헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

πρῶτον μὲν γὰρ περὶ τῆσ σωφροσύνησ τῶν παίδων τῶν ἡμετέρων ἐνομοθέτησαν, καὶ διαρρήδην ἀπέδειξαν, ἃ χρὴ τὸν παῖδα τὸν ἐλεύθερον ἐπιτηδεύειν, καὶ ὡσ δεῖ αὐτὸν τραφῆναι, ἔπειτα δεύτερον περὶ τῶν μειρακίων, τρίτον δ’ ἐφεξῆσ περὶ τῶν ἄλλων ἡλικιῶν, οὐ μόνον περὶ τῶν ἰδιωτῶν, ἀλλὰ καὶ περὶ τῶν ῥητόρων.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 71)
πρῶτον μὲν γὰρ διέξειμι πρὸσ ὑμᾶσ τοὺσ νόμουσ οἳ κεῖνται περὶ τῆσ εὐκοσμίασ τῶν παίδων τῶν ὑμετέρων, ἔπειτα δεύτερον τοὺσ περὶ τῶν μειρακίων, τρίτον δ’ ἐφεξῆσ τοὺσ περὶ τῶν ἄλλων ἡλικιῶν, οὐ μόνον περὶ τῶν ἰδιωτῶν, ἀλλὰ καὶ περὶ τῶν ῥητόρων·
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 82)
ἔπειθ’ ὑμεῖσ, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, Σωκράτην μὲν τὸν σοφιστὴν ἀπεκτείνατε, ὅτι Κριτίαν ἐφάνη πεπαιδευκώσ, ἕνα τῶν τριάκοντα τῶν τὸν δῆμον καταλυσάντων, Δημοσθένησ δ’ ὑμῖν ἑταίρουσ ἐξαιρήσεται, ὁ τηλικαύτασ τιμωρίασ λαμβάνων παρὰ τῶν ἰδιωτῶν καὶ δημοτικῶν ἀνθρώπων ὑπὲρ τῆσ ἰσηγορίασ, ᾧ παρακεκλημένοι τινὲσ τῶν μαθητῶν ἥκουσιν ἐπὶ τὴν ἀκρόασιν·
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 1731)
ἄδικον γὰρ οὐδὲν τοῦτο ἐσ τὸν Καίσαρα ἔσται, τεθνεῶτά τε ἤδη καὶ οὐκ ἂν εἰπόντα ἄδικον εἶναι, εἰ καὶ ζῶν ᾐτεῖτο τοὺσ λογισμούσ, ἐπεὶ καὶ τῶν ἰδιωτῶν πολλοῖσ ἀμφισβητοῦσί σοι καθ’ ἕνα τῆσ οὐσίασ οὐκ ἀδήριτον αὐτὴν ἔχων γνώσῃ.
(아피아노스, The Civil Wars, book 3, chapter 2 12:2)
ἐστράτευον δὲ ὅμωσ ἐκ τῶν ὑπολοίπων ὀκτακισχιλίουσ, καὶ Κεντήνιον αὐτοῖσ τινὰ τῶν ἐπιφανῶν ἰδιωτῶν, οὐδεμιᾶσ ἀρχῆσ παρούσησ, ἐπέστησάν τε καὶ ἐξέπεμπον ἐσ Ὀμβρικοὺσ ἐσ τὴν Πλειστινην λίμνην, τὰ στενὰ προληψόμενον, ᾗ συντομώτατόν ἐστιν ἐπὶ τὴν Ῥώμην.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 2 4:4)
καὶ τὸ πλῆθοσ ὅσον εἶχον, οὐ πάλαι συνειλεγμένον, χειροτεχνῶν ἢ γεωργῶν ἢ ἰδιωτῶν, ἐγύμναζον, καὶ τοὺσ Φρύγασ αὐτοῖσ προσκατέλεγον.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 3 5:11)
εἰ δ’ ἀνὴρ εἷσ ἀπὸ τούτων Ἱπποκράτησ ἔφυ κληρονόμοσ τῆσ τέχνησ, διὰ πάντων ἰδιωτῶν τῶν μέσων ἱκανὴ τῇ τε γῇ φορὰ καὶ χάρισ τούτοισ παρ’ ἀνθρώπων ἦν ἂν τῆσ σπορᾶσ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἀσκληπιάδαι 4:4)
καὶ Δᾶλον ἀμφιρρύταν εἰπόντεσ, ἢ Δία τερπικέραυνον, ἢ πόντον ἐρίβρομον, καὶ παρελθόντεσ ὡσ Ἡρακλῆσ εἰσ Ὑπερβορέουσ ἀφίκετο, καὶ ὡσ Ιἄμοσ ἦν μάντισ παλαιὸσ, ἢ ὡσ τὸν Ἀνταῖον Ἡρακλῆσ, ἢ Μίνωα, ἢ Ῥαδάμυνθυν προσθέντεσ, ἢ Φᾶσιν, ἢ Ἴστρον, ἢ ὡσ αὐτοὶ θρέμματα Μουσῶν εἰσι καὶ ἄμαχοί τινεσ εἰσ σοφίαν ἀναφθεγξάμενοι, αὐταρκῶσ σφίσιν ὑμνῆσθαι νομίζουσι, καὶ οὐδὲ τῶν ἰδιωτῶν οὐδεὶσ πλέον ἐπιζητεῖ παρ’ αὐτῶν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ τὸν Σάραπιν 1:8)
ψυχὴ δὲ ἡμερωτάτη καὶ παντὸσ καλοῦ φυὴν μετεσχηκυῖα, παιδεία δὲ εἰσ ὑπερβολὴν καὶ δόξα πρὸσ ἀξίαν καὶ τιμαὶ παρ’ ἰδιωτῶν καὶ παρὰ βασιλέων παραπλήσιαι κατὰ τὴν ἑκατέρων τάξιν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἐπὶ Ἀλεξάνδρῳ ἐπιτάφιος 7:13)
θαυμάζω δὲ εἰ τῶν μὲν ἰδιωτῶν τὴν ἔργῳ πάντεσ ἀπολογίαν τιμῶσι, τῆσ πόλεωσ δὲ οὐχ ὁρῶσιν οἱ σεμνοὶ τὰ ἔργα δι’ οἱών καὶ ὅσων ἀπολελόγηται περὶ τούτων.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 87:4)
οὐ μόνον δὲ τὰ τῶν ἰδιωτῶν οὕτω πρεσβεύουσι τὰσ Ἀθήνασ, ἀλλὰ καὶ πόλεισ αἱ μὲν ὡσ ἀληθῶσ ἐνθένδε καὶ παρ’ ὑμῶν οἰκισθεῖσαι ἥδιον ἂν ὡσ ἀφ’ ὑμῶν εἰσιν εἴποιεν ἢ τὴν ἴσην ὑμῖν κτήσαιντο δύναμιν, αἱ δὲ κύκλῳ περιέρχονται ζητοῦσαι τρόπον τινὰ εἰσ ὑμᾶσ ἀνενεγκεῖν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 93:8)
Αἰγυπτίου δέ τινοσ ἀνθρωπίσκου περὶ τὸν χρόνον τοῦτον εἰσκωμάσαντοσ εἰσ τὴν πόλιν καὶ τῶν τε βουλευτῶν ἔστιν οὓσ διαφθείραντοσ καί τισι τῶν πολλῶν καὶ ἰδιωτῶν δόξαν παραστήσαντοσ ὅτι καὶ πολιτεύσοιτο καὶ φιλοτιμίασ θαυμαστὰσ οἱάσ φιλοτιμήσοιτο ἀπὸ χρημάτων, εἰσ τὸ θέατρον εἰσπηδῶντοσ ὅπωσ τύχοι, καὶ τοιαύτησ αἰσχύνησ κατεχούσησ τὴν πόλιν, ᾔδειν μὲν οὐδ’ ὁτιοῦν τούτων ἐγὼ ἀλλ’ ἢ ὀψέ ποτε ἤκουσα, ἅτε καὶ κατ’ οἰκίαν τὰσ συνουσίασ πρὸσ τοὺσ ἐπιτηδείουσ ποιούμενοσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι ε# 7:8)
τοῦτο δ’ οὐκ ἐπὶ τῶν πόλεων μόνον ἐστὶν, ἀλλὰ καὶ τὰ τῶν ἰδιωτῶν ἅπαντα ὑπὸ τοῦτον τὸν λόγον ἔρχεται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ α# ὑπὲρ Λακεδαιμονίων πρῶτος 5:9)
ὅλωσ δ’ οὐκ ἔνεστι μὴ τῆσ τῶν ἰδιωτῶν δόξησ ἀπολαύειν κοινῇ τὴν πόλιν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Συμβουλευτικὸσ περὶ τοῦ μὴ δεῖν κωμῳδεῖν 7:8)
ἀλλ’ οἶμαι συνίσασιν αὑτοῖσ οὐ τὰσ ἡδονὰσ θεραπεύουσιν, ἀλλὰ τὰσ ἐπιθυμίασ σωφρονίζουσιν, οὐδ’ ὁρῶσιν εἰσ τοὺσ πολλοὺσ, ἀλλὰ τοῖσ πολλοῖσ ὁρῶσιν εἰσ τούτουσ, οὐδ’ ἀρχομένοισ ὑπὸ τῶν ἰδιωτῶν, ἀλλ’ ἄρχουσιν αὐτοῖσ τῶν πολλῶν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 43:6)

SEARCH

MENU NAVIGATION