξενέγκασ ἀποκτείνει τὸν Ἀλβανόν, καὶ μετὰ τοῦτον ἐπὶ τὸν τελευταῖον ὠσάμενοσ ἡμιθνῆτα καὶ παρειμένον ἐπικατασφάττει.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 20 5:1)
πρῶτον μὲν κρυπτώμεθα τὸν τοῦ βασιλέωσ θάνατον καὶ πρὸσ ἅπαντασ ἐξενεχθῆναι παρασκευάσωμεν, ὅτι πληγὴν οὐδεμίαν ἔχει καίριον, οἵ τ’ ἰατροὶ λεγέτωσαν ἐν ὀλίγαισ ἡμέραισ αὐτὸν ἀποδείξειν ὑγιῆ·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 4, chapter 4 9:2)
σμικρὴ αἰτίη ἄκεσισ γίνεται, ἢν μή τι περὶ τόπον καίριον πάθῃ.
(히포크라테스, Hippocrates Collected Works I, PARAGGELIAI, xiv.7)

SEARCH

MENU NAVIGATION