헬라어 문장 내 검색 Language

Ἰδέα τε πᾶσα κακῶν ἦν, οὐχ ὡσ ἐν στάσεσιν ἢ πολέμου καταλήψεσιν·
(아피아노스, The Civil Wars, book 4, chapter 3 3:1)
ἢν γὰρ τάδε μὲν μὴ ἀπογίγνηται, μίμνῃ δὲ ἡ σκοτοδίνη, ἢ χρόνῳ μακρῷ τελεωθῇ τοῖσι ἰδίοισι συμπτώμασι οὔ τινοσ ἀκεομένου, πάθοσ τὸ σκότωμα γίγνεται, ἐπ’ αἰτίῃ ὑγρῇ τε καὶ ψυχρῇ· ἀλλὰ καὶ ἀρχὴ παθέων ἄλλων, ἢν ἐσ ἀνήκεστον τραπῇ, μανίησ, μελαγχολίησ, ἐπιληψίησ, προσεπιγιγνομένων ἑκάστῃ τῶν ἰδίων ξυμπτωμάτων· σκοτάματοσ δὲ ἡ ἰδέα, βάροσ τῆσ κεφαλῆσ, ὀφθαλμῶν μαρμαρυγαὶ ἐπὶ πολλῷ τῷ σκοτώδεϊ· ἀγνωσίη ἑωυτέων τε καὶ τῶν πέλασ· καὶ ἢν ἐπ’ αὐξήσει ἡ νοῦσοσ γίγνηται, τά τε γυῖα λύονται, καὶ ἑρ́πονται χαμαί· ναυτίη καὶ ἔμετοσ φλέγματ οσ, ἢ χολωδέων, ξανθῶν, ἢ μελάνων.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ισ’. Περὶ Καχεξίησ.19)
Ῥόοσ μἒν οὖν, ἐρυθρὸσ, ἢ λευκόχροοσ · ἰδέα δηλοῖ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.259)
ἐρίων δ’ ἦν θερμῶν ὑποβολή τε καὶ περιβολὴ συνεχὴσ καὶ πυρίασ πᾶσα ἰδέα, καὶ μόλισ οὕτω διαγίγνομαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι γ# 5:12)
ταῦτα δ’ ὑπάρχειν ἀμφότερα τῇ ἰδέᾳ τοῦ ἀγαθοῦ.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 1 86:1)
οὐδὲ> δὴ τὸ κοινὸν ἀγαθὸν ταὐτὸ τῇ ἰδέᾳ·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 1 100:3)
φανερὸν ὅτι οὔτε ἡ ἰδέα τἀγαθοῦ τὸ ζητούμενον αὐτὸ τὸ ἀγαθὸν ἐστίν, οὔτε τὸ κοινόν τὸ μὲν γὰρ ἀκίνητον καὶ οὐ πρακτόν, τὸ δὲ κινητὸν μὲν ἀλλ’ οὐ πρακτόν·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 1 111:1)
λέγω δ’ οἱο͂ν, εἰ ἔστιν ὁ Καλλίασ λόγοσ ἐν ἀριθμοῖσ πυρὸσ καὶ γῆσ καὶ ὕδατοσ καὶ ἀέροσ, καὶ ἄλλων τινῶν ὑποκειμένων ἔσται καὶ ἡ ἰδέα ἀριθμόσ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 1 216:1)
οὐκοῦν οὐκ ἄλλου μὲν ἰδέα ἔσται ἄλλου δ’ οὐσία ἀδύνατον γάρ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 229:2)
τῶν γὰρ καθ’ ἕκαστον ἡ ἰδέα, ὡσ φασί, καὶ χωριστή·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 237:4)
ἀσυνθετώτερα γὰρ τὰ ἐξ ὧν, ἔτι ἐπὶ πολλῶν δεήσει κἀκεῖνα κατηγορεῖσθαι ἐξ ὧν ἡ ἰδέα, οἱο͂ν τὸ ζῷον καὶ τὸ δίπουν.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 241:1)
ἔσται γὰρ ἰδέα τισ ἣν ἀδύνατον ἐπὶ πλειόνων κατηγορῆσαι ἢ ἑνόσ.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 242:2)
οὐ δοκεῖ δέ, ἀλλὰ πᾶσα ἰδέα εἶναι μεθεκτή.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 242:3)
ἰδέα μὲν γὰρ μία ἑκάστου, οἱο͂ν αὐτοῦ ἀνθρώπου μία καὶ αὐτοῦ ζῴου ἄλλη μία·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 13 105:2)
ἀλλ’ αὗται τῶν ἐν τῇ ὀκτάδι πρότεραί εἰσι, καὶ ἐγέννησαν, ὥσπερ ἡ δυὰσ ταύτασ, αὗται τὰσ τετράδασ τὰσ ἐν τῇ ὀκτάδι αὐτῇ, ὥστε εἰ καὶ ἡ πρώτη δυὰσ ἰδέα, καὶ αὗται ἰδέαι τινὲσ ἔσονται.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 13 132:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION