헬라어 문장 내 검색 Language

φιλεῖ δὲ τίκτειν Ὕβρισ μὲν παλαιὰ νεά‐ ζουσαν ἐν κακοῖσ βροτῶν ὕβριν τότ’ ἢ τόθ’, ὅτε τὸ κύρ‐ ιον μόλῃ φάοσ τόκου, δαίμονά τε τὰν ἄμαχον ἀπόλεμ‐ ον, ἀνίερον Θράσοσ, μελαί‐ νασ μελάθροισιν Ἄτασ, εἰδομένασ τοκεῦσιν.
(아이스킬로스, 아가멤논, choral, strophe 4 1:1)
σύ τοι τάχ’ οὐκ ἔχουσα τῆσ δίκησ τέλοσ ἐμῇ τὸν ἰὸν οὐδὲν ἐχθροῖσιν βαρύν.
(아이스킬로스, 에우메니데스, episode 10:13)
ἐγὼ δ’ ἄτιμοσ ἁ τάλαινα βαρύκοτοσ ἐν γᾷ τᾷδε, φεῦ, ἰὸν ἰὸν ἀντιπενθῆ μεθεῖσα καρδίασ, σταλαγμὸν χθονὶ ἄφορον·
(아이스킬로스, 에우메니데스, choral, strophe 12)
ἐγὼ δ’ ἄτιμοσ ἁ τάλαινα βαρύκοτοσ ἐν γᾷ τᾷδε, φεῦ, ἰὸν ἰὸν ἀντιπενθῆ μεθεῖσα καρδίασ, σταλαγμὸν χθονὶ ἄφορον·
(아이스킬로스, 에우메니데스, choral, antistrophe 12)
ὃσ τῇ γ’ ἀντιάσειε, φέρεσκέ μιν αἴσιμον ἦμαρ, πρίν γέ οἱ ἰὸν ἐφῆκε ἄναξ ἑκάεργοσ Ἀπόλλων καρτερόν·
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἀπόλλωνα [Δήλιον], [Εἲσ Ἀπόλλωνα Πύθιον] 20:5)
ὦκα δ’ ὑπὸ φλιὴν προδόμῳ ἔνι τόξα τανύσσασ ἰοδόκησ ἀβλῆτα πολύστονον ἐξέλετ’ ἰόν.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 3 5:14)
ἀλλὰ μὲν ᾧ τὰ πρῶτα μελάγχιμον ἰὸν ἐνείη ζωόντων, ὅσα γαῖα φερέσβιοσ ἔμπνοα βόσκει, οὐδ’ ὁπόσον πήχυιον ἐσ Αἴδα γίγνεται οἶμοσ, οὐδ’ εἰ Παιήων, εἴ μοι θέμισ ἀμφαδὸν εἰπεῖν, φαρμάσσοι, ὅτε μοῦνον ἐνιχρίμψῃσιν ὀδοῦσιν.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 4 24:16)
ἔλεγεν οὖν, εὑρεθείσησ τῆσ μαχαίρασ εἰ ξύων τὸν ἰὸν ἐπὶ ἡμέρασ δέκα Ἰφίκλῳ δῷ πιεῖν, παῖδα γεννήσειν.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 1, chapter 9 12:13)
ταῦτα μαθὼν παρ’ αἰγυπιοῦ Μελάμπουσ τὴν μὲν μάχαιραν εὑρ͂ε, τῷ δὲ Ἰφίκλῳ τὸν ἰὸν ξύσασ ἐπὶ ἡμέρασ δέκα δέδωκε πιεῖν, καὶ παῖσ αὐτῷ Ποδάρκησ ἐγένετο.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 1, chapter 9 12:14)
Τήλεφοσ δὲ ἐκ τῆσ Μυσίασ, ἀνίατον τὸ τραῦμα ἔχων, εἰπόντοσ αὐτῷ τοῦ Ἀπόλλωνοσ τότε τεύξεσθαι θεραπείασ, ὅταν ὁ τρώσασ ἰατρὸσ γένηται, τρύχεσιν ἠμφιεσμένοσ εἰσ Ἄργοσ ἀφίκετο, καὶ δεηθεὶσ Ἀχιλλέωσ καὶ ὑπεσχημένοσ τὸν εἰσ Τροίαν πλοῦν δεῖξαι θεραπεύεται ἀποξύσαντοσ Ἀχιλλέωσ τῆσ Πηλιάδοσ μελίασ τὸν ἰόν.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book E, chapter 3 27:1)
ἢν δὲ ἐπὶ μᾶλλον βαθέα γίγνηται, καὶ τὰ χείλεα τῶν ἕλκεων ἀπηνέα ἢ τρηχέα, ἰχώρ τισ κακώδησ, καὶ πόνοσ τῶν πρόσθεν μέζων, ἀνεσθίει δὲ τὴν ὑστέρην τὸ ἕλκοσ· ἐξήκει δέ κοτε καὶ ἀπολυθέντι σαρκίον · μὴ εἰσ ὠτειλὴν ἰὸν μήκιστον κτάνει τόδε, ἢ χρόνιον γίγνεται κάρτα.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.280)
μυρίαι δὲ καὶ ἄλλοισι ἄλλαι πείρῃ ἐάσι πισταί· ἄρισται δὲ ὁκόσαι ὄξοσ ἴσχουσι καὶ ἰτέησ φύλλων χυλὸν, ἠδὲ καὶ ἄσφαλτον, καὶ ἰὸν, καὶ στυπτηρίην, καὶ λιβανωτὸν, καὶ σμύρνην, καὶ χαλκὸν κεκαυμένον καὶ λεπίδα, καὶ ὁκόσαι τοιαῖδε ἐπὶ τοῖσι ἐμπλάστροισι· ἢ ἔρια τὰ πινόεντα, ἢ οἱ σπόγγοι ἐν βραχέϊ δευθέντεσ ὄξεϊ· ἢν δὲ τὴν τάνυσιν τῶν ἐμπλάστρων μὴ φέρωσι, ἐπίθεμα ποιέειν· φοίνικεσ οἱ πίονεσ ἐν οἴνῳ μέλανι αὐστηρῷ δευθέντεσ ἐσ μᾶζαν τρίβονται· ἔπειτα ἀκακίη ἐμπάσσεται λείη καὶ σίδια· ἐγχρισθέντα δὲ ἐσ τρύχιον κατὰ τοῦ θώρηκοσ τίθεται.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ια’. Θεραπεία Σατυριάσεωσ.59)
οὐ μόνον γὰρ διαμαρτάνουσι τῷ προστιθέναι τοιαῦτα ὧν ἀφαιρουμένων ἔτι ἔσται ἥλιοσ, ὥσπερ τὸ περὶ γῆν ἰὸν ἢ νυκτικρυφέσ ἂν γὰρ στῇ ἢ φανῇ, οὐκέτι ἔσται ἥλιοσ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 242:5)
"ἰόν,1 Διὸσ ἄνθοσ, ἴφυον, φλόγα, ἡμεροκαλλέσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 272)
"συμπλέκουσι γὰρ καὶ τοῦτ’ ἔνιοι εἰσ τοὺσ στεφάνουσ, ἐπὶ τούτοισ ἥ τε οἰνάνθη καὶ τὸ μέλαν ἰόν καὶ τῶν ἀγρίων ὅ τε ἑλίχρυσοσ καὶ τῆσ ἀνεμώνησ ἡ λειμωνία καλουμένη καὶ ξίφιον καὶ ὑάκινθοσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 275)

SEARCH

MENU NAVIGATION