헬라어 문장 내 검색 Language

ἐγὼ γὰρ οὐκ ἔλεγον δή που Πλάτωνα κακῶσ, ὥσπερ ἐν δικαστηρίῳ τινὶ κρίνων, οὐδ’ ᾐτιώμην τὰσ ἀποδημίασ, ἵνα χείρων νομίζοιτο, ἀλλὰ κἀν τούτοισ μαρτυρεῖν ἔφασκον ἐμαυτῷ τε καὶ ῥητορικῇ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Καπίτωνα 4:3)
καὶ εἰ μέν, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, μὴ πᾶσαν σπουδὴν καὶ προθυμίαν ἐποιησάμην βουλόμενοσ διαλύεσθαι καὶ τοῖσ φίλοισ ἐπιτρέπειν, ἐμαυτὸν ἂν ᾐτιώμην, εἰ μᾶλλον ᾑρούμην δίκασ καὶ πράγματ’ ἔχειν ἢ μίκρ’ ἐλαττωθεὶσ ἀνέχεσθαι·
(데모스테네스, Speeches 41-50, Πρὸσ Σπουδίαν ὑπὲρ Προικός 2:3)
ἐγὼ δὲ τοὺσ μητρῴουσ μὲν δαίμονασ ἐπιβοώμενον μὰ τὸν Δί’ οὐ σφόδρα ᾐτιώμην ὅτε δὲ καὶ τοὺσ πατρῴουσ ἐπεκαλέσατο, ἀναμνησθεὶσ τῶν περὶ τοῦ φόνου εἰρημένων οὐδὲ κατέχειν ἠδυνάμην τὸν γέλωτα.
(루키아노스, De morte Peregrini, (no name) 17:2)
ὁρᾷσ οὖν, ὦ Κριτία, ὡσ ἐγὼ πάλαι εἰκότωσ ἐδεδοίκη καὶ δικαίωσ ἐμαυτὸν ᾐτιώμην ὅτι οὐδὲν χρηστὸν περὶ σωφροσύνησ σκοπῶ;
(플라톤, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, Χαρμίδης 479:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION