헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

Καρχηδόνιοι δὲ ᾐτιῶντο τοὺσ Ζακανθαίουσ πολλὰ τοὺσ ὑπηκόουσ σφῶν ἀδικεῖν.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 2 6:5)
Καὶ τήνδε τὴν δόξαν, ἐκταράσσουσαν ἅπαντασ Ῥόδιοι μὲν Ῥωμαίοισ ἐμήνυσαν, ἐπὶ δὲ τοῖσ Ῥοδίων Ἀθηναίων πρέσβεισ ᾐτιῶντο Φίλιππον τῆσ πολιορκίασ.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 2:6)
"καθόλου δὲ ᾐτιῶντο τὸν Ἀριστοτέλη διημαρτηκέναι τῶν Λοκρικῶν ἐθῶν οὐδὲ γὰρ κεκτῆσθαι νόμον εἶναι τοῖσ Λοκροῖσ, ὁμοίωσ δὲ οὐδὲ Φωκεῦσιν, οὔτε θεραπαίνασ οὔτε οἰκέτασ πλὴν ἐγγύῃ τῶν χρόνων, ἀλλὰ πρώτῃ τῇ Φιλομήλου γυναικὶ τοῦ καταλαβόντοσ Δελφοὺσ δύο θεραπαίνασ ἀκολουθῆσαι.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 81 1:41)
ᾐτιῶντο δὲ καὶ τὸν Κρόνον αὑτοῖσ ἐναντιοῦσθαι, καθ’ ὅσον ἐν τοῖσ ἔμπροσθεν χρόνοισ θύοντεσ τούτῳ τῷ θεῷ τῶν υἱῶν τοὺσ κρατίστουσ ὕστερον ὠνούμενοι λάθρᾳ παῖδασ καὶ θρέψαντεσ ἔπεμπον ἐπὶ τὴν θυσίαν·
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 20, chapter 14 4:1)
Ἀμόλιοσ δὲ εἴτε κατὰ τὴν συνείδησιν τῶν πραχθέντων εἴτε ὑπονοίᾳ τῶν εἰκότων προαχθεὶσ ἔρευναν ἐποιεῖτο τῆσ χρονίου τῶν ἱερῶν ἀποστάσεωσ, κατὰ τίνα γίνεται μάλιστ’ αἰτίαν ἰατρούσ τε οἷσ μάλιστα ἐπίστευεν εἰσπέμπων καὶ, ἐπειδὴ τὴν νόσον αἱ γυναῖκεσ ἀπόρρητον ἀνθρώποισ ᾐτιῶντο εἶναι, τὴν ἑαυτοῦ γυναῖκα φύλακα τῆσ κόρησ καταλιπών.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 78 1:1)
ᾐτιῶντο δὲ ἀλλήλουσ ἑκάτεροι θαμινὰ ἢ τὴν μὴ προσήκουσαν ὀργάδα κατανέμειν ἢ τὴν κοινὴν μόνουσ διακρατεῖν ἢ ὅ τι δήποτε τύχοι.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 79 17:2)
αὐτοὶ δ’ οἱ στρατιῶται τὸν ὕπατον ὡσ οὐχ ἱκανὸν στρατηγεῖν ᾐτιῶντο, γράμματα πέμποντεσ ὡσ τοὺσ ἐπιτηδείουσ ἑαυτῶν ἕκαστοι.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 8, chapter 89 5:2)
οἱ δὲ Οὐιεντανοὶ τῆσ μὲν εἰρήνησ τὴν ἀνάγκην ᾐτιῶντο, ὅπωσ δ’ ἂν αὐτὴν καταλύσαιντο εὐπρεπῶσ εἰσ κοινὸν ἐτίθεσαν σκοπεῖν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 9, chapter 18 4:1)
τοιαῦτ’ εἰπὼν μάρτυρασ ἐπηγάγετο λοχαγούσ τε, ὅσοι περιῆσαν, καὶ τῶν ἄλλων στρατιωτῶν τινασ, οἳ τὸ ἑαυτῶν αἰσχρὸν ἐπὶ τῇ τότε ἥττῃ τε καὶ φυγῇ ζητοῦντεσ ἀπολύσασθαι τὸν στρατηγὸν ᾐτιῶντο τῆσ περὶ τὸν ἀγῶνα δυσποτμίασ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 9, chapter 28 7:1)
Οὐολοῦσκοι μὲν οὖν ταύτῃ χρησάμενοι τῇ συμφορᾷ σφᾶσ αὐτοὺσ ᾐτιῶντο τῆσ ἀφροσύνησ, καὶ οὐδὲν ἔτι παρακινδυνεύειν ἐπειρῶντο.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 9, chapter 70 4:1)
ὡσ δὲ παρέδωκαν τὸν λόγον, αὐτὸ μὲν τὸ μειράκιον οὐχ ὑπήκουε καλούμενον ἐπὶ τὴν ἀπολογίαν, ἀλλ’ ἠξίου τοῖσ ἰδιώταισ αὐτοῖσ ὑπὲρ ὧν ᾐτιῶντο παθεῖν κατὰ τὸν νόμον ὑπέχειν δίκασ, ἐπὶ τῶν ὑπάτων τῆσ κρίσεωσ γινομένησ·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 10, chapter 5 5:1)
εἰ μὲν γὰρ πρὸσ ταὐτὰ ἠξιοῦμεν χρῆσθαι τῇ τ’ εὐλαβείᾳ καὶ τῷ θάρσει, δικαίωσ ἂν ἡμᾶσ ᾐτιῶντο ὡσ τὰ ἀσύνακτα συνάγοντασ.
(에픽테토스, Works, book 2, Ὅτι οὐ μάχεται τὸ θαρρεῖν τῷ εὐλαβεῖσθαι. 3:2)
καὶ τὸν Μωυσῆν ᾐτιῶντο πάντων ἐπιλελησμένοι τῶν ἐκ θεοῦ πρὸσ τὴν ἐλευθερίαν αὐτοῖσ σημείων γεγονότων, ὡσ καὶ τὸν προφήτην παρορμῶντα καὶ τὴν σωτηρίαν αὐτοῖσ ἐπαγγελλόμενον ὑπὸ ἀπιστίασ λίθοισ ἐθελῆσαι βαλεῖν παραδιδόναι τε σφᾶσ τοῖσ Αἰγυπτίοισ διεγνωκέναι.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 2 411:1)
καὶ τὸν Μωυσῆν πάλιν ᾐτιῶντο καὶ κατεβόων αὐτοῦ καὶ τοῦ ἀδελφοῦ Αἀρῶνοσ τοῦ ἀρχιερέωσ καὶ πονηρὰν μὲν καὶ μετὰ τῶν εἰσ τοὺσ ἄνδρασ βλασφημιῶν διάγουσι τὴν νύκτα.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 3 396:1)
αὐτὸν γὰρ τῶν γεγονότων ᾐτιῶντο.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 6 452:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION