헬라어 문장 내 검색 Language

ἐλέφαντεσ δὲ μοῦνοι, ζοφοειδέεσ τὴν χροιήν· νυκτὶ δὲ καὶ θανάτῳ ἴκελοι· ἰδέην δὲ, κάρηνα μὲν μελάντα τα κατέχων καὶ πρόσωπα ἄσημα, ἀί̈δηλα τὴν μορφὴν, ἐπ’ αὐχένι σμικρῷ, ὡσ δοκέειν τὴν κεφαλὴν ἐπὶ τοῖσι ὤμοισι ἱζάνειν · καὶ ὧδε οὐκ ἔκδηλον.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.346)
"περὶ δὲ τῆσ γενέσεωσ αὐτῶν Φανόδημοσ ἐν δευτέρῳ Ἀτθίδοσ φησὶν ὡσ κατεῖδεν Ἐρυσίχθων Δῆλον τὴν νῆσον τὴν ὑπὸ τῶν ἀρχαίων καλουμένην Ὀρτυγίαν παρ’ ὃ τὰσ ἀγέλασ τῶν ζῴων τούτων φερομένασ ἐκ τοῦ πελάγουσ ἱζάνειν εἰσ τὴν νῆσον διὰ τὸ εὐόρμον εἶναι Εὔδοξοσ δ’ ὁ Κνίδιοσ ἐν πρώτῳ γῆσ περιόδου τοὺσ Φοίνικασ λέγει θύειν τῷ Ἡρακλεῖ ὄρτυγασ διὰ τὸ τὸν Ἡρακλέα τὸν Ἀστερίασ καὶ Διὸσ πορευόμενον εἰσ Λιβύην ἀναιρεθῆναι μὲν ὑπὸ Τυφῶνοσ, Ιὀλάου δ’ αὐτῷ προσενέγκαντοσ ὄρτυγα καὶ προσαγαγόντοσ ὀσφρανθέντα ἀναβιῶναι.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 47 1:8)
καὶ δὴ καὶ πρὸσ δρῦν ταυτηνὶ ἄρτι φυομένην, ἐπειδὰν πρὸσ ὡρ́αν ἀφίκηται, ἑτοίμωσ ἔχειν ἱζάνειν καὶ τῆσ χλοερᾶσ κόμησ ἀπόνασθαι.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΣΧΗΜΑΤΟΣ. 23:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION