헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ὑμεῖσ δ’ ἔτι προσέθεσθε καινὸν νόμον μετὰ τὸ καλὸν παγκράτιον, ὃ οὗτοσ ἐπαγκρατίασεν ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ, ὑπεραισχυνθέντεσ ἐπὶ τῷ πράγματι, καθ’ ἑκάστην ἐκκλησίαν ἀποκληροῦν φυλὴν ἐπὶ τὸ βῆμα, ἥτισ προεδρεύσει.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 332)
ἡσυχίαν ἔσχεν, καὶ ἠγάπησεν εἴ τι μὴ προσλάβοι καινὸν κακόν.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 642)
πάντωσ τι καινὸν ἀγγελῶν ἐλήλυθεν.
(아이스킬로스, 결박된 프로메테우스, episode26)
ὃσ πρῶτον μὲν ἐκ πολλοῦ πλούτου, ὅσον ὑμεῖσ ἴστε, οὐ δι’ ἐμαυτὸν ἀλλὰ διὰ τὰσ τῆσ πόλεωσ συμφορὰσ εἰσ πενίαν πολλὴν καὶ ἀπορίαν κατέστην, ἔπειτα δὲ καινὸν βίον ἠργασάμην ἐκ τοῦ δικαίου, τῇ γνώμῃ καὶ τοῖν χεροῖν τοῖν ἐμαυτοῦ.
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 231:2)
πάγχυ δ’ ἐλπίσασ αἱρεθήσεσθαι διὰ τὴν ὑποψίαν τήνδε ἀπεκρούσθη, καὶ Κικέρων μὲν ἦρχεν ἀντ’ αὐτοῦ, ἀνὴρ ἥδιστοσ εἰπεῖν τε καὶ ῥητορεῦσαι, Κατιλίνασ δ’ αὐτὸν ἐσ ὕβριν τῶν ἑλομένων ἐπέσκωπτεν, ἐσ μὲν ἀγνωσίαν γένουσ καινὸν ὀνομάζων ̔καλοῦσι δ’ οὕτω τοὺσ ἀφ’ ἑαυτῶν, ἀλλ’ οὐ τῶν προγόνων γνωρίμουσ̓, ἐσ δ’ ξενίαν τῆσ πόλεωσ ἰγκουιλῖνον, ᾧ ῥήματι καλοῦσι τοὺσ ἐνοικοῦντασ ἐν ἀλλοτρίαισ οἰκίαισ.
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 1 2:2)
ἐκ προσαγωγ ῆσ δε ἀλεαίνοντα λίπασ τὸ καινὸν, καὶ μελίλωτ ον ἐκζεσθὲν σὺν αὐτῷ, καὶ σάμψυχον, καὶ λιβανωτὶσ, ἢ κόνυζα.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU XRONIWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ιγ’. Θεραπεία Ἐλέφαντοσ.39)
καὶ τὸ ὑπέρχεσθαι δὲ ἀεὶ τὰ ἔνδοξα ἢ πρόσωπα ἢ πράγματα ἀπάγοντα ἀφ’ ἑαυτοῦ σεμνὸν πάνυ, οἱο͂ν καὶ τούτων οὐδὲν καινόν, οὐδὲ εὑρ́ημα ἐμόν, ἀλλὰ παλαιὸσ ὃν οὗτοσ παρέβη νόμοσ οὕτω κελεύει νομοθετεῖν, καὶ πάλιν οὐ λόγουσ ἐμαυτοῦ λέγων, ἀλλὰ γράμματα τῶν ὑμετέρων προγόνων.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ σεμνότητοσ. 20:1)
ὅτι δ’ οὐδὲν καινὸν οὐδ’ ἔξω τῶν εἰωθότων πράττομεν, ἕν τι τῶν πᾶσι γνωρίμων ἀναμνήσθητε.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Συμμαχικὸσ α# 1:11)
τὸ μὲν οὖν πρᾶγμα καινὸν ἴσωσ εἶναι δοκεῖ ὑμῖν, τῶν πολεμίων προσαγόντων, ἑτέρουσ ὑπὲρ ὑμῶν ἥκειν πεφοβημένουσ, καὶ μὴ μόνον αὐτεπάγγελτον ἔχειν ὑμᾶσ τὴν βοήθειαν, ἀλλὰ καὶ παράκλησιν προσεῖναι τοῦ ταῦτα δέξασθαι·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, συμμαχικὸσ β πρὸσ Θηβαίουσ περὶ τῆσ συμμαχίας 2:2)
ἵνα δὲ εἰδῆτε ὅτι οὐδὲν καινὸν λέγω, ἀλλὰ πάλαι ταῦτα ἀνωμολόγηται κἀν τοῖσ νόμοισ κἀν τοῖσ ἔθεσι τοῖσ κοινοῖσ, ἐνθυμήθητε μὲν τῶν κηρύκων τὰσ πρώτασ φωνὰσ εὐφημεῖν ταῖσ πανηγύρεσι κελευόντων, ἐνθυμήθητε δὲ τῶν ἱερέων καὶ τῶν καταρχομένων ἡμῖν, ἐπειδὰν θύωμεν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Συμβουλευτικὸσ περὶ τοῦ μὴ δεῖν κωμῳδεῖν 3:8)
ἀνενέγκατε τοίνυν ἐπὶ τὴν ἀρχαίαν Ἑλλάδα, ἐπειδὴ καὶ ἀποίκοισ τῶν Ἑλλήνων τῶν ἐκεῖ συμβέβηκε σχεδὸν ἅπασιν ὑμῖν εἶναι ‐ λέξω δὲ οὐδὲν καινὸν, ἀλλ’ ἃ πάντεσ ἐπίστασθε ‐ τοὺσ Λακεδαιμονίουσ καὶ τοὺσ Ἀθηναίουσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ ὁμονοίασ ταῖσ πόλεσιν 11:7)
ἥδιστα δ’ ἄν μοι δοκῶ τοῦτ’ ἐπιτιμηθῆναι, ὡσ ἀρχαῖα λέγων καὶ οὐδ’ ὁτιοῦν καινὸν εὑρηκώσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδίοισ περὶ ὁμονοίας 2:10)
οὐδὲ γὰρ ἐν ταῖσ τοῦ σώματοσ χρείαισ τοῦθ’ ἡμῶν ἕκαστοσ ἐσπούδακεν, ὅπωσ τι καινὸν ἀκούσεται, ἀλλ’ οὗτοσ ἄριστοσ ἰατρὸσ ὅστισ ἂν ὑγιεῖσ ποιεῖν ἐπίστηται·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδίοισ περὶ ὁμονοίας 3:1)
εἰ δὲ καὶ τυραννίδοσ εἰσ θέσιν νόμων ἐδέησεν εἱστισοῦν, τί καινὸν εἰ καὶ τῆσ εἰσέπειτ’ ἀσφαλείασ ὑπὲρ τοῦ κοινῇ λυσιτελοῦντοσ ἐδεήθη Λεπτίνησ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Δημοσθένη περὶ ἀτελείας 33:7)
καὶ μὴν τοὺσ μὲν ἀναξίουσ ὄντασ ἀξίουσ ἡ πόλισ οἷσ μετέδωκεν ἔδειξε, σὺ δὲ καὶ τοὺσ ἀξίουσ παρ’ ἑαυτῶν δι’ ὧν ἀποστερεῖσ οὕτωσ ἀναξίουσ ἐργάζει καὶ πολλῷ χείρουσ ἐκείνων, ὡσ τοῖσ μὲν οὐδὲν ἂν γενέσθαι καινὸν ἐκπεσοῦσι τῆσ δωρεᾶσ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 9:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION