헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἔστι μὲν οὖν Ἀλκιβιάδου μήτε αὐτὸν τῶν νόμων καὶ τῶν ὁρ́κων φροντίζειν, ὑμᾶσ τε παραβαίνειν ἐπιχειρεῖν διδάσκειν, καὶ τοὺσ μὲν ἄλλουσ ἐκβάλλειν καὶ ἀποκτείνειν ἀνηλεῶσ, αὐτὸν δὲ ἱκετεύειν καὶ δακρύειν οἰκτρῶσ.
(안도키데스, 연설, Ἀνδοκίδου κατὰ Ἀλκιβιάδου 60:1)
Οἱ Σεγεστανοὶ δὲ πᾶσαν πολιορκίαν ὑποστάντεσ ἡμέρᾳ τριακοστῇ κατὰ κράτοσ ἐλήφθησαν, καὶ τότε πρῶτον ἤρξαντο ἱκετεύειν.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 4 9:1)
ἄνδρα ἐλθεῖν πρεσβύτην Χρύσην ὀνόματι εἰσ τὸ στρατόπεδον τῶν Ἀχαιῶν, Ἀπόλλωνοσ ἱερέα, θυγατέρα αἰχμάλωτον λυσόμενον, οὖσαν παρὰ τῷ Ἀγαμέμνονι, σκῆπτρον δὲ δὴ χρυσοῦν ἔχοντα καὶ περὶ τῷ σκήπτρῳ στέμματα τοῦ θεοῦ, κομίζειν δὲ καὶ ἄποινα οὐκ ὀλίγιστα [τὰ δὲ] εἰσ τοὺσ Ἀχαιοὺσ ἱκετεύειν πάντασ μέν, διαφερόντωσ δὲ τοὺσ Ἀτρείδασ, συνευχόμενον ἐκείνοισ μὲν ἑλεῖν τὴν Τροίαν καὶ σωθῆναι οἴκαδε, αὑτῷ δὲ ὑπάρξαι λύσασθαι τὴν κόρην, πάντωσ δὲ προσήκειν αὐτοῖσ αἰδεσθῆναι τὸν θεόν.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, παράφρασισ. 2:8)
καὶ ἔδει τὸ γόνυ τὸ δεξιὸν κλίναντα ἱκετεύειν τε καὶ καλεῖν Λύσιον τὸν θεόν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι δ# 10:8)
ταῦτα καὶ τοὺσ τετελευτηκότασ ὑμῶν νομίζετε δεῖσθαι πατέρασ καὶ ἀδελφοὺσ καὶ τοὺσ ἄλλουσ οἰκείουσ καὶ ἱκετεύειν πρὸσ τῆσ ἑαυτῶν μνήμησ καὶ τοῦ λοιποῦ τῆσ πόλεωσ ἐδάφουσ, εἴ τι χαρίζεσθαι βούλεσθε αὐτοῖσ, μὴ περιιδεῖν τὸ τῆσ Ῥόδου καθάπαξ ὄνομα ἀπελθὸν ἐξ ἀνθρώπων, ἀλλ’ ἐπαμῦναι καὶ ἀναστῆσαι καθ’ ὅσον δύνασθε.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδιακός 18:7)
καίτοι πρὸσ θεῶν εἴ σε σύμβουλον τότε ὁ Ἰφικράτησ παρεκαθίσατο μέλλων ἀπολογήσεσθαι, πότερον αὐτῷ συνεβούλευσασ τοῦτον ἀπολογεῖσθαι τὸν τρόπον, ἢ πεσόντα εἰσ γόνυ ἱκετεύειν τοὺσ δικαστάσ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 21:5)
βουλόμενοσ δὴ μηδεμίαν πρόφασιν τοῦ τὰ κοινὰ κακῶσ ἔχειν ὑπολιπεῖν, τοὺσ μετὰ τῶν νόμων κρίσει καὶ δικαστηρίῳ μὴ δίκαια ποιεῖν ἐγνωσμένουσ οὐκ ᾤετο δεῖν τῆσ εὐηθείασ τῆσ ὑμετέρασ ἀπολαύειν, τὸ δεῖσθαι καὶ μετὰ συμφορᾶσ ἱκετεύειν ἔχοντασ ἀφορμήν, ἀλλ’ ὅλωσ ἀπεῖπεν μήτ’ αὐτῷ μήτ’ ἄλλῳ μηδενὶ μήθ’ ἱκετεύειν μήτε λέγειν ὑπὲρ τῶν τοιούτων, ἀλλὰ ποιεῖν τὰ δίκαια σιγῇ.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Τιμοκράτους 72:1)
εἰ τοίνυν ἱκετεύειν οὐκ ἔξεστιν, ἦ που νόμον γ’ ἐπίταγμ’ ἔχοντ’ εἰσφέρειν;
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Τιμοκράτους 73:4)
νομίζετε δὴ τὸν παῖδα τοῦτον, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, ἱκετηρίαν ὑμῖν προκεῖσθαι ὑπὲρ τῶν τετελευτηκότων Ἁγνίου καὶ Εὐβουλίδου καὶ τῶν ἄλλων τῶν ἀπὸ τοῦ Ἁγνίου, καὶ ἱκετεύειν αὐτοὺσ ὑμᾶσ τοὺσ δικαστάσ, ὅπωσ μὴ ἐξερημωθήσεται αὐτῶν ὁ οἶκοσ ὑπὸ τῶν μιαρῶν τούτων θηρίων, οἵ εἰσιν ἐκ τοῦ Στρατίου οἴκου, ἐν δὲ τῷ Ἁγνίου οὐδεπώποτ’ ἐγένοντο·
(데모스테네스, Speeches 41-50, Πρὸσ Μακάρτατον περὶ Ἁγνίου Κλήρου 127:1)
ἐκεῖνοσ γὰρ οὐ μόνον μορφὴνἐγγύτατα τῆσ δημιουργίασ ἐμιμήσατο, χαίτασ τε ὀνομάζων τοῦ θεοῦ, ἔτι δὲ ἀνθερεῶνα εὐθὺσ ἐν ἀρχῇ τῆσ ποιήσεωσ, ὅτε φησὶν ἱκετεύειν τὴν Θέτιν ὑπὲρ τιμῆσ τοῦ παιδόσ·
(디오, 크리소토모스, 연설, Ὀλυμπικὸσ ἢ περὶ τῆσ πρώτησ τοῦ θεοῦ ἐννοίας 80:2)
‐ Πότερον οὖν οἰώμεθα τὸν Χρύσην ἀκούσησ τῆσ θυγατρὸσ εἰσ τὸ στρατόπεδον ἐλθεῖν μετὰ λύτρων ἅμα τὰ στέμματα κομίζοντα τοῦ θεοῦ καὶ τὸ πλῆθοσ ἱκετεύειν καὶ τοὺσ βασιλέασ ἀφιέναι αὐτήν, ἢ τοὐναντίον ἐκείνησ δεομένησ τοῦ πατρόσ, εἴ τι δύναιτο, βοηθεῖν;
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΧΡΥΣΗΙΣ. 5:8)
ἱκετεύειν οὖν τρέπεται τὸν θεὸν μεταβαλεῖν τὸ ὕδωρ ἐκ τῆσ παρούσησ κακίασ καὶ πότιμον αὐτοῖσ παρασχεῖν.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 3 9:2)
τῆσ δὲ πιεῖν ὕδωρ φαμένησ, λυπουμένησ δ’ ἐπὶ παίδων ἀπορίᾳ τὸν θεὸν ἱκετεύειν, θαρσεῖν παρεκελεύετο παρέξειν αὐτῇ παῖδασ τὸν θεὸν καταγγέλλων.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 5 446:2)
" καὶ ταῦτα εἰπόντοσ πρὸσ τὸ πλῆθοσ τοῦ Σαμουήλου βρονταῖσ σημαίνει τὸ θεῖον καὶ ἀστραπαῖσ καὶ χαλάζησ καταφορᾷ τὴν τοῦ προφήτου περὶ πάντων ἀλήθειαν, ὡσ τεθαμβηκότασ αὐτοὺσ καὶ περιδεεῖσ γινομένουσ ἁμαρτεῖν τε ὁμολογεῖν καὶ κατ’ ἄγνοιαν εἰσ τοῦτο προπεσεῖν, καὶ ἱκετεύειν τὸν προφήτην ὡσ πατέρα χρηστὸν καὶ ἐπιεικῆ τὸν θεὸν αὐτοῖσ εὐμενῆ καταστῆσαι καὶ ταύτην ἀφεῖναι τὴν ἁμαρτίαν, ἣν πρὸσ οἷσ ἐξύβρισαν ἄλλοισ καὶ παρηνόμησαν προσεξειργάσαντο.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 6 122:1)
Τῶν δὲ προφητῶν δηλωσάντων τῷ Δαυίδῃ, ὅτι δι’ ὀργῆσ ἐστιν ὁ θεὸσ αὐτῷ, ἱκετεύειν ἤρξατο καὶ παρακαλεῖν εὐμενῆ γενέσθαι καὶ συγγινώσκειν ἡμαρτηκότι.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 7 394:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION