헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ προσῆν τῷ ὁρ́κῳ ἀρὰ ἰσχυρά.
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 1152)
καὶ ταῦθ’ ὁ μὲν ἐξωνούμενοσ οὐκ ἠδίκει, πρὸ γὰρ τῶν ὁρ́κων καὶ τῶν συνθηκῶν ἀνεμέσητον ἦν αὐτῷ πράττειν τὰ συμφέροντα, οἱ δ’ ἀποδόμενοι καὶ κατακοινωνήσαντεσ τὰ τῆσ πόλεωσ ἰσχυρὰ μεγάλησ ὀργῆσ ἦσαν ἄξιοι.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 661)
ὅτι μὲν γὰρ ἐπὶ τῶν νυνὶ καιρῶν οἱ πολλοὶ τοῖσ ὀλίγοισ προί̈εσθε τὰ τῆσ δημοκρατίασ ἰσχυρά, οὐκ ἐπαινῶ·
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 234 1:2)
τί δῆτα πρὸσ ταῦτ’ ἄλοχοσ ἰσχυρὰ Διόσ;
(아이스킬로스, 탄원하는 여인들, episode 7:9)
καὶ θάρσοσ ἦν ἀμφοτέροισ αὐτίκα καὶ ἐλπὶσ ἰσχυρά, τοσῶνδε στρατηγοῦσιν.
(아피아노스, The Civil Wars, book 4, chapter 12 1:5)
τὸ δὲ μέγιστον εἰδέναι χρή, ὅτι ὅταν ᾖ μὴ ἰσχυρὰ ζητήματα ἐξ ἑκατέρων τῶν μερῶν, ἀλλ’ ὑπάρχῃ θατέροισ μὴ πρόδηλα αὐτὰ εἶναι, ὁ δὲ ὡσ ἐπὶ ὁμολογουμένοισ σχεδὸν τοῖσ ζητήμασι συνάγει τὸν λόγον, οἱο͂́σ ἐστιν ὁ κατὰ Μειδίου.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ σφοδρότητοσ. 6:2)
δεῖ δὲ πολλάκισ καὶ τὰ νοήματα μὴ πάντα ἰσχυρὰ εἶναι, ὥσπερ καὶ τὰ τῶν πολιτικῶν λόγων, ἀλλ’ ἔνια καὶ ὑφειμένωσ τιθέναι, καὶ τὰ ἥττω δοκοῦντα εἶναι, ἔνια δέ, εἰ οἱο͂́ν τε, ὡσ καὶ γέλωτοσ ἄξια ἂν φανείη, ὡσ καὶ ἐν τῷ Συμποσίῳ εὐθὺσ ἐν ἀρχῇ τοῦ λόγου φησὶν ἀλλ’ ἔμοιγε δοκεῖ τῶν καλῶν ἢ τῶν ἀγαθῶν ἀνδρῶν οὐ μόνον τὰ μετὰ σπουδῆσ πραττόμενα ἀξιομνημόνευτα εἶναι, ἀλλὰ καὶ τὰ ἐν ταῖσ παιδιαῖσ ἤθουσ ἐχόμενόν ἐστι τὸ νόημα, ὅτι δεῖ καὶ τὰ μετὰ παιδιᾶσ πραττόμενα τῶν καλῶν τε κἀγαθῶν ἀνδρῶν ἀποδέχεσθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., chapter 2 7:1)
καὶ οὕτω δὴ τό τε στῆθοσ ψύχεται ψύξιν δεινὴν καὶ βὴξ ἐπιγίγνεται πυκνή τε καὶ ἰσχυρὰ, καὶ ἀπορίᾳ εἰχόμην, καὶ ὁ θεὸσ σημαίνει φθόην εἶναι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι γ# 4:2)
κατεκείμην ἐπ’ ἀρίστῳ, καὶ ἐπῆλθε τῆσ κεφαλῆσ ἀλγήματα ἰσχυρὰ καὶ δεινὰ, καὶ τὸ πρόσωπον κατετείνετο, καὶ τὰ χείλη συνεκέκλειτο, καὶ ἦν ἀπορία πολλή.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι γ# 5:4)
‐ καὶ γὰρ ὡσ ὑπ’ ἐλαττόνων ἐδόκουν ὑβρίζεσθαι καὶ ὡσ οὐχὶ δικαίωσ ἐμισοῦντο καὶ ὡσ οὐκ ἔπειθον προκαλούμενοι καὶ ἄλλα τοιαῦτ’ ἴσωσ εἴποιεν ἂν, οὐκ ἰσχυρὰ λέγοντεσ οὐδ’ ἀποχρῶντα, φημὶ κἀγὼ, ὅμωσ δ’ ἔχουσιν ἀναισχυντῆσαι ‐ ἡμῖν δ’ οὐδὲ λόγοσ καταλείπεται τὸ μὴ ταῦτ’ ἔσεσθαι δεδρακότασ ὧν αὐτοὶ κατεψηφίσμεθα καὶ ἃ διωρίσμεθα μὴ δεῖν ἐν τοῖσ Ἕλλησι γίγνεσθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ὑπὲρ τῆσ πρὸσ Ἀθηναίουσ εἰρήνης 3:7)
ἀλλὰ καὶ ταῦτα ὑπὸ τῆσ ἀνοίασ καθ’ αὑτῶν ἰσχυρὰ ποιοῦσιν οἱ πολλοί.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδίοισ περὶ ὁμονοίας 5:4)
οὐ γὰρ ἃ καὶ τελευτᾶν ὡραῖον ἤδη νομίζων εἶναι καὶ χαλεπὸν τὰσ πολλὰσ διαβολὰσ ἐξελεῖν ἐκ πολλοῦ καὶ ὑπὸ πολλῶν συνειλεγμένασ ὕστερον εἶπεν, οὐ ταῦτ’ ἐστὶν ἰσχυρὰ τεκμήρια τῆσ ἐκείνου γνώμησ, ἀλλ’ ἃ κωλύειν ἢ μὴ κύριοσ ὢν ἐφαίνετο ποιῶν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 71:2)
ὁρῶμεν δὲ δή που καὶ τοὺσ παλαιστὰσ οὐκ εἰσ τὰ τῶν ἀντιπάλων ἰσχυρὰ συγκαθιέντασ, οὐδ’ ἐξεπίτηδεσ καθ’ αὑτῶν παρέχοντασ λαβὰσ, ἀλλ’ ἀπὸ τούτων μὲν ὡσ οἱο͂́ν τε μάλιστα ἀποχωροῦντασ, τοῖσ δὲ αὑτῶν πλεονεκτήμασι χρῆσθαι πειρωμένουσ καὶ τὴν νίκην ἀπὸ τούτων διώκοντασ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 27:3)
διὸ καὶ τὸν ἔρωτα πολλοὶ ἀκούσιον τιθέασιν, καὶ θυμοὺσ ἐνίουσ καὶ τὰ φυσικά, ὅτι ἰσχυρὰ καὶ ὑπὲρ τὴν φύσιν·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 150:3)
ἀλλ’ εἰ δή, ἂν ἰσχυρὰ ᾖ ἡ ἐπιθυμία, στρέψει καὶ λογιεῖται τἀναντία ἡ σφι, δῆλον ὅτι, κἂν ἐν μὲν τούτῳ ἀρετή, ἐν δὲ τῷ λόγῳ ἄγνοια ᾖ, ἕτεραι μεταποιοῦνται.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 8 9:7)

SEARCH

MENU NAVIGATION