헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

οἱ στρατηγοὶ δὲ σφᾶσ, περιθέοντεσ καὶ ὁρώμενοι πανταχοῦ, ταῖσ τε ὁρμαῖσ ἀνέφερον καὶ παρεκάλουν πονοῦντασ ἔτι προσπονῆσαι καὶ τοὺσ κεκμηκότασ ἐνήλλασσον, ὥστε ὁ θυμὸσ αἰεὶ τοῖσ ἐπὶ τοῦ μετώπου καινὸσ ἦν.
(아피아노스, The Civil Wars, book 4, chapter 16 12:6)
ἥκει γὰρ τισ δριμὺσ πρέσβυσ καινὸσ γνώμην καινῶν τ’ ἔργων ἐγχειρητήσ.
(아리스토파네스, Birds, Parodos, monody9)
καινὸσ γάρ ἐστιν οὑτοσὶ Παλαίφατοσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 80 4:2)
καὶ τέλοσ ὁ καινὸσ Ζεὺσ μετὰ τῶν ὑπηκόων γελώμενοσ θεῶν ἔφυγεν ἐκ τοῦ συμποσίου, ὡσ Ἡγήσανδροσ ἱστορεῖ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 33 5:1)
καὶ πρῶτον μὲν ἐφ’ ὑμῖν ἐποίησαν διαχειροτονίαν, πότερον εἰσοιστέοσ ἐστὶ νόμοσ καινὸσ ἢ δοκοῦσιν ἀρκεῖν οἱ κείμενοι·
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Τιμοκράτους 31:1)
καὶ ἐν πολλοῖσ δὲ πάνυ ἔτεσιν, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, εἷσ λέγεται παρ’ αὐτοῖσ νόμοσ καινὸσ τεθῆναι.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Τιμοκράτους 202:2)
ἀλλ’ ὥσπερ ὑμέναιοσ ἴδιόν τι μέλοσ ἐστὶν ἀρχαῖον ἐπὶ τῶν γαμούντων, οὕτωσ καινὸσ οὗτοσ εὑρ́ηται ῥυθμὸσ ἄλλησ τινὸσ ἑορτῆσ.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΤΑΡΣΙΚΟΣ ΠΡΩΤΟΣ. 72:2)
οὑτοσὶ δὲ καινὸσ ὁ ῥήτωρ ἐστὶ καθ’ ἕκαστον τῶν λόγων κατά γε οὖν τὰσ εἰσβολὰσ καὶ τὰ προοίμια καὶ δυνατόσ, ὃ βούλοιτο, διαπράξασθαι·
(디오니시오스, chapter 17 3:1)
ὦ καινὸσ ἡμῖν πόσισ, ἀναγκαίωσ ἔχει τὰ πρῶτα λέκτρα νυμφικάσ θ’ ὁμιλίασ τιμᾶν·
(에우리피데스, Helen, episode14)
τοὐμοῦ γὰρ ὄντοσ παιδὸσ ἐν μυχοῖσ χθονὸσ ὁ καινὸσ οὗτοσ τῆσδε γῆσ ἄρχων Λύκοσ τοὺσ Ἡρακλείουσ παῖδασ ἐξελεῖν θέλει κτανὼν δάμαρτά <θ’>, ὡσ φόνῳ σβέσῃ φόνον, κἄμ’ ‐ εἴ τι δὴ χρὴ κἄμ’ ἐν ἀνδράσιν λέγειν γέροντ’ ἀχρεῖον ‐ μή ποθ’ οἵδ’ ἠνδρωμένοι μήτρωσιν ἐκπράξωσιν αἵματοσ δίκην.
(에우리피데스, Heracles, episode 2:4)
Λύκοσ σφ’ ὁ καινὸσ γῆσ ἄναξ διώλεσεν.
(에우리피데스, Heracles, episode, anapests 3:8)
βέβακ’ ἄναξ ὁ καινόσ, ὁ δὲ παλαίτεροσ κρατεῖ, λιμένα λιπών γε τὸν Ἀχερόντιον.
(에우리피데스, Heracles, choral, strophe 23)
τίσ ὅδ’ ὀρνίθων καινὸσ προσέβα;
(에우리피데스, Ion, choral, anapests13)
καὶ τοὺσ μὲν ἐξέπεμπον, οἳ δ’ ἧκον ξένοι, ὥσθ’ ἡδὺσ αἰεὶ καινὸσ ἐν καινοῖσιν ἦ.
(에우리피데스, Ion, episode, iambic 4:5)
ἣ δ’ ἕζετ’ ἔνθ’ ὁ καινὸσ ἔσπεισεν γόνοσ, ποτοῦ τ’ ἐγεύσατ’, εὐθὺσ εὔπτερον δέμασ ἔσεισε κἀβάκχευσεν, ἐκ δ’ ἔκλαγξ’ ὄπα ἀξύνετον αἰάζουσ’·
(에우리피데스, Ion, episode 6:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION