헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ μὴν ὅτι γε οὔτ’ ἀληθῆ λέγουσιν οὔτ’ ἀληθέσι προσόμοια, ἀλλὰ τῷ μέλλοντι καὶ πείσειν ἀνθρώπουσ καὶ ὅλωσ ὑποχειρίουσ ἕξειν, τὴν βελτίστην καὶ τὴν ἐρρωμενεστάτην καὶ πάντωσ ἀδιάφθορον καὶ ἄμεμπτον ἐκ τῶν δυνατῶν ἰτέον καὶ προαιρετέον, καὶ συχνοῦ λόγου δεῖξαι καὶ βραχέοσ πάνυ, βραχέοσ μὲν λέγω, διὰ τὸ σφόδρα οὕτω σαφὲσ εἶναι, μακροτέρου δὲ, ὅτι μυρίοισ ἄν τισ ἔχοι καὶ τεκμηρίοισ καὶ παραδείγμασι δεικνύναι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Κατὰ τῶν ἐξορχουμένων 6:4)
"ὅτι δὲ καλλίστη εἰή καὶ στέρνα κρείττω λόγου παντὸσ ἔχοι λέγοντόσ τινοσ ἰτέον ἡμῖν, ἔφη, θεασομένοισ τὴν γυναῖκα·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 54 1:2)
εἰ δ’ ἄρα ὑμεῖσ ἐπαινούμενοι μᾶλλον ἥδεσθε, ἐπἀ̓́λλουσ ὑμῖν ἰτέον.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΤΑΡΣΙΚΟΣ ΠΡΩΤΟΣ. 16:2)
ἀλλὰ γὰρ ὅτι μὲν ἐπὶ τοὺσ ἀνοσίουσ ἀνθρώπουσ ἰτέον ἡμῖν ἁπάσῃ σπουδῇ καταλυσαμένοισ τὰ ἔχθη ̔μανίασ γὰρ θάτερα ἀξιοῦν’ ὡσ ἐγνωκόσιν ὑμῖν καὶ ποιήσουσιν οὐδὲν δέομαι πλείω λέγειν καὶ παρακελεύεσθαι.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 8 4:1)
ἰτέον, ὡσ ἄνανδρον ἀκλεῶσ κατθανεῖν.
(에우리피데스, episode, trochees 2:1)
Πολλῷ δὲ ἧσσον ἐπὶ τὴν πρόσθεσιν ἰτέον‧ ἐπεὶ τήν γε ἀφαίρεσιν ὅλωσ ἀφελεῖν πολλαχοῦ λυσιτελέει, ὅκου διαρκέειν μέλλει ὁ κάμνων, μέχρισ ἂν τῆσ νούσου ἡ ἀκμὴ πεπανθῇ‧ ἐν ὁκοίοισι δὲ τὸ τοιόνδε ποιητέον γεγράψεται.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ ΟΞΕΩΝ, 11.2)
πάλιν δὴ οὖν ἐπὶ τὸν σοφὸν Θεαίτητον ἰτέον.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 125:1)
μετὰ ταῦτ’ οὖν ἤδη ἐφεξῆσ ᾖα, αἰσθανόμενοσ μὲν καὶ λυπούμενοσ καὶ δεδιὼσ ὅτι ἀπηχθανόμην, ὅμωσ δὲ ἀναγκαῖον ἐδόκει εἶναι τὸ τοῦ θεοῦ περὶ πλείστου ποιεῖσθαι ‐ ἰτέον οὖν, σκοποῦντι τὸν χρησμὸν τί λέγει, ἐπὶ ἅπαντασ τούσ τι δοκοῦντασ εἰδέναι.
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Ἀπολογία Σωκράτους 38:1)
ἡ δὲ ψυχὴ ἄρα, τὸ ἀιδέσ, τὸ εἰσ τοιοῦτον τόπον ἕτερον οἰχόμενον γενναῖον καὶ καθαρὸν καὶ ἀιδῆ, εἰσ Αἵδου ὡσ ἀληθῶσ, παρὰ τὸν ἀγαθὸν καὶ φρόνιμον θεόν, οἷ, ἂν θεὸσ θέλῃ, αὐτίκα καὶ τῇ ἐμῇ ψυχῇ ἰτέον, αὕτη δὲ δὴ ἡμῖν ἡ τοιαύτη καὶ οὕτω πεφυκυῖα ἀπαλλαττομένη τοῦ σώματοσ εὐθὺσ διαπεφύσηται καὶ ἀπόλωλεν, ὥσ φασιν οἱ πολλοὶ ἄνθρωποι;
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Φαίδων 442:1)
ἀλλ’ ἰτέον, ἔφη.
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Φαίδων 575:1)
τὸ δ’ ἐπὶ τούτοισ τέλοσ, εἰσ θείαν γένεσιν ἅμα καὶ τὴν τῶν ὁρατῶν καλλίστην τε καὶ θειοτάτην φύσιν ἰτέον, ὅσην ἀνθρώποισ θεὸσ ἔδωκεν κατιδεῖν, ἣν οὔποτε ἄνευ τῶν νῦν διειρημένων μὴ κατιδὼν ἐπεύξηταί τισ ῥᾳστώνῃ παραλαβεῖν.
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Ἐπίνομις 125:2)
διὰ γὰρ ταύτησ φαμὲν ἰτέον εἶναι τὸν προκεχειρισμένον ἐν τῷ νῦν λόγον ὑφ’ ἡμῶν, μέχριπερ ἂν πρὸσ τὸν θεὸν ἀφίκηται.
(플라톤, Laws, book 1 113:3)
ὁποῖα δὲ ᾄδων ἄν τισ καὶ ὀρχούμενοσ ἀμφότερα ταῦτα πράττοι, τὸ μὲν τῶν τύπων εἴρηται καὶ καθάπερ ὁδοὶ τέτμηνται καθ’ ἃσ ἰτέον, προσδοκῶντα καὶ τὸν ποιητὴν εὖ λέγειν τὸ ‐ Τηλέμαχ’, ἄλλα μὲν αὐτὸσ ἐνὶ φρεσὶ σῇσι νοήσεισ,ἄλλα δὲ καὶ δαίμων ὑποθήσεται·
(플라톤, Laws, book 7 97:2)
τόδε, ὡσ οὔπω διείρηκέ σοι πότερον εἰσ ἀκρίβειαν τοῦ μαθήματοσ ἰτέον τὸν μέλλοντα πολίτην ἔσεσθαι μέτριον ἢ τὸ παράπαν οὐδὲ προσοιστέον·
(플라톤, Laws, book 7 135:3)
ἰτέον ἄρα ἐπί τινα ἀκριβεστέραν παιδείαν τῆσ ἔμπροσθεν.
(플라톤, Laws, book 12 165:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION