헬라어 문장 내 검색 Language

αἱ δ’, ὥστ’ ἠμαθόεντοσ ἐπισχεδὸν αἰγιαλοῖο παρθενικαί, δίχα κόλπον ἐπ’ ἰξύασ εἱλίξασαι σφαίρῃ ἀθύρουσιν περιηγέι·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 4 15:30)
τρεῖσ γάρ μοι ἀνιάζοντι θεάων, στέρφεσιν αἰγείοισ ἐζωσμέναι ἐξ ὑπάτοιο αὐχένοσ ἀμφί τε νῶτα καὶ ἰξύασ, ἠύτε κοῦραι, ἔσταν ὑπὲρ κεφαλῆσ μάλ’ ἐπισχεδόν·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 4 21:23)
δέμασ δέ οἱ ἐξ ὑπάτοιο κράατοσ, ἀμφί τε νῶτα καὶ ἰξύασ ἔστ’ ἐπὶ νηδὺν ἀντικρὺ μακάρεσσι φυὴν ἔκπαγλον ἐίκτο·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 4 26:6)
ἐπιπλάσματα πρὸσ τοῖσι ξυνοῖσι ἔστω αἴρησ ἄλητον καὶ κύμινον καὶ ὑσσώπου ἢ ὀριγάνου κόμη· σικύαι δὲ κοῦφαι μὲν, συχναὶ δὲ, ἄλλη πρὸσ ἄλλασ τιθεμένη, ἐσ τὸ ἐπιγάστριον, ἐσ τὰσ ἰξύασ μέσφι βουβώνων· ἠδὲ κατόπιν ἐσ ἰσχία πρὸσ νεφροὺσ καὶ Ῥάχιν.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ια’. Θεραπεία Σατυριάσεωσ.218)
δρῆν μέντοι τάδε ἄμφω ἱερὴ δύναται · κατειλίσσειν δὲ τὰ τε αἰδοῖα καὶ τὰσ ἰξύασ καὶ τὴν πλιχάδα καὶ τοὺσ ὄρχιασ ἐρίοισι τοῖσι ἀπὸ ὀί̈οσ Ῥυπῶσι· Ῥοδίνῳ δὲ καὶ οἴνῳ διῆναι χρὴ τὰ ἔρια, καὶ τέγγειν τὰ μέρεα, πολλόντι μᾶλλον τάδε καταιον οῦν τα, ὅκωσ μήτε θάλψισ ἐκ τῶν ἐρίων ἐοί, ἀτὰρ ἡ ἔμφυτοσ θέρμη ὑπὸ ψυχρῆσ δυνάμιοσ τῶν χυμῶν πρηο̈́νηται.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ια’. Θεραπεία Σατυριάσεωσ.336)
Τοιούτῳ δέ τινι ἑτέρῳ δεσμῷ χρὴ ἄνωθεν τῶν γουνάτων δήσαντα καὶ ἄνωθεν τῶν πτερνέων, τὰσ ἀρχὰσ τῶν ἱμάντων πρὸσ τοιοῦτό τι ξύλον προσδῆσαι‧ ἄλλῳ δὲ ἱμάντι πλατέϊ, καὶ μαλθακῷ, καὶ δυνατῷ, ταινιοειδέϊ, πλάτοσ ἔχοντι καὶ μῆκοσ ἱκανὸν, ἰσχυρῶσ περὶ τὰσ ἰξύασ κύκλῳ περιδεδέσθαι ὡσ ἐγγύτατα τῶν ἰσχίων‧ ἔπειτα τὸ περισσεῦον τοῦ ταινιοειδέοσ, ἅμα ἀμφοτέρασ τὰσ ἀρχὰσ τῶν ἱμάντων, πρὸσ τὸ ξύλον προσδῆσαι τὸ πρὸσ τῶν ποδῶν‧ κἄπειτα κατατείνειν ἐν τούτῳ τῷ σχήματι ἔνθα καὶ ἔνθα, ἅμα μὲν ἰσοῤῬόπωσ, ἅμα δὲ ἐσ ἰθύ.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 47.6)
Προσπεριβάλλειν δὲ χρὴ ὀλίγα τῶν ὀθονίων κύκλῳ ἀμφὶ τὸ ἰσχίον καὶ τὰσ ἰξύασ, ὅκωσ ἂν οἱ βουβῶνέσ τε καὶ τὸ ἄρθρον τὸ κατὰ τὴν πλιχάδα καλεομένην προσεπιδέηται‧ καὶ γὰρ ἄλλωσ ξυμφέρει, καὶ ὅκωσ μὴ τὰ ἄκρεα τῶν ναρθήκων σίνηται πρὸσ τὰ ἀνεπίδετα προσβαλλόμενα.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΓΜΩΝ., 20.3)
τοῦτο Σάων τὸ δίπαχυ κόλον κέρασ Ὡμβρακιώτασ βουμολγὸσ ταύρου κλάσσεν ἀτιμαγέλου, οππότε μιν κνημούσ τε κατὰ λασίουσ τε χαράδρασ ἐξερέων ποταμοῦ φράσσατ’ ἐπ’ ἀιόνι ψυχόμενον χηλάσ τε καὶ ἰξύασ·
(작자 미상, Greek Anthology, book 6, chapter 2551)

SEARCH

MENU NAVIGATION