헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ὑφανθεὶσ ἐπὶ βάθοσ πηχυαῖον ἔκ τε χρωμάτων παντοίων καὶ χρυσοῦ συμπεποικιλμένοσ ἀπερίπτυκτον τοῦ στέρνου τὸ μέσον καταλιμπάνει χειρῖσι τε ἠσκημένοσ καὶ τῷ παντὶ σχήματι χιτὼν εἶναι πεποιημένοσ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 3 205:3)
ἐφέρετο δὲ ἐπὶ κλίνησ χρυσέασ λίθοισ πολυτελέσιν καὶ ποικίλοισ διαπεπασμένησ, στρωμνή τε ἦν ἁλουργὴσ καὶ ἠμπέσχετο πορφυρίσιν ὁ νεκρὸσ διαδήματι ἠσκημένοσ ὑπερκειμένου στεφάνου χρυσέου σκῆπτρόν τε τῇ δεξιᾷ παρακείμενον.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 17 236:1)
ἄλλωσ δὲ ῥήτωρ τε ἄριστοσ καὶ γλώσσῃ τῇ Ἑλλάδι καὶ τῇ Ῥωμαίοισ πατρίῳ σφόδρα ἠσκημένοσ συνίει τ’ ἐκ τοῦ παραχρῆμα καὶ τοῖσ ὑφ’ ἑτέρων συντεθεῖσίν τε καὶ ἐκ πλείονοσ προσυγκειμένοισ ἀντειπὼν ἐκ τοῦ ὀξέοσ φανῆναι πιθανώτεροσ ἐν μεγίστῳ πράγματι παρ’ ὁντινοῦν γενόμενοσ, εὐκολίᾳ τε εἰσ αὐτὸ τῆσ φύσεωσ καὶ τῷ εἰσ ἰσχὺν αὐτῇ προσλαβεῖν μελέτην τοῦ ἐπιπονεῖν.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 19 235:1)
καὶ ὅμωσ οὐ κατέπαυσεν αὐτὸν ἅτε γὰρ ἠσκημένοσ ἐν τῇ ὀρχηστικῇ, ῥᾳδίωσ, οἶμαι, διεδίδρασκεν τὰσ ἐπ’ αὐτὸν ἀφέσεισ τῶν ἀκοντίων.
(루키아노스, De saltatione, (no name) 8:8)
τὴν τραγῳδίαν δέ γε ἀπὸ τοῦ σχήματοσ πρώτου καταμάθωμεν οἱά ἐστίν, ὡσ εἰδεχθὲσ ἅμα καὶ φοβερὸν θέαμα εἰσ μῆκοσ ἄρρυθμον ἠσκημένοσ ἄνθρωποσ, ἐμβάταισ ὑψηλοῖσ ἐποχούμενοσ, πρόσωπον ὑπὲρ κεφαλῆσ ἀνατεινόμενον ἐπικείμενοσ καὶ στόμα κεχηνὸσ πάμμεγα ὡσ καταπιόμενοσ τοὺσ θεατάσ.
(루키아노스, De saltatione, (no name) 27:1)
κἀκεῖ γὰρ αὐτὸσ μὲν ὁ νεὼσ κάλλιστόσ τε καὶ μέγιστοσ, λίθοισ τοῖσ πολυτελέσιν ἠσκημένοσ καὶ χρυσῷ καὶ γραφαῖσ διηνθισμένοσ, ἔνδον δὲ ἢν ζητῇσ τὸν θεόν, ἢ πίθηκόσ ἐστιν ἢ ἶβισ ἢ τράγοσ ἢ αἴλουροσ.
(루키아노스, Imagines, (no name) 11:10)
τὸ δὲ κράνοσ ἦν μὲν σιδηροῦν, ἔστιλβε δὲ ὥσπερ ἄργυροσ καθαρόσ, ἔργον Θεοφίλου, συνήρμοστο δὲ αὐτῷ περιτραχήλιον ὁμοίωσ σιδηροῦν, λιθοκόλλητον μάχαιραν δὲ θαυμαστὴν βαφῇ καὶ κουφότητι, δωρησαμένου τοῦ Κιτιέων βασιλέωσ, εἶχεν, ἠσκημένοσ τὰ πολλὰ χρῆσθαι μαχαίρᾳ παρὰ τὰσ μάχασ.
(플루타르코스, Alexander, chapter 32 5:2)
ἅτε γὰρ ὢν πολεμικὸσ καὶ χεῖρον οὐδὲν πρὸσ στρατείασ ἠσκημένοσ ἢ δίκασ, ἔτι δὲ τὴν πολιτείαν καὶ τὸ βῆμα φρίττων, ἀντέχειν δὲ καλοῦντι τῷ δήμῳ καὶ τοῖσ φίλοισ οὐ δυνάμενοσ, παντάπασι τὴν ἀποδημίαν ἐκείνην ἠγάπησε.
(플루타르코스, Caius Gracchus, chapter 1 4:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION