헬라어 문장 내 검색 Language

ὁ δέ ἑ̔ώρα γὰρ αὐτὸν ἤδη Ῥωμαίοισ τε πολεμησείοντα καὶ πρὸσ τήνδε τὴν χρείαν τὸ κῆδοσ αὑτῷ συναπτόμενον̓ ἠρνήσατο, καὶ τοῖσ ἀδελφοῖσ Ἀττάλῳ τε καὶ Φιλεταίρῳ, θαυμάζουσιν ὅτι κῆδοσ βασιλέωσ τοσοῦδε καὶ γείτονοσ, αὐτοῦ τε κατάρχοντοσ καὶ δεομένου, παραιτοῖτο, ἐπεδείκνυ τὸν ἐσόμενον πόλεμον ἐν μὲν ἀρχῇ τι παρ’ ἀμφοῖν ἕξειν ἰσοπαλέσ, σὺν χρόνῳ δ’ ὑπεροίσειν τὰ Ῥωμαίων δι’ εὐψυχίαν καὶ ταλαιπωρίαν.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 1 5:3)
παραδόξωσ δὲ τῶν ἔργων ἀνυομένων διά τε τὰσ πολυχειρίασ καὶ τὰσ τῶν ἁπάντων προθυμίασ, ὁ μὲν Θεμιστοκλῆσ ἀνακληθεὶσ ὑπὸ τῶν ἀρχόντων καὶ ἐπιτιμηθεὶσ περὶ τῆσ τειχοποιίασ ἠρνήσατο τὴν οἰκοδομίαν, καὶ παρεκάλεσε τοὺσ ἄρχοντασ μὴ πιστεύειν κεναῖσ φήμαισ, ἀλλ’ ἀποστέλλειν πρέσβεισ ἀξιοπίστουσ εἰσ τὰσ Ἀθήνασ·
(디오도로스 시켈로스, Library, book xi, chapter 40 2:1)
" ἐκ τοῦ βαλανείου ἐξιὼν τῷ μὲν πυθομένῳ εἰ πολλοὶ ἄνθρωποι λοῦνται, ἠρνήσατο·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ΒΙΩΝ ΚΑΙ ΓΝΩΜΩΝ ΤΩΝ ΕΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΙ ΕΥΔΟΚΙΜΗΣΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΕΙΣ ΔΕΚΑ ΤΟ ΕΚΤΟΝ, Kef. b'. DIOGENHS 21:4)
πάντων δὲ τῶν κατὰ τὴν πόλιν, ὡσ ἐπὶ μεγίστῳ ἀγῶνι κάλλιστον τέλοσ εἰληφότι, τὴν ἐπινίκιον τιμὴν τοῦ θριάμβου τῷ περιόντι ὑπάτῳ προσθεῖναι βουλομένων, ἠρνήσατο τὴν χάριν αὐτῶν ὁ ὕπατοσ, οὔτε ὅσιον εἶναι λέγων οὔτε θεμιτὸν ἐπ’ ἀδελφοῦ θανάτῳ καὶ συνάρχοντοσ ἀποβολῇ πομπεύειν καὶ στεφανηφορεῖν·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 9, chapter 13 6:2)
ἡ δὲ καθιμήσασα τοὺσ νεανίσκουσ εἰσ φρέαρ καὶ πλάκασ ἄνωθεν ἐρίων ἐρίων ἐπιβαλοῦσα, ὡσ ἧκον οἱ διώκοντεσ αὐτοὺσ καὶ περὶ αὐτῶν ἀνέκριναν εἰ θεάσαιτο, ἰδεῖν οὐκ ἠρνήσατο, πιόντασ γὰρ παρ’ αὐτῇ πάλιν ἀπελθεῖν, εἰ μέντοι γε συντόνωσ διώξουσι καταλήψεσθαι προύλεγεν.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 7 275:1)
ὁ βασιλεὺσ δ’, ἐπεπίστευτο γὰρ ὑπὸ Κλαυδίου Καίσαροσ τὴν ἐπιμέλειαν τοῦ ἱεροῦ, λογισάμενοσ παντὸσ μὲν ἔργου τὴν καθαίρεσιν εἶναι ῥᾳδίαν δυσχερῆ δὲ τὴν κατασκευήν, ἐπὶ δὲ τῆσ στοᾶσ ταύτησ καὶ μᾶλλον, χρόνου τε γὰρ καὶ πολλῶν χρημάτων εἰσ τοὖργον δεήσειν, ἠρνήσατο μὲν περὶ τούτου δεομένοισ, καταστορέσαι δὲ λευκῷ λίθῳ τὴν πόλιν οὐκ ἐκώλυσεν.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 20 274:1)
δεῖγμα δέ, ὡσ οὐδὲ νῦν γεγάμηκεν, ἀλλὰ καταναγκαζόμενοσ καὶ βιαζόμενοσ ἠρνήσατο.
(루키아노스, Dialogi meretricii, μήτηρ καὶ Μουσάριον. 4:13)
ὁ δὲ ἠρνήσατο ἔμπροσθεν πάντων λέγων Οὐκ οἶδα τί λέγεισ.
(ΚΑΤΑ ΜΑΘΘΑΙΟΝ, chapter 26 75:1)
καὶ πάλιν ἠρνήσατο μετὰ ὁρ́κου ὅτι Οὐκ οἶδα τὸν ἄνθρωπον.
(ΚΑΤΑ ΜΑΘΘΑΙΟΝ, chapter 26 77:1)
ὁ δὲ ἠρνήσατο λέγων Οὔτε οἶδα οὔτε ἐπίσταμαι σὺ τί λέγεισ, καὶ ἐξῆλθεν ἔξω εἰσ τὸ προαύλιον.
(ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ, chapter 10 259:1)
ὁ δὲ ἠρνήσατο λέγων Οὐκ οἶδα αὐτόν, γύναι.
(ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ, chapter 14 404:1)
καὶ ὡμολόγησεν καὶ οὐκ ἠρνήσατο, καὶ ὡμολόγησεν ὅτι Ἐγὼ οὐκ εἰμὶ ὁ χριστόσ.
(ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΗΝ, chapter 1 22:1)
ἠρνήσατο ἐκεῖνοσ καὶ εἶπεν Οὐκ εἰμί.
(ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΗΝ, chapter 6 591:3)
πάλιν οὖν ἠρνήσατο Πέτροσ·
(ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΗΝ, chapter 6 593:1)
"ὅτι ἠρνήσατο.
(플루타르코스, De garrulitate, section 18 1:6)

SEARCH

MENU NAVIGATION