헬라어 문장 내 검색 Language

Ἀλέξανδρον δὲ πόρρω τοῦ ἱκανοῦ ἀνδρῶν ἀγαθῶν τὸν ἄριστον εἶναί τε καὶ δοκεῖν, καὶ βασιλέων τὸν βασιλικώτατον καὶ στρατηγῶν τὸν ἀξιοστρατηγότατον.
(아리아노스, Anabasis, book 4, chapter 11 5:2)
Ἀκηκόειν μὲν καὶ πρότερον πρὶν ὑμᾶσ ἰδεῖν πρὸ ἱκανοῦ περὶ τῆσ Χαριδήμου τελευτῆσ.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΧΑΡΙΔΗΜΟΣ. 1:2)
οἱ δὲ περὶ τὸν Εὐμενῆ θεωρήσαντεσ ἐξ ἱκανοῦ διαστήματοσ τῶν πολεμίων ἱππεῖσ καὶ δόξαντεσ εἶναι πλησίον ἅπασαν τὴν δύναμιν, τῆσ μὲν πορείασ ἐπέσχον, τὴν δὲ στρατιὰν διέτασσον, ὡσ αὐτίκα τῆσ παρατάξεωσ γενησομένησ.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 19, chapter 26 8:1)
ἄφνω δὲ καθ’ ἕτερον μέροσ τῆσ πόλεωσ ἐκχυθείσησ τῆσ δυνάμεωσ κατεσκευασμένησ καὶ πλήθουσ ἱκανοῦ πρὸσ ἓν παρακέλευσμα συναλαλάξαντοσ κατεπλάγησαν.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 20, chapter 60 6:2)
πάντων δὲ συνευδοκησάντων, καὶ δοθέντοσ ἱκανοῦ χρόνου εἰσ τὴν παρασκευὴν τῆσ κρίσεωσ, ὁ μὲν Θεμιστοκλῆσ μαθὼν τὴν Περσίδα διάλεκτον, καὶ ταύτῃ χρησάμενοσ κατὰ τὴν ἀπολογίαν, ἀπελύθη τῶν ἐγκλημάτων.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xi, chapter 57 5:1)
αἰγιαλοὺσ ἀλιμένουσ καὶ προσεχεῖσ, οὓσ τὸ Τυρρηνικὸν ποιεῖ πέλαγοσ, μικρὰ δὲ καὶ οὐκ ἄξια λόγου τὴν Ῥώμην ὠφελοῦντοσ διὰ τὸ μηθὲν ἐπὶ ταῖσ ἐκβολαῖσ ἔχειν φρούριον, ὃ τὰσ εἰσκομιζομένασ διὰ θαλάττησ καὶ καταγομένασ ἄνωθεν ἀγορὰσ ὑποδέξεταί τε καὶ ἀμείψεται τοῖσ ἐμπορευομένοισ, ἱκανοῦ δὲ ὄντοσ ἄχρι μὲν τῶν πηγῶν ποταμηγοῖσ σκάφεσιν εὐμεγέθεσιν ἀναπλεῖσθαι, πρὸσ αὐτὴν δὲ τὴν Ῥώμην καὶ θαλαττίαισ ὁλκάσι μεγάλαισ, ἐπίνειον ἔγνω κατασκευάζειν ἐπὶ ταῖσ ἐκβολαῖσ αὐτοῦ λιμένι χρησάμενοσ αὐτῷ τῷ στόματι τοῦ ποταμοῦ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 44 2:1)
ἢ σώματοσ οὐκ ἔτυχεσ ἱκανοῦ πράττειν, ὅσα βασιλεῖ προσῆκε, δι’ ἀσθένειάν τε καὶ ἀμορφίαν;
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 4, chapter 29 4:1)
χρόνου τε ἱκανοῦ γεγονότοσ Ἅρμαϊσ ὁ καταλειφθεὶσ ἐν Αἰγύπτῳ πάντα τἄμπαλιν οἷσ ἀδελφὸσ παρῄνει μὴ ποιεῖν ἀδεῶσ ἔπραττεν·
(플라비우스 요세푸스, Contra Apionem, Φλαί̈ου Ιὠσήπου περὶ ἀρχαιότητοσ Ιοὐδαίων λόγοσ α. 115:1)
σὺ δ’ ὑπ’ ἀηθείασ πλέον τοῦ ἱκανοῦ ἐμπιὼν οἴνου λεπτοῦ καὶ δριμέοσ, πάλαι τῆσ γαστρὸσ ἐπειγούσησ, πονηρῶσ ἔχεισ, καὶ οὔτε προεξαναστῆναί σοι καλὸν οὔτε μένειν ἀσφαλέσ.
(루키아노스, De mercede, (no name) 18:2)
ἀλλὰ μικρὸν πρὸ τῆσ τελευτῆσ, πρὸ ἐννέα σχεδόν που ἡμερῶν, πλεῖον, οἶμαι, τοῦ ἱκανοῦ ἐμφαγὼν ἤμεσέν τε τῆσ νυκτὸσ καὶ ἑάλω πυρετῷ μάλα σφοδρῷ.
(루키아노스, De morte Peregrini, (no name) 23:3)
ἐγὼ μὲν γὰρ ὅτι παράσιτοσ ὢν Δεινίου πλέον τοῦ ἱκανοῦ ἐμφαγὼν ἀπεπνίγην, οἶσθα·
(루키아노스, Dialogi mortuorum, Ζηνόφαντοσ καὶ Καλλιδημίδησ. 1:2)
ἅμα δὲ καὶ πεπώκει, οἶμαι, πλέον τοῦ ἱκανοῦ, τῶν παρόντων, ὡσ εἰκόσ, φιλοτησίασ προπινόντων, καὶ ἐδεδειπνήκει πλέον ἢ κατὰ γέροντα·
(루키아노스, Ἑρμότιμοσ, Λυκῖνος 23:7)
ἐν δὲ τοῖσ δείπνοισ αὐτοῖσ ἀμελήσαντεσ τοῦ ἐμπίπλασθαι καὶ γαστρίζεσθαι καὶ αὐτοί, ἐπειδὰν πλεῖον τοῦ ἱκανοῦ ἐμπίωσιν, ἢ παιδὸσ ὡραίου μεταξὺ ἀναδόντοσ τὸ ἔκπωμα ἔνυξαν τὴν χεῖρα ἢ παλλακῇ ἢ γαμετῇ γυναικὶ ἐπεχείρησαν·
(루키아노스, Saturnalia, letter 4 3:2)
Καὶ ἐκπορευομένου αὐτοῦ ἀπὸ Ιἐρειχὼ καὶ τῶν μαθητῶν αὐτοῦ καὶ ὄχλου ἱκανοῦ ὁ υἱὸσ Τιμαίου Βαρτίμαιοσ τυφλὸσ προσαίτησ ἐκάθητο παρὰ τὴν ὁδόν.
(ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ, chapter 10 52:2)
τοὺσ πολλοὺσ οὖν, ὦ Θεαίτητε, τῶν τότε ἀκουόντων ἆρ’ οὐκ ἀνάγκη χρόνου τε ἐπελθόντοσ αὐτοῖσ ἱκανοῦ καὶ προϊούσησ ἡλικίασ τοῖσ τε οὖσι προσπίπτοντασ ἐγγύθεν καὶ διὰ παθημάτων ἀναγκαζομένουσ ἐναργῶσ ἐφάπτεσθαι τῶν ὄντων, μεταβάλλειν τὰσ τότε γενομένασ δόξασ, ὥστε σμικρὰ μὲν φαίνεσθαι τὰ μεγάλα, χαλεπὰ δὲ τὰ ῥᾴδια, καὶ πάντα πάντῃ ἀνατετράφθαι τὰ ἐν τοῖσ λόγοισ φαντάσματα ὑπὸ τῶν ἐν ταῖσ πράξεσιν ἔργων παραγενομένων;
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Σοφιστής 111:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION