헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ ἔγωγε, ἐπειδὰν προσστῶ πρὸσ τὸ δικαστήριον καὶ ἀκροάσωμαι τῶν ἀγωνιζομένων, ὁρῶ ὅτι ἀεὶ τὸ αὐτὸ παρ’ ὑμῖν ἰσχύει.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 773)
οὐ γὰρ πρότερον ἡ κατηγορία παρὰ τοῖσ ἀκούουσιν ἰσχύει, πρὶν ἂν ὁ φεύγων ἀπολογίασ τυχὼν ἀδυνατήσῃ τὰσ προειρημένασ αἰτίασ ἀπολύσασθαι.
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 23)
ὁρ́κοσ γὰρ οὔτι Ζηνὸσ ἰσχύει πλέον.
(아이스킬로스, 에우메니데스, episode 2:2)
τόδε γὰρ ἰσχύει τὸ Λάτιον.
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 4 3:2)
ἀλλ’ ὥσπερ τὰ ὕδατα ὅσα μαντικὰ καὶ πνεύματα αὐτόθεν ἰσχύει, οὕτωσ καὶ οὗτοσ ὁ χῶροσ ὥσπερ ἀνιέναι δοκεῖ τὴν τοῦ δικαίου γνῶσιν ἐναργῆ καὶ τῆσ παρὰ τοῖσ θεοῖσ ὡσ δυνατὸν ἐγγυτάτω.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 17:10)
καὶ τοῦθ’ οὕτωσ ἰσχύει διὰ τέλουσ ὥστε καὶ ἐν αὐτοῖσ τοῖσ ἄθλοισ, προσθήσω δ’ ὅτι καὶ τοῖσ αὐτοῦ τοῦ τάχουσ, οὐ τοῖσ ἐπὶ τῆσ ἀρχῆσ ἐξενεγκοῦσιν ἀποδίδοται τὸ σύμβολον, ἀλλὰ τοῖσ παρελθοῦσι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 2:1)
ἐν μὲν οὖν ταῖσ μικραῖσ ὑπεροχαῖσ εἰκότωσ γίνονται ἀμφισβητήσεισ τὸ γὰρ μικρὸν ἐνιαχοῦ οὐδὲν ἰσχύει, ὥσπερ ἐν ξύλου σταθμῷ, ἀλλ’ ἐν χρυσίῳ·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 103:3)
ἡλίκην δὲ ἰσχὺν ἔχει τὸ σύνηθεσ οἱ νόμοι δηλοῦσιν, ἐν οἷσ τὰ μυθώδη καὶ παιδαριώδη μεῖζον ἰσχύει τοῦ γινώσκειν περὶ αὐτῶν διὰ τὸ ἔθοσ.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 2 34:2)
ὁ δὲ λόγοσ καὶ ἡ διδαχὴ μή ποτ’ οὐκ ἐν ἅπασιν ἰσχύει, ἀλλὰ δεῖ προδιειργάσθαι τοῖσ ἔθεσι τὴν τοῦ ἀκροατοῦ ψυχὴν πρὸσ τὸ καλῶσ χαίρειν καὶ μισεῖν, ὥσπερ γῆν τὴν θρέψουσαν τὸ σπέρμα.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 10 132:1)
πρὸσ δὲ τὸ τὰσ ἀρετὰσ τὸ μὲν εἰδέναι οὐδὲν ἢ μικρὸν ἰσχύει, τὰ δ’ ἄλλα οὐ μικρὸν ἀλλὰ τὸ πᾶν δύναται, ἅπερ ἐκ τοῦ πολλάκισ πράττειν τὰ δίκαια καὶ σώφρονα περιγίνεται.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 2 41:2)
πόλιν δ’ ἣν ὑπείληφεν, ὃσ ἂν τῶν Ἑλλήνων ἄρχειν ἀεὶ βούληται, μόνην ἂν ἐναντιωθῆναι καὶ τῆσ πάντων ἐλευθερίασ προστῆναι, οὐ μὰ Δί’ ἐκ τῶν ὠνίων, εἰ καλῶσ ἔχει, δοκιμάζειν δεῖ, ἀλλ’ εἰ συμμάχων εὐνοίᾳ πιστεύει, εἰ τοῖσ ὅπλοισ ἰσχύει, ταῦθ’ ὑπὲρ τῆσ πόλεωσ δεῖ σκοπεῖν·
(데모스테네스, Speeches, Κατὰ Φιλίππου Δ 59:2)
οὕτωσ ἡ παραυτίχ’ ἡδονὴ καὶ ῥᾳστώνη μεῖζον ἰσχύει τοῦ ποθ’ ὕστερον συνοίσειν μέλλοντοσ.
(데모스테네스, Speeches, Κατὰ Φιλίππου Β 33:2)
ὥσ γ’ ἐμοὶ φαίνεται, ἀλλ’ ὁρῶν ὅτι τὰσ αἰτίασ καὶ τὰσ διαβολάσ, αἷσ ἐκ τοῦ πρότεροσ λέγειν ὁ διώκων ἰσχύει, οὐκ ἔνι τῷ φεύγοντι παρελθεῖν, εἰ μὴ τῶν δικαζόντων ἕκαστοσ ὑμῶν τὴν πρὸσ τοὺσ θεοὺσ εὐσέβειαν φυλάττων καὶ τὰ τοῦ λέγοντοσ ὑστέρου δίκαια εὐνοϊκῶσ προσδέξεται, καὶ παρασχὼν αὑτὸν ἴσον καὶ κοινὸν ἀμφοτέροισ ἀκροατὴν οὕτω τὴν διάγνωσιν ποιήσεται περὶ ἁπάντων.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 10:1)
καὶ τοῦθ’ οὕτω τὸ δίκαιον ἐν πᾶσιν ἰσχύει, ὥστ’ ἐὰν ἑλών τισ ἀκουσίου φόνου καὶ σαφῶσ ἐπιδείξασ μὴ καθαρόν, μετὰ ταῦτ’ αἰδέσηται καὶ ἀφῇ, οὐκέτ’ ἐκβαλεῖν κύριοσ τὸν αὐτόν ἐστιν.
(데모스테네스, Speeches 31-40, Παραγραφὴ πρὸσ Πανταίνετον 90:1)
εἶθ’ ὑπὲρ μὲν ψυχῆσ καὶ τῶν μεγίστων οὕτωσ ἰσχύει καὶ μένει τὸ ἀφεῖναι, ὑπὲρ δὲ χρημάτων καὶ ἐλαττόνων ἐγκλημάτων ἄκυρον ἔσται;
(데모스테네스, Speeches 31-40, Παραγραφὴ πρὸσ Πανταίνετον 91:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION