헬라어 문장 내 검색 Language

ἣ δ’ ἄρ’ ἐπ’ οὐδὸν ἔβη ποσὶ καὶ ῥα μελάθρου κῦρε κάρη, πλῆσεν δὲ θύρασ σέλαοσ θείοιο.
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Δημήτραν 21:3)
ἐξοπίσω δ’ ἀνέεργε, κάρη δ’ ἔχεν ἀντίον αὐτῷ.
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἑρμῆν 21:8)
ἐν δ’ ὀλίγῳ συνέλασσε κάρη χεῖράσ τε πόδασ τε, φή ῥα νεόλλουτοσ, προκαλεύμενοσ ἥδυμον ὕπνον, ἐγρήσσων ἐτεόν γε·
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἑρμῆν 25:7)
ἑσσαμένη δ’ εὖ πάντα περὶ χροὶ̈ δῖα θεάων ἔστη πὰρ κλισίῃ, κεὐποιήτοιο μελάθρου κῦρε κάρη·
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἀφροδίτην 16:3)
ἤτοι ὁ μὲν ῥοπάλῳ μέσσον κάρη ἀμφὶ μέτωπα πλῆξεν, ὁ δ’ ἀθρόοσ αὖθι πεσὼν ἐνερείσατο γαίῃ·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 1 8:20)
Ζῆθοσ μὲν ἐπωμαδὸν ἠέρταζεν οὔρεοσ ἠλιβάτοιο κάρη, μογέοντι ἐοικώσ·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 1 13:27)
ὕψι δὲ λαχνῆέν τε κάρη καὶ στήθε’ ἀείρασ νειόθεν ἐκ λαγόνων στιβαρῇ ἐπορέξατο χειρὶ νηίου ὁλκαίοιο, καὶ ἰάχεν ἐσσυμένοισιν·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 1 22:33)
"Ἴστω νῦν τόδε σεῖο φίλον κάρη ἠδ’ ἐμὸν αὐτῆσ, ἦ μέν τοι δῶρόν γε παρέξομαι, οὐδ’ ἀπατήσω, εἴ κεν ἐνισκίμψῃσ κούρῃ βέλοσ Αἰήταο.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 3 3:36)
νειόθι θ’ ἀμφοτέρῃσι περίσχετο γούνατα χερσίν, σὺν δὲ κάρη κόλποισ περικάββαλεν.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 3 12:24)
ἡ δ’ ἔμπεδον ἑστηυῖα φαρμάκῳ ἔψηχεν θηρὸσ κάρη, εἰσόκε δή μιν αὐτὸσ ἑὴν ἐπὶ νῆα παλιντροπάασθαι Ιἤσων ἤνωγεν, λεῖπεν δὲ πολύσκιον ἄλσοσ Ἄρηοσ.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 4 3:22)
ἔνθα δὲ Κίρκην εὑρ͂ον ἁλὸσ νοτίδεσσι κάρη ἐπιφαιδρύνουσαν·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 4 11:24)
ἐν δὲ κάρη πέπλοισι καλυψάμενοι σφετέροισιν ἄκμηνοι καὶ ἄπαστοι ἐκείατο νύκτ’ ἔπι πᾶσαν καὶ φάοσ, οἰκτίστῳ θανάτῳ ἔπι.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 4 20:38)
ῥοίζῳ δ’ ἔνθα καὶ ἔνθα κάρη στρέφει, ἐν δέ οἱ ὄσσε σπινθαρύγεσσι πυρὸσ ἐναλίγκια μαιμώοντι λάμπεται, ὄφρα μυχόνδε διὰ ῥωχμοῖο δύηται·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 4 25:3)
ἄνευ γὰρ τοῦ πᾶσαν αὐτῷ τὴν Ἰλιάδα εἰσ τοῦτο αὐτὸ συγκεῖσθαι καὶ στάσεωσ εἶναι κατηγορίαν ἅπαν τὸ ποίημα, λέγει δή που καὶ διαρρήδην εἰσ τὴν Ἔριν ταυτὶ τὰ ἔπη ἣ ὀλίγον μὲν πρῶτα κορύσσεται, αὐτὰρ ἔπειτα οὐρανῷ ἐστήριξε κάρη καὶ ἐπὶ χθονὶ βαίνει.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ ὁμονοίασ ταῖσ πόλεσιν 16:3)
σὺν καὶ ἅπερ τ’ ὀξεῖα χροιῇ λυχνὶσ οὐδὲ θρυαλλίσ, οὐδὲ μὲν ἀνθεμίδων κενεὴ γηρύσεται ἀκμή, οὐδὲ βοάνθεμα κεῖνα τὰ τ’ αἰπύτατον κάρη ὑψοῖ,14 φλόξ τε θεοῦ αὐγῇσιν ἀνερχομένῃσ γανάουσα.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 31 3:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION