헬라어 문장 내 검색 Language

ὁ δ’ ἄνθρωποσ πρὸσ τῷ φύσει μεγαλόφρων εἶναι καὶ πάντων τῶν ἀπροαιρέτων καταφρονητικὸσ ἔτι κἀκεῖνο ἔσχηκε τὸ μὴ ἐρριζῶσθαι μηδὲ προσπεφυκέναι τῇ γῇ, ἀλλὰ ἄλλοτ’ ἐπ’ ἄλλουσ ἱέσθαι τόπουσ ποτὲ μὲν χρειῶν τινων ἐπειγουσῶν, ποτὲ δὲ καὶ αὐτῆσ τῆσ θέασ ἕνεκα.
(에픽테토스, Works, book 3, Περὶ τοῦ μὴ δεῖν προσπάσχειν τοῖσ οὐκ ἐφ’ ἡμῖν. 12:1)
πρὸσ τῇσι θύρῃσί τε γενέσθαι καὶ πρόκατε φρίκησ αὐτὸν ὑπελθούσησ ὀπίσω τὴν αὐτὴν ὁδὸν ἱέσθαι, καταθρώσκοντα δὲ τὴν αἱμασιὴν τὸν μηρὸν σπασθῆναι·
(헤로도토스, The Histories, book 6, chapter 134 3:2)
φασὶ δὲ ἕπεσθαι θηρευτὴν ἄνδρα ἐλάφῳ φευγούσῃ, καὶ τὴν μὲν ἐσ τὸ τέλμα ἱέσθαι, τὸν δὲ ἄνδρα τὸν θηρευτὴν ἐπακολουθοῦντα ὑπὸ τοῦ θυμοῦ κατόπιν τῆσ ἐλάφου νήχεσθαι·
(파우사니아스, Description of Greece, Ἀρκαδικά, chapter 22 13:1)
διὰ ταῦτα τὸ "ἰέναι" καὶ τὸ "ἱέσθαι" διὰ τοῦ ἰῶτα ἀπομιμεῖται, ὥσπερ γε διὰ τοῦ φεῖ καὶ τοῦ ψεῖ καὶ τοῦ σῖγμα καὶ τοῦ ζῆτα, ὅτι πνευματώδη τὰ γράμματα, πάντα τὰ τοιαῦτα μεμίμηται αὐτοῖσ ὀνομάζων, οἱο͂ν τὸ "ψυχρὸν" καὶ τὸ "ζέον" καὶ τὸ "σείεσθαι" καὶ ὅλωσ σεισμόν.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Κρατύλος 262:3)
διὸ τὸ μὲν Ἶσιν καλοῦσι παρὰ τὸ ἱέσθαι μετ’ ἐπιστήμησ καὶ φέρεσθαι, κίνησιν οὖσαν ἔμψυχον καὶ φρόνιμον.
(플루타르코스, De Iside et Osiride, section 60 1:2)
καθάπερ αὖ πάλιν τοῖσ ἀντιφωνοῦσιν ὀνόμασι λοιδορεῖσθαι τὸ κακόν, τὸ τὴν φύσιν ἐμποδίζον καὶ συνδέον καὶ ἴσχον καὶ κωλῦον ἱέσθαι καὶ ἰέναι κακίαν ἀπορίαν δειλίαν ἀνίαν προσαγορευόντων.
(플루타르코스, De Iside et Osiride, section 60 5:1)
ἐναντίοσ ἐπιτρέχων ἐχρεμέτιζε μέγα καὶ ἐνήλλετο καὶ κατεπάτει τοὺσ μὴ πρόσω ἱέσθαι μηδ’ ἀποφεύγειν φθάσαντασ.
(플루타르코스, De sollertia animalium, chapter, section 14 9:1)
ταῦτα δ’ εἰπὼν καὶ θαρρεῖν κελεύσασ τόν τε ποταμὸν διέβαινε καὶ πρῶτοσ ἐπὶ τοὺσ πολεμίουσ ἡγεῖτο, θώρακα μὲν ἔχων σιδηροῦν φολιδωτὸν ἀποστίλβοντα, κροσσωτὴν δὲ ἐφεστρίδα, τὸ δὲ ξίφοσ αὐτόθεν ὑποφαίνων γυμνόν, ὡσ εὐθὺσ εἰσ χεῖρασ ἱέσθαι δέον ἑκηβόλοισ ἀνδράσι καὶ συναιρεῖν τὴν διατοξεύσιμον χώραν τῷ τάχει τῆσ ἐπαγωγῆσ.
(플루타르코스, Lucullus, chapter 28 1:1)
κράτιστον, ὦ Χειρίσοφε, ἡμῖν ἱέσθαι ὡσ τάχιστα ἐπὶ τὸ ἄκρον·
(크세노폰, Anabasis, Κύρου Ἀναβάσεωσ Γ, chapter 4 43:2)
οἱ δ’ αὖ Κερασούντιοι ὡσ εἶδον ὁρμῶντασ καθ’ αὑτούσ, σαφῶσ νομίζοντεσ ἐπὶ σφᾶσ ἱέσθαι, φεύγουσι δρόμῳ καὶ ἐμπίπτουσιν εἰσ τὴν θάλατταν.
(크세노폰, Anabasis, Κύρου Ἀναβάσεωσ Ε, chapter 7 27:1)
σιτοποιεῖσθαί τε γὰρ ἀνάγκη ἀμφοτέρουσ, κοιμᾶσθαί τε ἀνάγκη ἀμφοτέρουσ καὶ ἑώθεν ἐπὶ τὰ ἀναγκαῖα σχεδὸν ἅμα πάντασ ἱέσθαι, καὶ ταῖσ ὁδοῖσ ὁποῖαι ἂν ὦσι τοιαύταισ ἀνάγκη χρῆσθαι.
(크세노폰, Cyropaedia, Κύρου Παιδείασ Α, chapter 6 42:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION